Praatjesmaker bij de Dordtse foto alwetende 2022: Bertus van der Vegt
DORDRECHT - In deze terugkerende rubriek gaat onze praatjesmaker Ferry op bezoek bij Dordtenaren of bekende personen die werkzaam zijn in Dordrecht. Dit keer een gesprek met de ‘Dordtse Foto-alwetende’ Bertus van der Vegt.
Vorig jaar stelde ik de redactie een nieuw item voor. Een fotozoekopdracht in Dordrecht. Het idee werd aangenomen en er kwam zelfs een standaardlink op de startpagina. Het experiment zou 9 weken duren en het viel me op dat ‘Bertus’ evenveel weken meedeed en alle ‘raadplaten’ goed had, maar dat hij er ook vaak een leuk verhaal bijschreef.
De tekst gaat onder de foto's verder
.jpg)
Bertus won en in januari overhandigde ik hem de ‘trofee’ en trok de prijs meteen aan. Ook beloofde ik een gesprek met de ‘Praatjesmaker’. Wie is deze Dubbeldammer?
Tijd voor een praatje.
Je hoort toch echt dat je geen echte Dordtenaar bent. Waar kom je dan wel vandaan?
Ik kom uit Overijssel, uit het plaatsje Laag-Zuthem, dat ligt ten zuidoosten van Zwolle. Ik ben opgegroeid op een boerderij, mijn vader was veehouder. Thuis spraken we vroeger altijd Sallands, een streektaal (vroeger noemde je dat een ‘dialect’). Je kunt inderdaad nog steeds aan mijn accent horen dat ik ‘uit het Oosten’ kom ;) dat komt mogelijk omdat ik die ‘taal’ nog iedere dag spreek, want mijn vrouw Marijanne komt ook uit Laag-Zuthem! Als wij ‘onder elkaar zijn’ spreken wij nog steeds Sallands ;).
Waarom kwam je naar Dordrecht?
Vanwege mijn werk kwam in naar Dordrecht. Ik ben opgeleid als ‘cultuurtechnicus’ aan de Bosbouw- en Cultuurtechnische School in Arnhem, tegenwoordig is dat Van Hall Larenstein in Velp. Medio jaren ’70 kon ik, na mijn vroeg afgebroken diensttijd, geen passend werk vinden in Overijssel en solliciteerde ik door heel Nederland, zo ook in Dordrecht, waar ik een leuke baan vond bij de gemeente Dordrecht. Ik was van plan om hier circa vijf jaar te blijven en dan weer terug te gaan naar Overijssel. Maar wij bleven met veel plezier in Dordt, nu al 48 jaar!
Je werkte op het Stadskantoor. Op welke afdeling?
Ik werkte de laatste 20 jaar als senior-adviseur bij Stadsbeheer. Die afdeling is verantwoordelijk voor het beheer van het openbaar gebied. Daar was ik (mede)verantwoordelijk voor het groenbeleid, het reclamebeleid en de Biesbosch. In de eerste tien jaar bij de gemeente heb ik vooral meegewerkt aan aanleg van het recreatiegebied ‘De Merwelanden’, enkele parken en sportvelden. Eind vorige eeuw ben ik ca 10 jaar wijkcoördinator voor Sterrenburg geweest om verbinding te maken tussen de instellingen in de wijk en het Stadskantoor. Een mooie en afwisselende baan tot aan mijn pensioen in 2020.
Hoe kan het dat een niet-Dordtenaar toch zoveel plekjes in onze stad herkent?
Ik heb me altijd geïnteresseerd in de stad en regio en volg de ontwikkelingen op de voet. En dat doe ik nog steeds. Via mijn werk kwam ik ook op heel veel plekken in Dordrecht en ik fiets en loop regelmatig door Dordrecht, en dan zie je veel. In 2013 heb ik de cursus Dordtologie gevolgd, waar je veel leert over de geschiedenis van de stad en het Eiland. Sinds toen ben ik daarmee ‘Dordtoloog’. En ik heb tientallen boeken over Dordrecht en de Biesbosch. Op zo’n manier leer je jouw stad en regio goed kennen.
Als pensionado ziet de dag er ineens heel anders uit. Vertel!
Je hebt ineens meer vrije tijd. Ik had mij voorgenomen het eerste half jaar geen klussen aan te nemen. Dat lukte. Maar het werd toch anders, want in de eerste maand van mijn pensioen begon de corona, en toen viel ineens ‘alles’ stil. Dat was bijzonder. Onze jongste kleinzoon van vier, die met zijn ouders ook in Dordrecht woont, mocht ineens niet meer naar school en hij was op zo’n manier een half jaar heel regelmatig bij ons. Dat was heel gezellig en zo bouw je een mooie band met elkaar op. Ook nu komt hij nog iedere week een middag bij ons.
Het was in 2020 een mooi voorjaar, toen had ik gelegenheid om ons huis eens goed te schilderen. Marijanne en ik wandelden en fietsten regelmatig, dat doen wij graag. En wij zochten mensen op.
Onze dochter woont met haar kinderen in Gouda. Sinds 2021 gaan wij om de ca twee weken een dag naar hen toe, en kunnen wij er voor hen zijn. Meestal ga ik de heenreis op de fiets door de Alblasserwaard en Krimpenerwaard (langs het veenriviertje de Vlist), een prachtige fietstocht!
Inmiddels heb ik een mix aan activiteiten, zoals: bestuurstaken, klussen, omzien naar elkaar, kerkelijke taken en nog voldoende tijd voor ontspanning.
Heb je hobby’s?
Ik zet me graag in voor de samenleving en kerk. Dat mag je ook een soort hobby noemen. Het nieuws houd ik bij door het lezen van twee kranten (AD en het Nederlands Dagblad) en een paar tijdschriften. Voor onze kerk (de Nederlands Gereformeerde Kerk/NGK) was ik bijvoorbeeld het afgelopen jaar afgevaardigde naar de Landelijke Vergadering/ Synode. Deze vergadering (1 á 2 dagen per maand) stond in het teken van de éénwording van de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt met de NGK. Ook op andere fronten ben ik actief in onze kerk, De Open Hof in Sterrenburg 1.
Verder ben ik (bestuurlijk) betrokken bij het Diakonaal Aandachtscentrum aan de Singel en Samen Dordt. Via stichting Present help ik regelmatig mensen die praktische hulp kunnen gebruiken.
Daarnaast wandel en fiets ik regelmatig. Samen met een groepje vrienden wandelen we minimaal één keer per maand een dag in de natuur.
Klussen doe ik ook, zo doe ik het onderhoud van ons huis zelf. Ook maak ik meubels, enz. Zo heb ik al onze bedden gemaakt, ook vroeger voor onze drie kinderen: ledikantjes, kinderbedden, stapelbedden en ook ons eigen bed. Ik werk het liefst met hout, metaal bewerken is niet mijn ding.
Wij hebben een houtkachel en ‘s winters heb ik natuurlijk brandhout nodig. Dat zaag en kloof ik zelf. Dat vergt ook veel tijd, inclusief het zoeken naar geschikt hout. Maar ik vind het een leuke bezigheid. Ik stook zolang het mag in het kader van de luchtkwaliteit, maar zorg wel dat ik op de meest duurzame manier stook. Dat betekent: schoon en droog hout gebruiken, wat minimaal drie jaar heeft gedroogd en de kachel aansteken op de Zwitserse methode. * (Een manier waarbij de houtkachel van boven naar beneden wordt aangestoken. Dit is eigenlijk omgekeerd hout stoken. De meeste mensen steken hun kachel van onderen aan, terwijl het bij deze methode juist de bedoeling is dat je het vuur van boven aansteekt.)
Ik ben vanaf mijn 18-de donor bij de Bloedbank, tegenwoordig Sanquin. Eerst gaf ik (vol)bloed, maar de laatste 20 jaar geef ik (op verzoek van Sanquin) plasma. Totaal heb ik tot nu toe 338 keer een bloed- of plasmadonatie gedaan. Ik geef nu één keer per maand plasma, bloed gaf ik 2-4 keer per jaar. Het is natuurlijk geen echt hobby, maar wel een kleine moeite om jouw medemens te helpen.
Hoe kom je bij de ‘Tuin van Sterrenburg’ terecht?
Via mijn werk was ik rond 2018 betrokken bij de herinrichting van het Sterrenburgpark, waarvoor veel bewoners zich hebben ingezet. Van een plek met wateroverlast is een mooie natuurspeelplek gemaakt. Tijdens dat proces hebben een paar Sterrenburgers, waaronder Milco Hoffman en Bert van de Burgt, een burgerinitiatief bij de gemeente ingediend om de ‘Tuin van Sterrenburg’ op te richten met het Tuinhuis als centrale locatie. De Tuin van Sterrenburg bestaat uit drie onderdelen: het Tuinhuis, dat is een gebouw aan de rand van het Sterrenburgpark en fungeert als een soort buurthuis, de Buurtvereniging Sterrenburg doet Samen, en het Tuinberaad met Buurtcoöperatie (overleg en afstemming).
Toen ik ruim een jaar met pensioen was vroeg Bert van de Burgt mij of ik bestuurslid wilde worden van de Buurtvereniging, daar heb ik ‘ja’ op gezegd. Die vereniging wil er zijn voor en door de inwoners van Sterrenburg, en organiseert activiteiten (wandelingen, lezingen, enz.) om de onderlinge betrokkenheid te vergroten en eenzaamheid tegen te gaan.
Zijn er nog meer dingen die je interesseren?
Genoeg! Ik heb een brede belangstelling, zoals: geschiedenis van Dordrecht en omgeving, natuur, politiek, fotografie, mensen, duurzaamheid, eten koken en de Biesbosch.
Zoals eerder gezegd fietsen en wandelen we beiden graag. Wij gebruiken onze auto alleen voor lange afstanden. Ook vliegen we hoegenaamd niet meer.
Heb je behoefte om je ook in te zetten voor andere wijken, zoals bijvoorbeeld Dubbeldam?
Sinds ruim 10 jaar wonen mijn vrouw en ik in Dubbeldam. Daar zetten wij ons in voor de leefbaarheid. Vooral voor het onderling contact als buren, verbetering van onze woonomgeving en het schoonhouden van de wijk. Wij zijn beiden ‘Dordtse Doorpakkers’. Dat betekent dat wij regelmatig met een papierprikker en afvalzak de wijk doorlopen om zwerfvuil op te rapen. Door zo’n rondje te lopen, beweeg je én houd je de wijk schoon.
Zijn er dingen in je woonwijk die je minder leuk vindt? Heb je een oplossing?)
We zijn heel tevreden met onze groene en ruim opgezette wijk, met de Biesbosch om de hoek.
Om toch iets te noemen wat ik minder leuk vind: ‘vervuiling van de openbare ruimte’. Gelukkig komt dat in Dubbeldam relatief weinig voor, behalve rondom het Damplein. De oplossing is dat iedereen hierin zelf verantwoordelijkheid neemt, en dat gebeurt in onze wijk vrij goed. En ik lever mijn aandeel als Dordtse Doorpakker.
Stel: Je familie uit het oosten van het land komt een weekje over. Welke ‘Dordtse pareltjes’ zou je hen willen laten zien?
Ik neem hen mee naar de Dordtse Binnenstad, De Biesbosch en de Alblasserwaard. In de Binnenstad neem ik ze mee naar de havens, het Groothoofd, De Grote Kerk, het Dordrechts Museum en villa Augustus. We wandelen door de Biesbosch of maken er een vaar- of kanotocht. En door de Alblasserwaard maken wij een mooie fietstocht en gaan natuurlijk langs de molens van de Kinderdijk.
Waar kun je je heel erg aan ergeren?Doorgeslagen individualisme. Mensen die alleen maar aan zichzelf denken en geen rekening met anderen houden.
Ben je een lezer of een luisteraar? (Verklaar)
Beide. Ik lees een paar dagbladen (op papier), tijdschriften en af en toe een boek. Maar ik ontmoet ook graag mensen en houd van een goed gesprek.
Kijk je vaak TV? Heb je lievelingsprogramma’s?
Ik kijk weinig TV, ik kijk vooral naar het journaal (gelukkig kan dat tegenwoordig op een door je zelfgekozen tijdstip) en nieuwsprogramma’s. Series kijk ik niet, wel af en toe naar programma’s als ‘Binnenstebuiten’.
Zoek je de vakantie in eigen land of toch liever ‘elders’?
Beide. Ik ga graag voor een korte vakantie naar ons eigen land, maar ik geniet zeker ook van het buienland. We trekken regelmatig met onze caravan door West-Europa en hebben bijna alle landen bezocht.
In Nederland bezoeken wij wel regelmatig een museum, wij hebben al jaren een Museumjaarkaart.
Heb je een bepaalde vakantiebestemming die je de lezers zou willen aanraden (en waarom)?
Noorwegen. We zijn daar een paar keer geweest, met als topper een reis naar de Noordkaap. Een land met majestueuze natuur en prachtige fjorden.
De laatste vraag is altijd de uitsmijter. Wil je nog iets toevoegen?
Narcissen in het voorjaar. Via mijn werk hielden we regelmatig bewoners-enquêtes om te horen wat de inwoners van het openbaar groen vinden. Medio jaren ’90 kwam uit zo’n onderzoek dat de bewoners het groen ‘saai en kleurloos’ vonden. Toen hebben we het programma ‘Dordrecht Kleurrijk Groen’ gemaakt, waarbij wij (onder andere) in iedere wijk grote linten met narcissen realiseerden. Die kleurrijke linten bestaan nog steeds.
Nawoord Ferry:
‘Na het lezen van dit openhartig ‘gesprek’ kan ik alleen maar concluderen dat deze ‘Dordrecht.net-volger' heel veel in zijn mars en bagage heeft. Bertus is behalve Bertus ook nog eens een 'Bezig Baasje', en vooral voor anderen!
Ik hoop dat heel veel lezers en pensionado’s tussen de regels door veel wijzer zijn geworden over wat er allemaal te doen is voor en tijdens je pensioen of vrije tijd. Het woord ‘Dordtologie’ kende ik echt niet, maar het is me nu wel duidelijk geworden hoe het komt dat Bertus mij iedere week bij b.v. de fotozoekopdracht even bijspijkert. Uiteraard maakte ik daar graag 'mis/ge bruik' van ;)'.
Foto's: Bertus van der Vegt
Bewerkingen: Ferry Visser
Meer lezen van Ferry? Klik hier
