Dichter Kees Klok waardeert glaasjes Wijn van Beter voor Dordt (BVD)
DORDRECHT - Dichter Kees Klok neemt op zijn eigen wijze oud-raadslid Wouter van der Spoel de maar, die het nieuws naar buiten bracht dat de locale partij Beter voor Dordt (BVD) 180 flessen wijn had gedeclareerd. Dordrecht smaakt voor Kees Klok, die ooit werd genoemd als de stadsdichter, anders.
Kees Klok schrijft:
"In de Dordtse politieke vijver is flinke rimpeling ontstaan over het wijngebruik van de gemeenteraadsfractie van Beter Voor Dordt. Hoewel iedereen benadrukt dat de wijndrinkers op geen enkele wijze buiten hun boekje zijn gegaan, zette een ex-raadslid van de PvdA een kritisch filmpje op het internet. Al die flessen wijn zouden bij elkaar bijna reiken tot de trans van de Grotekerk. Wat een gezeur. Het lijkt mij geen pretje om raadslid te zijn. Al die nota's, al dat vergaderen en al dat Kwik- Kwek- en Kwakgedoe in de lokale media. Al die burgers die van alles willen en moeten en die nooit tevreden zijn.
Mag je dan alsjeblieft een wijntje om uit te blazen en mag je misschien zelf uitmaken of je dat van het fractiebudget doet of niet? Zo'n glaasje kan zeer wel bijdragen tot goed functioneren. Ik zou niet weten hoe ik vele jaren lang de rapportvergaderingen van mijn school had overleefd zonder een ontspannende borrel na afloop. Er is geen regel overtreden, maar toch zanikt ex-raadslid Wouter v.d. Spoel er over. Let op: ex-raadslid, dus misschien wel niets beters om handen. Nee, hij wil geen moraalridder zijn, maar hij acteert ondertussen wel als het prototype van die beklagenswaardige mensensoort.
Ik zit in het huis van Top Naeff, in de Johan de Wittstraat, waar ik een afspraak heb met de aldaar kantoorhoudende notaris. Top Naeff woonde er een groot deel van haar leven. Hoe lang precies valt te lezen in haar biografie door Gé Vaartjes. Die heb ik uitgeleend aan mijn uitgever, die binnenkort een bundel verhalen van haar gaat publiceren. Ik kan dus niet even nagaan van wanneer tot wanneer, maar ze woonde er nog toen ik als kind naar de Cornelis de Wittstraat verhuisde, net om de hoek.
Misschien heb ik haar weleens op straat gezien zonder te weten dat zij het was, terwijl Top niet kon bevroeden dat dat kleine manneke ooit met haar bij dezelfde uitgever zou publiceren. In de wachtkamer ligt De Dordtenaar waarin breed wordt uitgemeten over het wijngebruik ten stadhuize. Op dezelfde pagina wordt bericht over de vondst van vier oefengranaten op de Voorstraat. Wat moet iemand met oefengranaten? Vuurwerkbommen maken voor Oud & Nieuw? De jaarlijkse vuurwerkellende komt er weer aan. Een plaag die heel wat duurder en schadelijker is dan een wijntje voor hardwerkende raadsleden, maar dit terzijde.
Omdat ik vermoed dat ook ik niet het eeuwige leven heb, bespreek ik met de notaris mijn literaire nalatenschap. Dat is wat pretentieus voor een dichter die, zoals Buddingh' ooit schreef, twee kistjes sigaren per jaar aan de letteren overhoudt. In mijn geval, dat kunt u ergens in een van mijn literaire dagboeken lezen, twee kistjes tweede keus. Je weet echter nooit of je na je vertrek met onbekende bestemming niet plots wereldberoemd wordt op het Eiland van Dordrecht. Zoals ik ook niet uitsluit dat ik kort voor dat vertrek de hoofdprijs in de staatsloterij win. Dan wil je toch iets geregeld hebben. Straks ga ik er een wijntje op drinken. Dat declareer ik bij het Letterenfonds".