Ds. Ben Heijting van Stadspolders naar Leerdam
DORDRECHT -De protestantse wijkgemeente De Bron in de Stadspolders in Dordrecht zit binnenkort zonder predikanten. Nadat al eerder bekend werd dat ds. Hans van der Sterre gaat vertrekken naar Fijnaart, heeft ds. ben Heijting het beroep aangenomen van de protestantse kerk in Leerdam.
Ben Heijting, neef van schrijver Jan Siebeling, heeft negen jaar in de nieuwste wijk van Dordrecht gestaan.
Voor de kerkenraad van de protestantse kerk betekent het dat er op zoek wordt gegaan naar minstens één nieuwe predikant.
Stadspolders heeft daarbij nog even met twee overkopelende kerkbesturen te maken: Hervormd Dubbeldam en Gereformeerde Dordrecht. Deze twee oorspronkelijke kerken onder de vlag van de landelijke Protestantse Kerk Nederland (PKN) werken al nauw samen. Daarnaast bestaat nog de algemene kerkenraad voor Hervormd Dordrecht, die in een eigen tempo bij de samenwerkingsgesprekken betrokken is.
Hervormd Dubbeldam en Gereformeerde Dordrecht zijn ook elkaars partners nu Wijkstok (NH) en Maranathakerk/Dubbeldam (ger.) samen als één gemeente in één gebouw verder gaan. Binnenkort wordt de finale beslissing verwacht over welk bouwplan de voorkeur krijgt
Op de site van zijn gemeente in de Stadspolder wordt het volgende geschreven door ds. Ben Heijting
Ik ben geboren in Zwijndrecht, op 4 februari 1961.Op zevenjarige leeftijd verhuisden we naar Oud-Alblas in de Alblasserwaard.
In dat dorp heb ik een plezierige jeugd beleefd. Het was de tijd van onbezorgd buiten spelen. Schaatsen leerde je er 's winters op de Alblas. 's Zomers ging je vrolijk met elkaar zwemmen in het riviertje dat zich nog altijd even traag als sierlijk door het dorp heen slingert. Binnen vermaakte ik mij met lezen, dat ik net ontdekt had. Tafeltennissen, tafelvoetbal, stratego, monopoly, modelbouw, ik deed het middagen lang en verveelde me dus nooit.
De middelbare school stond in Papendrecht, de Lage Waard. Ik heb daar het Atheneum doorlopen. In deze tijd kwam ik terecht in het christelijk jeugdwerk dat door jongeren vanuit allerlei kerken was opgezet. Het heette "koffiebar" (en is nog steeds actief) en was behalve inspirerend ook een ontmoetingsplek. Ik leerde er Willijanneke kennen, met wie ik later getrouwd ben. Ik raakte gemotiveerd om verder te gaan met de Bijbel en ben, na een jaar Evangelische Hogeschool in Amersfoort, theologie in Leiden gaan studeren.
In 1989 werd ik dominee van de Hervormde Gemeente van Oude- en Nieuwe Wetering e.o. Inmiddels was onze oudste zoon geboren. Na vier en een half jaar zijn we naar Terneuzen gegaan, waar we zeven en een half jaar gewoond en gewerkt hebben. Het gezin is uitgegroeid tot zeven personen in totaal. Zo lijkt het erop dat ik iets heb met het getal "zeven".
Langzamerhand heeft zich in mijn geloven en denken een ontwikkeling doorgezet. Er is meer ruimte in gekomen, althans zo beleef ik dat. Ruimte voor kinderen in de kerk, ruimte voor kinderen in de kerk. Ruimte voor samenwerking met en openheid voor andersdenkenden/gelovigen en ruimte voor mijzelf om anders te denken, wanneer ik daar een goede reden voor heb. Het werk van predikant is er spannender door geworden, eerlijker ook en echter, hoop ik. In Terneuzen ben ik geraakt door het contact met joden en palestijnen en gemotiveerd geraakt om letterlijk de ruimte op te zoeken. In 2001 heb ik met een groep een rondreis gemaakt door Egypte-Jordanië-Israël.
Door te reageren op een advertentie raakte ik in gesprek met de Samen-op-Weg wijkgemeente "de Bron" in Dordrecht Stadspolders. Van beide kanten groeide de overtuiging dat het goed zou zijn om samen verder te gaan. Zodoende ben ik nu op zondag 8 juli 2001 door collega ds. A. Minnema bevestigd als predikant alhier.
