Wijkkrant steunt Beter voor Dordt bij bescherming historische binnenstad

DORDRECHT – De actie vanuit Beter voor Dordt om werk te maken van de bescherming van de historische binnenstad van Dordrecht krijgt steun in de wijkkrant de Poorter.

Schrijfster Wytske Nederveen – Hendriks beschrijft een situatie rondom de Grote Kerk, in de Kerkstraat, die gelijkk loopt met de opvattingen van raadslid Jens van der Vorm de Rijke.

Jens gaf de aanstoot tot een werkgroep beschermd stadsgezicht van BVD, VVD en CDA (partners in college b. en w.) De zogeheten oppositiepartijen in de gemeenteraad zouden graag willen inhaken.

De PvdA  heeft een historische werkgroep ingesteld na een ledenvergadering. De ChristenUnie/SGP stelt ook regelmatig historische onderwerpen aan de kaak met Pieter Verhoeve als woordvoerder..

Het onderwerp leeft en zet BVD op het schild:

,,De redactie van de Poorter vraagt zich af of het Dordtse beleid ten aanzien van een ‘beschermd stadsgezicht’ zo nog wel geloofwaardig is? Toch is er weer hoop op een betere toekomst, want erger kan het natuurlijk niet worden! De Dordtse burgerij heeft massaal voor ‘Beter voor Dordt’ gekozen. Een partij waarvan politici in het verleden het bewijs leverden respect en liefde te bezitten voor onze uitzonderlijk mooie, eeuwenoude binnenstad”, zo valt te lezen.

Het gehele artikel luidt:

 

BRON WIJKKRANT BINNENSTAD DE POORTER, TEKST WYTSKE NEDERVEEN – HENDRIKS

Tijdens een stadswandeling door het historische centrum van Dordrecht passeren we de Grote Kerk en lopen door het smalle Kerkstraatje, dat uitkomt in de Houttuinen. Hier stond ooit een bijzonder pakhuis: ‘Besje Bakkus’, vernoemd naar Elisabeth Bakkus, de dochter van de eigenaar. Het pand, rondom 1660 ontstaan, doorstond ruim drie eeuwen, stormen, oorlogen, religieuze en politieke twisten.
.

 In de tweede helft van de twintigste eeuw vraagt de eigenaar subsidie aan voor restauratie van het tot rijksmonument verklaarde pakhuis. Er wordt voor tienduizenden guldens subsidie verleend. Immers de tand des tijds, bijgestaan door particuliere verwaarlozing, heeft aardig geknaagd aan het eeuwenoude hout en gesteente. Dan gebeurt er in het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw iets wat nooit had mogen gebeuren. De eigenaar restaureert helemaal ­niets, maar laat het waardevolle, onvervangbare pand plotseling zonder vergunning slopen. De sloper kan ongemoeid zijn gang gaan! Er is weer een diepe wond geslagen in de aderen van de Dordtse historie. De restauratiesubsidie wordt niet terugbetaald! Jarenlang ligt het terreintje van het gesneuvelde pakhuis braak. Kippen, hanen en ganzen scharrelen er rond en pikken een graantje mee van het onvermogen van onze politici ter bescherming van Rijksmonumenten. Dan toch plotseling in 2010 laat dezelfde eigenaar, die het unieke pakhuis heeft laten slopen, een veel te hoog en massaal modern appartementencomplex bouwen. Het past totaal niet in de omgeving. Hij krijgt daarvoor steun van het gemeentebestuur. Hoewel het bestemmingsplan bepaalt dat de maximale hoogte tot tien meter mag gaan, krijgt de eigenaar van het vernielde middeleeuw­se pakhuis toestemming om tot elf meter zeventig te bouwen. Het negatief besluit van de gemeenteraad wordt terzijde geschoven. Eisen tot verantwoorde aanpassing aan de omringende bebouwing: de richtlijnen wat betreft daken, deuren, raamindelingen en verdere details worden noch gehandhaafd noch in acht genomen. De gebruikelijke eis van extra parkeervoorzieningen laat de gemeente zomaar vallen.

Onderzoek
De archeoloog Sarphatij heeft geconstateerd dat Dordrecht is ontstaan rondom de Grote Kerk. De kelder van Besje Bakkus was nog gedeeltelijk bewaard gebleven. Een historisch bewust stadsbestuur zou zich de koning te rijk wanen om hier opgravingen te kunnen verrichten. Welke vondsten lagen hier nog voor het grijpen? Om de bouwer niet op extra kosten te jagen (degene die de grond verstoort moet betalen), achtte men het verstandiger niet direct ter opgraving in de gewelven af te dalen, daar men boven het archeologisch niveau van 40 cm, in dit geval 70 cm. Hierdoor zouden eventuele schatten, afgedekt door een betonnen plaat, bewaard blijven. Onder en rondom die betonnen plaat in de middeleeuwse kelders, werd tot vijftien meter diep wel geboord. De funderingspalen hebben een diameter van 30 cm. Wat blijft er dan in feite nog gespaard? Een medewerkster van de dienst archeologie van de gemeente Dordrecht tracht dit alles vriendelijk te verduidelijken: “Als archeologen zijn we heel blij met dit project. In onze ogen is dit een goed voorbeeld van ‘archeologiesparend bouwen’. Op Europees niveau is overeengekomen dat gestreefd moet worden naar het behoud van archeologische waarden op hun oorspronkelijke plek, omdat het daar het best beschermd blijft en toekomstig onderzoek met betere technieken mogelijk blijft.” In de nieuwe Wet Archeologische Monumentenzorg (2007) is dit uitgangspunt verankerd.”

Opgraven
Zal het ooit nog tot opgraven komen in het Kerkstraatje? En zo ja, jaagt men zich juist dàn niet op extra kosten? Zo’n betonnen plaat moet weer uiterst voorzichtig worden opengebroken. En hoe langer men wacht met onderzoek, lanceren geavanceerdere onderzoekstechnieken ook steeds hogere kostenplaatjes! Ondanks de nieuwe wet uit 2007 blijft men elders toch ook graven? Zeer recent werden er nog, zonder gebruikmaking van hypermoderne materialen, unieke Romeinse voorwerpen gevonden. En in welk licht is het ons Dordtenaren dan vergund de website archeologie uit te leggen, waarin letterlijk vermeld staat: “Vele unieke vondsten blijken boeiend studiemateriaal te zijn op nationaal en internationaal niveau. Elke vorm van onderzoek levert waardevolle informatie op. Volledige opgravingen vertellen iedere keer een nieuw stukje van het verhaal over Dordrecht in de Middeleeuwen?”

Laat-gothische gevel
In datzelfde Kerkstraatje rest nu nog één middeleeuws pand. Het betreft een bijzonder huis uit 1531 met een authentieke eeuwenoude, qua stijl typisch Dordtse gevel. Vol details, tekenend voor de zestiende eeuw met mooie bakstenen, natuurstenen ornamenten en kenmerkende bogen boven de ramen met gestileerde klaverbladmotieven en ‘op vlucht’ gebouwd: met een schuin geplaatste gevel in verband met neerslag. Maar vluchten kan niet meer! Helaas, het in deze historische omgeving misplaatste appartementencomplex heeft ook nog de brutaliteit gehad het verleden tot schaduw te verwijzen. De pompeuze blokkendoos heeft nauwelijks ruimte gelaten in het smalle straatje en blokkeert op beschamende wijze het uitzicht op Dordtse historie. De unieke laat-gothische gevel is praktisch geheel aan het toeristenoog ontnomen.

Geloofwaardig
De redactie van de Poorter vraagt zich af of het Dordtse beleid ten aanzien van een ‘beschermd stadsgezicht’ zo nog wel geloofwaardig is? Toch is er weer hoop op een betere toekomst, want erger kan het natuurlijk niet worden! De Dordtse burgerij heeft massaal voor ‘Beter voor Dordt’ gekozen. Een partij waarvan politici in het verleden het bewijs leverden respect en liefde te bezitten voor onze uitzonderlijk mooie, eeuwenoude binnenstad.

Wytske Nederveen