Overleden Julius Vischjager (83) schreef in 1990 Dordtse pershistorie door verzet tegen een verboden persconferentie
DORDRECHT/AMSTERDAM - Het verhaal van hoofdredacteur van de uitgave daily invisible, Julius Vischjager (83) is ook met Dordtse persgeschiedenis verbonden.
Zijn overlijden in Amsterdam leidde vandaag (7 oktober) tot veel aandacht in de media. Julius mocht bij de wekelijkse persconferenties van in totaal vijf premiers vanaf 1978 de laatste vraag stellen.
In augustus 1990 verbod locoburgemeester Piet Janse een persconferentie in Dordrecht van ultrazoudenechtse politici zoals Egbert Peree en Filip De Winter uit België.
Janse beperkte tijdelijk de persvrijheid, want hij vreesde ongeregeldheden in de Albert Neuhuysstraat. Voor het oog van de Nederlandse en Vlaamse journaals greep de politie in toen vanuit een zolderraam Filip de Winter het woord nam. Later poogde het ultra-rechtse raadslid Chiel Koning ook richting politiebureau te gaan, voor het oog van een camera, om De Winter te steunen.
Gemengde
Een week later bleek tijdens een commissievergadering in het Stadskantoor dat de Dordtse politiek met gemengde gevoelens het verbieden van de persconferentie had gevolgd. Twee ultra-rechtse partijen zouden juist door het beëindigen van hun persconferentie extra publiciteit hebben kunnen scoren. De gemeente en Janse voorop bleef wijzen op veel aanwijzingen tot verstoring van de openbare orde in Krispijn, waarvoor ook de mobiele eenheid nodig zou zijn geweest.
Hoofdredacteur Julius Vischjager ging als enige journalist in bezwaar tegen de Dordtse beslissing en in oktober 1990 werd hij gehoord in het Stadskantoor door een gemeentelijke bezwaarcommissie. Daarna bracht hij een bezoek aan de redactie van dagblad De Dordtenaar.
Zijn optreden in Dordrecht leidde niet tot een andere opstelling van de (loco)burgemeester. Het besluit bleef gezien de aantoonbare kans op verstoring van de openbare orde in stand.
Eind 1993 speelde de verboden persconferentie voor de Raad van State.
Daar bleek veel begrip voor de afwegingen van de locoburgemeester om in korte tijd te moeten beslissen de persconferentie te verbieden.
De raad van State bleek in de uitspraak eind december 1993 niet geheel mee te gaan met de wijze waarop de gemeente Julius Vischjager had beantwoord, dus dat werd wel vernietigd.
De discussie rond de persconferentie leidde tot een uitspraak en een motivatie over tien pagina's
