KIJK IN DE WIJK: ‘Mens-erger-je-wel-niet of toch weer wel!'

26 juli 2022 • 10:18 door Ferry Visser
KIJK IN DE WIJK: ‘Mens-erger-je-wel-niet of toch weer wel!'

DORDRECHT - “Doe mij maar geel”, zegt ze meteen als we het bordspel ‘Mens-erger-je-niet’ gaan spelen. Ik vraag haar waarom ze die kleur kiest. Het antwoord is even simpel als de kleur, ”Als ik voor wat boodschappen met de rollator naar het Damplein loop dan zie je alleen maar gele borden. Die kleur kan ik dromen en dat is ook best makkelijk bij dit spel. Ik moet dus net als op de fiets, altijd opletten en vooruit denken voordat jij me van het bord kan 'vegen' ".
Tja ..............

Dit is meteen de inleiding en de reden voor best wel een bijzondere ‘Kijk in de Wijk’. Het artikel gaat namelijk over alle Dordtse wijken die al heel lang geheel of gedeeltelijk worden ‘ontmanteld’ door wegwerkzaamheden. Werkmensen die de hele dag alle trottoirs en soms straten open maken om ‘iets’ te doen.
Het woordje ‘iets’ is eigenlijk te weinig voor het grootscheeps project dat waarschijnlijk nog vele maanden door zal gaan. 

Mens erger je ‘wel’
Ik had in Dubbeldam al wat foto’s gemaakt van een aantal openliggende straten, maar had vooral interesse voor de vele verschillende gele wegbewijzeringsborden die de bewoners soms binnen 100 meter te zien krijgen.

Het onderwerp werd geboren, maar toen ik bij een bedrijf in de Egstraat (hoek Ploegstraat in Stadspolders) iets leuks voor de rubriek ‘Dordtse Dingetjes’ tegenkwam, ontstond er een nieuw idee. Op het terrein kwam ik - totaal onverwachts - een oud-ouder van de basisschool tegen. 
Ik vroeg hem of ik wat foto’s mocht maken van de enorme hoeveelheid houten ‘haspels’ die op het terrein stonden opgestapeld. Dat mocht en ik kreeg tevens een uitnodiging om op termijn het bedrijf vanbinnen te mogen zien. Wat bleek! Dit bedrijf maakt al vele decennia heel veel buizen die nodig zijn voor allerlei graafwerkzaamheden. Hoezo toeval! 

Nostalgie:
Vroeger kwamen we vaak met de trein langs de NKF (Nederlandse Kabel Fabriek) in Delft. Als kind kreeg je vaak een kijkopdracht om de reis aangenamer te maken. “Kijk naar de verschillende soorten schepen op de rivier, wat doen de boeren op het land (nu soms ook op de snelweg ;) ), misschien zie je wel voetballers van Feyenoord want we komen langs een groot voetbalstadion.”
Daarna werd het wat saai. Maar in de buurt van Delft werd het weer spannend. De ‘pindakaasfabriek’ van Calvé en een fabriek waar vreemde ‘ronde tafels’ op elkaar stonden.

Ik weet nog goed dat er op een gegeven ogenblik een medereiziger was die spontaan aandacht vroeg aan de hele coupé. Als een soort reisleider hield hij vanaf Delft tot Leiden - waar hij tot genoegen van alle reizigers uitstapte - een college gaf over al die mooie gekleurde kabels die de hele wereld rond zouden gaan.
Rondkijkend zag ik alle reizigers stiekem grinniken, ja-knikken, zuchten en denken …. “Wanneer vinden ze nu eindelijk een ‘stilte coupé’ uit!” 

Buizen
Zoals gezegd liggen al maanden (zwak uitgedrukt) vrijwel alle Dordtse wijken open vanwege o.a. het warmtenet en glasvezel. Er moeten nieuwe buizen de grond in. Daarna worden de buizen weer ‘gevuld’.

Omdat ik veel door Dubbeldam fiets, viel het me op dat deze wijk wel heel erg lang openligt* en dat de meest voorkomende kleur in Dubbeldamse straten op dit moment* geel is. 
Inmiddels weten alle Dordtenaren dat er overal heel hard wordt gewerkt. Enorme lange gekleurde buizen worden vooral onder het trottoir gelegd. De bewoners moeten regelmatig omrijden, oversteken en soms hun auto elders parkeren. Maar wat er ook gebeurt, je kunt altijd je huis in!
Echt vrolijk worden we er niet van, maar het moet wel gebeuren. Als je de werkmensen aan de slag ziet dan wordt er echt van alles gedaan. Er wordt zelfs asbest in de grond gevonden en dat moet eerst verwijderd worden. Kapotte buizen worden vervangen en stoepbanden worden netjes (en stoffig) op maat geslepen.
Het is precisiegraafwerk. Deskundig wordt er langs de bestaande erfgrens zo min mogelijk beschadigd. Zelfs de bomen kregen een 'beschermingsjasje'!


De tekst gaat onder de foto's verder


Er worden soms manshoge gaten gegraven. Soms zie je alleen een helm boven het 'maaiveld'.
In alle wijken zie je wel een aantal depots waar materialen worden opgeslagen en vooral worden beveiligd. Ja, je kunt echt zien dat er wat gedaan wordt in onze stad. En toch ergeren we er ons aan.

Uitnodiging
Tijdens mij bezoek aan het buurtschap Wieldrecht kreeg ik een hele leuke rondleiding bij een afdeling van Dolderman BV. Met als gevolg dat veel meer mensen nu weten wat ‘spudpalen’ zijn. Nu was ik vooral nieuwsgierig naar ‘het ondergrondse werk’.

Wegens vakantie van mijn 'reisleider' ging ik een paar weken later op de uitnodiging in, want dit buitenkansje liet ik me echt niet ontgaan! Ik kon namelijk twee vliegen in één klap slaan. Een ‘Dordts Dingetje’ en een ‘Kijk(je) in een pand van het mini-bedrijvenwijkje’ aan de rand van Stadspolders en Dubbeldam. 

Mens erger je ‘niet’
Reisleider Peter Kint liet me de enorme hal met buitenterrein zien. Alle werknemers hebben oordopjes in en sommigen dragen handschoenen. Dat dit laatste echt nodig is, merk ik direct. Zodra er een buis of afdekplaat uit een soort wals komt is alles nog warm. De hal is vooral schoon en kleurig. Overal zie je buizen, linten, platen uit één van de apparaten komen. En allemaal gemaakt van de transparante korrels die buiten in de silo’s liggen. Het basisproduct PVC wordt namelijk aangeleverd in korrels en in de hal van het bedrijf Electroplast krijgt het transparante materiaal door verhitting en kleurstoffen allerlei vormen in de gewenste kleuren.

Je ziet echt alle stapjes die nodig zijn om van korrels allerlei soorten buizen, afdekplaten en kabelbeschermbanden te maken. Ze maken er o.a. ook waarschuwingsnetten, kabelmerklabels, koppelstukken en kabelbeschermkokers. 
Er kunnen meerdere buizen in een iets grotere buis worden gesmolten. Nadat dit is gebeurd krijgt de dikkere buis een gewenste kleur. Met sproeiers wordt de nieuwe buis afgekoeld en via een printer wordt dan e.v.t. meteen de naam van de opdrachtgever erop aangebracht. 
Is de buis klaar dan wordt hij meteen op een haspel gerold. Op een houten haspel kan (afhankelijk van het product) 700 m tot 3 km kabel.
Voor de kabels die in de grond blijven, heeft men een 'Patent beschermbuis'. Die komt als een soort ‘jas’ om de bestaande buis en wordt via een schakeling om de buis geklikt. 

Er wordt niets weggegooid!
De rondleiding eindigde met een kijkje in de ‘recycleafdeling’. Al het afval wordt namelijk opnieuw gebruikt. In een aparte ruimte, waar je echt gehoorbeschermers nodig hebt, staat een soort ‘gehaktmolen’, waarin al het materiaal versnipperd wordt tot een nieuwe korrel. Uiteraard is deze korrel niet wit. Veelal wordt dit materiaal gebruikt voor de afdekplaten die boven de buizen in de grond worden gelegd.

Wil je meer weten en zien dan kan dit via een kort filmpje. Klik hier .


Eenmaal buiten moest ik toch even bijkomen, want wat een indruk had dit op mij gemaakt! Wat heb ik veel gezien en wat is er onverwachts veel spontane gastvrijheid!
Maar ik ga nu ook anders naar de opengebroken straten kijken. Ik weet nu dat er meer kleuren onder de grond zitten en ook waarvoor en vooral ..... hoe het gemaakt wordt!

m.m.v. Electroplast

Mens erger je toch weer ‘wel'!

Biodiversiteit
Ondanks deze leuke ervaring moet ik toch wat kwijt over de grasstroken en de perken met struiken tussen het trottoir en de rijweg. Misschien is het verkeerd uitgedrukt, eigenlijk bèn ik ze kwijt! Zoals eerder gezegd wordt na het graafwerk het trottoir weer netjes teruggelegd, maar wat er veelal naast het trottoir is gebeurd, is nu niet echt iets waardoor je trots door een wijk rijdt. De gemeente/aannemer heeft er blijkbaar voor gekozen - onder het mom van het modewoord ‘biodiversiteit’ - om (tijdelijk???) de stroken te voorzien van iets dat snel groeit en ook bijen zal aantrekken.


Het is bekend dat dit soort vegetatie inderdaad insecten aantrekt, maar ik zag ook een plek op de Dubbelsteynlaan waar de biodiversiteit bijna net zo hoog was als het verkeersbord ’einde 30 km’. 


De bioloog in mij vermoedt dat de eerste struiken en bomen pas in het najaar geplant zullen worden.

Bizar!
Dit artikel werd er eentje met letterlijk en figuurlijk veel obstakels. Ik begon ruim een maand geleden, had te maken met een vakantie en een Corona besmetting van derden.
Een week geleden zag je nog overal gele borden en werd er nog hard gewerkt, groeide het (on)kruid en zaaigoed overal bovenuit en knalde de biodiversiteit uit zijn voegen.
Ruim een week later moeten de bijen en andere insecten hun heil 'elders' gaan zoeken. De maaier ging eroverheen en de werkmensen waren zich duidelijk aan het voorbereiden op een welverdiende bouwvakvakantie. Kortom:
* Dordrecht heeft op dit moment niet zoveel meer te maken met ‘geelzucht’ en zijn de meeste trottoirs gelukkig weer toegankelijk.

We mogen ons alleen nog ergeren aan de tijdelijk troosteloze groenstroken, maar ook dat komt goed!


Nabericht:
Vakantietijd noemen we ook wel ‘Komkommertijd’. Nieuws blijft echter wel doorgaan, maar op een lager pitje. Daarom ga ik de komende weken een ‘combi-rubriek’ starten. Dit heeft te maken met een aantal bijzondere, maar vooral leuke ‘Dordtse Dingetjes’ die ik meer ruimte (lees foto’s) wil geven. Het wordt een praatje met meer dan één plaatje. Wellicht een speurtocht voor de lezers, want ik vertel ook nu niet precies waar de foto’s gemaakt zijn. Voorlopig zijn er drie afleveringen in de maak en allemaal dankzij de bewoners. 
Ik weet zeker dat veel Dordtenaren - na het lezen en bekijken van de plaatjes - de fiets gaan pakken en op zoek gaan. 
Deze zomerrubriek noem ik ‘Langs de Dordtse dijken’.

Foto's Ferry Visser


Gerelateerde wijken:
Gerelateerde straten:
Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.