Eerste (spoor) brug over het Hollands Diep werd 150 jaar geleden in gebruik genomen
DORDRECHT - Voor de ontwikkeling van het vervoer per trein is 1 januari 2022 een belangrijke historische datum. Dan is het precies 150 jaar geleden dat vanaf het eiland van Dordrecht een trein over de nieuwe en eerste Moerdijkbrug reed.
Inmiddels zorgen drie bruggen voor een verbinding over het Hollands Diep tussen Brabant en Zuid-Holland.
Voor Dordrecht is 1872 ook het jaar van de opening van het eigen station, toen nog op het grondgebied van de tot 1970 zelfstandige gemeente Dubbeldam.
Dordrecht kan dus in 2022 herdenken en vieren 150 jaar een stad aan het spoor te zijn. In andere steden was dat aanleiding voor festiviteiten.
De eerste Moerdijkbrug werd geopend op 1 januari 1872. De enkelsporige vakwerkbrug bestond uit veertien boogvormige overspanningen van elk ruim honderd meter, die aan de oever waren gebouwd en vervolgens naar hun plaats werden gevaren.
De brugdelen werden geconstrueerd door de Koninklijke Van Vlissingen & Dudok van Heel. Bij de opening was de Moerdijkbrug de langste brug van Europa.Ten behoeve van de scheepvaart was aan de Brabantse zijde een deel van de brug geconstrueerd als draaibrug.
De brug werd gebruikt door de treinen, die tot de dag van opening hun eindpunt hadden bij Station Moerdijk SS aan de haven van het even verderop gelegen Moerdijk aan de zuidzijde respectievelijk in Willemsdorp aan de noordzijde.
In het najaar van 1944 werd de brug door de Duitse bezetters vernield om de geallieerden te beletten West-Nederland in te trekken. Bij de actie werd een aantal brugpijlers onherstelbaar beschadigd, wat het herstel van de brug enorm vertraagde. Bovendien werd de prioriteit gegeven aan het snelle provisorische herstel van de verkeersbrug, waarvoor een aantal overspanningen van de spoorbrug werden geleend.
Pas in 1946 werd de herstelde spoorbrug weer in gebruik genomen. In verband met materiaaltekorten kreeg de nieuwe brug geen veertien, maar slechts tien overspanningen. De zanddam aan het noordelijke uiteinde van de brug werd 400 meter verlengd om het gat op te vullen. Tegelijkertijd werd de halte Willemsdorp opgeheven. De krappe spoorboog die naar de brugoprit leidde werd verruimd en verlegd.
Begin jaren vijftig werden onder leiding van ingenieur C.L. Wisse de enkelsporige stalen boogbruggen vervangen door de huidige dubbelsporige vakwerkbrug. 14 verschillende staalbedrijven uit het hele land waren betrokken bij de productie van de enorme hoeveelheden staal die benodigd waren voor de 10 nieuwe overspanningen. Omdat het treinverkeer zo min mogelijk hinder mocht ondervinden werden gedurende twee jaar de overspanningen een voor een vervangen. In 1955 was de nieuwe spoorbrug in zijn geheel klaar. Ondertussen was de spoorlijn in 1950 geëlektrificeerd.
(bron WIKIPEDIA)
