Burgemeester Wouter Kolff: Dordrecht telde 181 corona doden, maar er zijn meer slachtoffers door het virus

Geachte aanwezigen,

Fijn dat we hier samen vandaag aanwezig kunnen zijn om met elkaar stil te staan bij de impact die het coronavirus op ons allen heeft gehad en nog steeds heeft. Helaas niet met alle Dordtenaren, maar gelukkig worden de Dordtenaren wel, door uw aanwezigheid hier vandaag, vertegenwoordigd.

Zo'n 1,5 jaar geleden hoorden we van een virus ergens ver weg in China. Maar al gauw maakten ook wij kennis met dat virus dat snel om zich heen begon te slaan. Eerst met een paar tikjes maar al snel met rake klappen. Vanuit Brabant kroop het virus omhoog richting het noorden. En richtte het een ravage aan.

Wat cijfers uit onze regio: Bijna 55 duizend positieve testen. Zo'n 2500 mensen zijn in onze regio in het ziekenhuis behandeld. 181 Dordtse COVID-patiënten zijn gestorven. In heel de regio Zuid-Holland Zuid zijn 591 corona-gerelateerde sterfgevallen te betreuren. Maar inmiddels zijn meer dan 310 duizend mensen in onze regio gevaccineerd en drukken we dit virus in een hoekje.

In Nederland zijn nu zo'n 17 miljoen prikken gezet. Iedere minuut krijgen 275 mensen een prik. Bijna 200 duizend per dag. Ongekend. De Veiligheidsregio en de GGD hebben constant onder hoogspanning gestaan. Dank voor jullie inzet!

Iedereen heeft zijn of haar moment waarop het virus ook voor jou echt serieus werd. Dat virus ergens ver weg in China, werd een nabije dreiging. Naast het virus was ook angst het leven binnengeslopen. Mensen gingen hamsteren in de supermarkten. Zorgpersoneel dat na een lange dag nog even een boodschap wilden doen, stonden soms letterlijk voor een leeg schap.

Ruim een jaar geleden toonde de uitbraak van het coronavirus in zorgorganisatie Het Parkhuis aan hoe verschrikkelijk en beangstigend het coronavirus kan zijn. Hoe hard het ècht kan toeslaan. Tijdens Koningsdag vorig jaar bracht ik nog een bezoek aan Het Parkhuis en sprak ik met bewoners achter het glas. Een paar dagen later was er een grote uitbraak die lang aanhield. De uitbraak was landelijk nieuws en ik heb daar ook met het kabinet over gesproken. Daar is zeer geschrokken en meelevend gereageerd. Minister De Jonge bracht later een bezoek.

Met hulp van de brandweer zijn bewoners verhuisd en met hulp van defensie kon het personeel wat op adem komen. Want dat was wel nodig. Niet alleen vanwege de enorme werk- en emotionele druk maar sommigen medewerkers werden ook op negatief wijze op straat aangesproken omdat ze in het Parkhuis werkten. Te bizar voor woorden.

Het moment dat het Parkhuis coronavrij werd verklaard herinner ik mij nog goed. Dat was een enorme opluchting. De afgelopen periode heb ik vaak contact gehad met een andere grote zorgverlener in onze stad, het Albert Schweitzer ziekenhuis. Heel veel patiënten (2500) uit onze regio zijn daar zo goed en zo kwaad als het kon, verzorgd door personeel dat keihard werkte. Gelukkig is het nu weer te doen en is gestart met patiënten waarvan de behandeling was uitgesteld. Ik heb echt enorme waardering voor de inzet van al het personeel!

Vanzelfsprekend heb ik ook veel waardering voor alle andere medewerkers van zorginstellingen zoals de thuiszorg. Ik heb het afgelopen jaar veel digitale gesprekken gevoerd met inwoners, verzorgers, ondernemers, jongerenwerkers, organisatoren, sporters, supporters en kinderen. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en zijn eigen ervaring met de coronacrisis. De één is harder geraakt dan de ander.

Ik heb ook gesprekken gevoerd met politie en handhavers. Zij stonden en staan nog steeds in de frontlinie. Wij - voorzitters van de veiligheidsregio - kunnen samen met het kabinet wel bedenken welke maatregelen er moeten komen maar zij moeten er op toe zien dat deze worden nageleefd. Helaas ging dat niet altijd vriendelijk en dan druk ik het nog zacht uit. Ik wil ook graag mijn enorme waardering voor hen hier onderstrepen.

Beste mensen,

De afgelopen periode was heftig. Los van ziekte en bijvoorbeeld sociaal isolement waren er ingrijpende maatregelen om het virus een halt toe te roepen. We moesten een mondkapje dragen er was een avondklok. Er zijn maatregelen getroffen die zowel in economisch als in sociaal opzicht impact hebben gehad op ons leven. Iedereen heeft daar zijn eigen herinnering, zijn eigen verhaal bij.

En over verhalen gesproken. Ik denk nog vaak aan het heftige verhaal dat ik hoorde tijdens een gesprek met de Dordtse Anja Hardenbol. Anja is hier vandaag aanwezig. Zij verloor haar moeder aan de gevolgen van corona terwijl haar vader doodziek in het ziekenhuis lag. Haar ouders werden apart van elkaar verzorgd en konden geen afscheid van elkaar nemen. De dochter, Anja Hardenbol, heeft haar vader moeten vertellen dat haar moeder, zijn vrouw, was komen te overlijden. Hartverscheurend! Anja Hardenbol benadrukte - ondanks al haar zorgen - in diverse media dat mensen het virus serieus moesten nemen. Voor velen was het een ver-van-mijn-bed-show maar Anja had de kracht – ondanks alle ellende – ons te waarschuwen. Daar heb ik enorme waardering voor.

En terwijl velen echt ziek werden of zelfs stierven, zijn anderen financieel geraakt door de coronacrisis. Dordrecht wordt steeds meer een horeca stad. Dat betekent nu helaas ook dat veel van deze geweldige ondernemers te maken kregen met sluiting en beperkingen in hun zaak. Het is overigens wel geweldig om te zien dat - ondanks alle ellende – veel ondernemers creatief aan de slag zijn gegaan. Zo heb ik persoonlijk via afhalen veel Dordtse smaken mogen ontdekken. En ik kan u verzekeren: dat smaakt zeker naar meer!

Er zijn ook ondernemers die juist tijdens de coronacrisis de stap hebben durven zetten om een horeca zaak te beginnen. Echt geweldig! Daar gaat de stad profijt van hebben. Iets wat voor velen ondenkbaar leek, was thuisonderwijs. Zo'n 1,5 jaar terug hadden leerlingen en ook ouders zich niet kunnen voorstellen dat ze een groot gedeelte van het schooljaar thuis vanachter een scherm naar de meester, de juf, de onderwijzer, lerares of elkaar zouden luisteren. De vinger omhoog werd vervangen door een digitaal hand opsteken.

Dit heeft veel impact gehad op de jongeren. Zij hebben intensief contact nodig in deze periode van hun leven. Gelukkig is het onderwijs weer richting normaal aan het gaan, maar de gevolgen zullen nog lang voelbaar zijn. Dat moeten wij als samenleving niet onderschatten. Dat geldt zeker ook voor de onderwijzers die hun stinkende best hebben gedaan om de kinderen toch te geven wat nodig is. Soms tot frustrerends aan toe in de wetenschap dat ouders of kinderen het niet kunnen bijbenen.

Beste mensen,

Woorden als hamsterschaamte, hoestschaamte, huidhonger, raamzwaaien, coronakilo's en neuswisser maakten de afgelopen 1,5 jaar opeens deel uit van ons vocabulaire. Een bizarre periode met veel leed. Maar ik kan het toch niet laten te onderstrepen dat ik ook veel mooie momenten voorbij heb zien komen. Kinderen die allerlei initiatieven bedenken om anderen te helpen, een initiatief als 'Licht voor Dordt' dat samen met velen licht bracht en brengt aan iedereen die is getroffen door de coronacrisis en het nodig heeft.

Allemaal initiatieven van klein tot groot die mij het teken geven dat we hier met elkaar uit gaan komen. Het virus hebben we al in een hoekje gedreven en de gevolgen zullen nog lang voelbaar en zichtbaar zijn. Maar, ik weet zeker dat wij Dordtenaren er met elkaar de schouders onder zetten. De mensen die daar de kracht niet voor hebben, helpen wij. Wij zijn en maken de Dordtse samenleving. Dat doen wij met elkaar.

Voordat ik samen met de kinderburgemeester het bezinningsmonument, ontworpen door de Dordtse kunstenaar Marije Vogelzang, onthul, stel ik het bijzonder op prijs als wij met elkaar kort een moment van bezinning hebben. Even in stilte terugblikken op de afgelopen periode of juist denken aan de periode die komen gaat. Stilstaan bij iemand die overleden is of ernstig ziek is geweest. Stilstaan bij al die geweldige initiatieven die door onze inwoners zijn bedacht om Dordtenaren te helpen uit deze crisis te komen. Of stil staan bij wat het virus met jou heeft gedaan. 

Dank u wel!