Rockkoor ‘Xing Rocks!’ opgeladen, het publiek uitgelaten

25 maart 2024 • 12:00 door Ferry Visser

DORDRECHT - Het derde concert (na zes jaar) van ‘Xing Rocks!’ was op mainstage in Bibelot en kreeg niet voor niets als titel mee: ’RECHARGED: Next Level’. 
De ‘Xingers’ van het rockkoor hebben er echt alles aan gedaan om afgelopen vrijdag en zaterdag zo’n duizend aanwezigen te vermaken. Twee dagen achter elkaar van 20:30 uur tot in de kleine uurtjes trakteerde het koor iedereen op een ‘Ameezing meezingavond’.

TIP: Stuur de link van deze pagina naar uw o.a. PC, laptop of IPAD. Het leest veel lekkerder en u haalt veel meer uit de foto's.
​
De tekst gaat onder de foto verder

Dirigent, songcoach en medeoprichter Jan Plomp was gewoon ‘Jan boven Jan!’, die de meesten wel kennen van de optredens tijdens de Dordtse muziek 3-daagse ‘Big Rivers’. De ‘Maestro’ - zonder stokje - liet het koor als een geoliede machine het werk doen en gezien de vrolijke gezichten zat er geen schroefje of moertje in de weg. 

De ‘machine’ werd ondersteund door een viertal muzikanten die van wanten wisten. Jacco Dennebos (toetsen), Evert Zeevalkink (gitaar), Pieter Althuis (basgitaar) en Mark Eshuis (Drums) zorgden ervoor dat de zaal al heel snel kon raden welk nummer er nu gespeeld zou worden.
Kees van der Giessen is de geluidstechnicus van het koor en voelde zich ook in deze zaal als een vis in het water. De afgelopen week was hij vooral de beheerder van de vele draaiboeken.

Om halfnegen werd ‘The greatest show in Dordrecht’ aangekondigd en stond het podium in een mum van tijd stampvol met zo’n 65 rockkoorleden. Mij werd van tevoren gezegd dat ik een schoenlepel moest meenemen, maar op het podium was dit ook geen overbodige luxe geweest.

De songs waren met zorg opgebouwd en er werd ‘afgetrapt’ met het nummer ‘Warriors’, gevolgd door ‘Bones’, ‘Natural’ en ‘Hall Of Fame’. Solist Danny nam het nummer ‘Burn It Down’ voor zijn rekening. Het eerste blok werd afgesloten met het nummer ‘Smells Like Teens Spirit’.

Gedisciplineerd verliet ‘Xing Rocks!’ het podium en maakte plaats voor het Vlaardingse koor ‘LOS’ (Ladies On Stage) o.l.v. Annemarie van der Wijk. Het koor deed zijn naam eer aan, want de dames gingen echt los! Van mij had de letter ‘L’ best vervangen mogen worden door de letter ‘C’ (colours), want wat was dit koor kleurrijk gekleed! Dat het ‘ladies’ waren zag je heus wel! Hier stonden echt ‘Colours On Stage’. ;)

Het koor zong ‘Multicolor’, ‘Daft Punk’, ‘Believer’, ‘Like I’m Gonna Loose You’, ‘Freedom’ en ‘Sing’. De laatste nummers waren van twee bekende zangers, want ja, wie kent George Michael en Ed Sheeran nu niet! Het koor sloot af met hun enige Nederlandstalige nummer ‘Noodgeval’. 

Het derde blok bestond uit drie nummers met evenzoveel minikoren. De ’Xingers’ mochten zelf hun lievelingsnummer inbrengen en dit resulteerde in ‘Dream On’,’The Loneliest’ en het overbekende Cranberries nummer ‘Zombie’.

Blok vier was heel andere koek. De Dordtse band ‘Mount Temple’ (U2 coverband) vulde het podium. De mannen brachten de overbekende nummers als: Elevation, Vertigo, One Love, I Will Follow en als laatste nummer: Where The Streets Have No Name.

Maar …… wie Mount Temple ziet optreden ziet ook regelmatig een aantal Xingers van ‘Xing Rocks!’ op het podium aanschuiven. Tijdens Big Rivers was ik er getuigen van en bezorgde me kippenvel. Ik heb het hier over het nummer ‘I Still Haven´t Found What I´m Looking For’. Annemarie van der Wijk, dirigent van 'LOS' ging nu zelf lekker los. Bij het intro van het nummer stroomde het podium vol met beide koren en stonden er binnen een paar seconde zo’n 100 zangers - op schoenlepel afstand. - naast elkaar. Het nummer klonk als de ‘Dordtse Dom’.

Het laatste blok werd ingezet met ‘I Alone’ en ‘Use My Voice’. Bij dit laatste nummer nam Bianca niet alleen de solo voor haar rekening, zij bezorgde de hele zaal ook kippenvel.

De laatste special guest was Larry van OMG met zijn bugel. Bij de mooie klanken van ‘Sorry’ kon je een speld horen vallen en ja, dan kun je wel wat!

Het was de opmaat voor de ‘grand finale’ met het bekendere werk. Esther soleerde in het nummer ‘Starway To Heaven’. Aan het einde van het nummer nam zij ook letterlijk ‘the stairway’ naar haar plaats op het podium.

Omdat ik al twee keer als ‘special guest’ bij de repetitie aanwezig was, wist ik beter, maar veel bezoekers zullen heel even gedacht hebben dat nu het nummer ‘In The Army’ zou komen, want dirigent Jan stond als een soort ‘Majoor Kees’ - wie kent hem niet - voor zijn ‘troepen’.
Nee dus, want na een machtig instrumentaal intro volgde het swingende Muse-nummer ‘Psycho’.

Bij de eerste tonen en visuele beelden van het volgende nummer wist de hele zaal hoe laat het was - elf uur, maar dit terzijde -. Het dak moest er immers af en dan kun je het best met de muren en ‘Another Brick In The Wall’ beginnen. Natuurlijk werd er luidkeels meegezongen!

Het werd, zonder dak, wat koud in de zaal en ook daar was weer over nagedacht. De uitsmijter - klinkt niet mooi maar was het wel - was het prachtige Queen-nummer ‘Somebody To Love’ met Natasja en Lia in de hoofdrollen.

Het was een mooie ‘afsluiter’ die mij een aantal jaar terugbracht naar de afscheidsavonden van groep acht. ‘Hoofdmeester Jan’ bedankte het publiek, de medewerkers van Bibelot, de technici en musici en natuurlijk de hele zaal. De band speelde net zo lang door tot dat de uitgelaten Xingers het podium hadden verlaten.

De afterparty was er eentje die bij dergelijke festiviteiten thuishoort. Je zag alleen maar blijheid in de zaal. Wat wil je nog meer! Bijna drie uur non-stop zangplezier!

NABESCHOUWING
'Ieder voordeel hep ook zun nadeel', zei ene J.C. en dat heb ik gemerkt. Binnen een half uur sloeg mijn blijheid - vanwege mijn geweldig uitzicht op het podium - om in een enorme teleurstelling. De reden staat hieronder

De bovenstaande foto laat niet alleen de prachtige pumps van dirigent Annemarie van der Wijk zien, het laat ook zien welk uitzicht ik had. De schoenen van dirigent Jan vond ik iets minder mooi - sorry Jan - . (Ter compensatie speelde Larry het prachtig nummer ook voor jou.)
Maar er was meer waarom ik na een half uur mijn plek verliet. Bij het podium had ik alleen maar uitzicht op de eerste rijen en daardoor kon ik de zangers achteraan nauwelijks goed in beeld brengen. Op het podium stond namelijk nog een podium! Omdat ik van laag naar hoog moest fotograferen keek ik in de felle gekleurde lampen en rookwolken. Daardoor werden mijn opnames, rood, wit en blauw met schimmen op het toneel. Niet alle foto's vielen tegen. Door de gekleurde out-fit van 'LOS'  maakte ik gelukkig ook foto's waar ik wel tevreden mee was.
Na een half uur besloot ik naar het balkon te gaan. De camera richt je dan naar beneden en heb je minder last van de felle lampen en je ziet het hele toneel. Maar zoals eerder gezegd; het blijft niet bij één nadeel. Ik stond nu achteraan en heb bijna twee uur met mijn camera - in de zoom-stand - boven mijn hoofd en boven het hoofd van mijn voorbuurman, foto's en filmpjes gemaakt.
Het nadeel kwam overigens pas de volgende dag. "Waar kwam die spierpijn in mijn nek, schouders en armen nu weer vandaan?" Ik denk dat u het antwoord nu ook weet ;).
​
Compliment
* Ik wil Bibelot een compliment geven voor de manier waarop men iedereen ontving. Als je een stoel had aangevraagd werd je netjes door een medewerker naar je stoel, met je naam erop, gebracht.

* Wat was de begeleidingsband goed! Wat heb ik genoten van de begeleidende beelden!

* Ik wil ‘Xing Rocks!’ bovendien bedanken voor de gastvrijheid bij de twee repetities die ik mocht bijwonen. Heel stiekem voel ik me nu ook een heel klein beetje een ’xinger’. Volgend jaar weer? (liever met een ‘!’ ;) )

Maar helaas  .... 'De kater kwam later'
Na de complimenten moet ik helaas ook mijn kater kwijt. De hele zaterdag voor niets gewerkt aan een videoregistratie. Mijn registratie van het laatste gedeelte van het geweldige concert liet 'You Tube' niet toe. De koren en bands speelden nummers die blijkbaar niet in het openbaar gepubliceerd mogen worden. Ik kreeg netjes een lijstje met de nummers die ik eerst moest verwijderen. BELACHELIJK, want mijn eerdere registraties tijdens de Big Rivers optredens met coverbands, zijn nog steeds te zien!
Ik besloot daarna een kortere registratie te maken, maar ook dit lukte niet om door de 'YouTube-robot' te komen. HELP!!!!

OPROEP!
Graag zou ik ‘de truc’ willen leren om wel mijn half uur videoregistratie te kunnen laten zien. Graag uw hulp naar mijn mailadres. Klik HIER

Ferry

Fotoalbum
Klik in het fotoalbum op een foto om te vergroten. Via de pijlen links en recht kunt u voor-of achteruit.

Foto’s: Ferry Visser

Naar mijn laatste column​