Dordtse Dingetjes: Een moment voor een monument
DORDRECHT - Onverwachte dingen zijn meestal bijzonder. In deze nieuwe onregelmatige rubriek staan opvallende en onverwachte Dordtse dingetjes centraal. Kortom: “Een praatje bij een plaatje.”
Een moment voor een monument
Via een omweg naar de Kiltunnel werd ineens een ´eyeopener´. Aan het begin van de Amstelwijckweg - nog net voor het bekende ´Wilhelminaboompje´ aan de Rijksstraatweg - zag ik aan de linkerkant van de weg en op een vreemde plek in het gras een ‘bushokje’. Geen glazen zoals we tegenwoordig gewend zijn met een opvallende poster maar eentje van steen. Echt droog kon je er niet staan, want er waren ook geen zijkanten.
In besloot toch even te kijken en schaamde me rot. Dit is een monument ter nagedachtenis aan iets heroïsch uit de Tweede Wereldoorlog. Ik schaamde me vooral omdat ik dacht dat ik alle gedenkmonumenten ter nagedachtenis aan die nare tijd kende. Niet dus. Toch snap ik dat iedereen er gewoon voorbijrijdt. Het monument ziet er niet uit. De letters zijn nauwelijks te lezen en de stenen zijn verweerd.
Op de foto is de tekst ook niet goed te lezen. Dus:
In de meidagen van veertig
werd Wieldrecht tot twee maal toe gebombardeerd.
Geschoten werd door Duitse tanks,
Hollands kanonnen
Gevechten van man tegen man.
Een dappere luitenant
bracht onder vijandelijk vuur
zijn gewonde mannen met een roeiboot
naar de andere kant van de rivier.
Daar was het veilig, net lang genoeg.
Ik hoop dat de gemeente Dordrecht nog ergens een potje heeft om het monument zodanig te herstellen/schoonmaken dat in ieder geval de tekst weer duidelijk te lezen is en het monument weer in ere is hersteld.
Eigenlijk staan hier twee monumenten dicht bij elkaar. Op nog geen 50 meter afstand staat ‘De Wilhelminaboom’. Die is in 1889 geplant ter ere van de kroning van ‘koningin Wilhelmina’.
-L.png)
