Horecaondernemer Stadsherberg Cees van Eijck (86) overleden
DORDRECHT – Horecaondernemer van eens de Stadsherberg in Dordrecht Cees A. van Eijck – geboren oktober 1926 – is dit weekeinde overleden. Aanstaande woensdag is het afscheid op de Essenhof in Dordrecht. Cees was vooral bekend van café de Stadsherberg nabij Statenplein en V. en D. Vooral in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw wist hij er een populaire gelegenheid van te maken voor jong en ouder.
Van Eijck was ook een sportman, die vooral graag bokste tot op hogere leeftijd. Hij zorgde zelf voor een Duitse licentie om toch maar wedstrijden te kunnen vechten in de ring. Zo omzeilde hij de strengere Nederlandse regels..
Om in conditie te blijven, was het Wantijpark vaak zijn trainingsterrein. Hierdoor werd hij ook een bekende Dordtenaar en was hij ook rond 1970 een journalistencafé.
Na de tijd van de Stadsherberg bleef Cees, met zijn hond en later in een invalidenwagen, een bekende verschijning in de Dordtse binnenstad. Hij maakte graag een praatje, maar raakte uit beeld toen hij net als zijn jongere broer Frans op de Staart moest gaan wonen. Zijn horecapapieren stelde hij ook aan andere zaken beschikbaar, maar dat werd nooit zo'n succes als zijn Stadsherberg.
Cees had verschillende kanten. Zo vond hij het ook aardig om denksporten mogelijk te maken in zijn zaak de Stadsherberg. Zijn Stadsherberg vormde in 1975 zelfs een schaakteam, dat mee deed in een toernooi in de Statenzaal van het Hof, waarover C.Buddingh' in zijn dagboek positief schreef. De Stadsherberg wist de meeste supporters op de been te brengen rondom het schaken.
In 1979 kreeg Cees van Eijck ook contact met de dammers Ton Sybrands en Jannes van der Wal. Sybrands kon bij Van Eijck boven het café overnachten, nadat hij tot drie uur in de nacht in de toenmalige Bombardon een simultaan had gespeeld tegen de top van de Drechtstreek.
Sybrands nam in de ochtend ook de bar over van de Stadsherberg, zo gezellig vond hij het in Dordt. Jannes van der Wal biljartte met Cees van Eijck en hij vergat toen secondant te zijn van Clerc tijdens een WK-match in Dordrecht. Stijlvol was ook de ontmoeting met een andere bokser, wereldkampioen schaken van 1935 Max Euwe. Euwe trainde (zie foto) voor grote wedstrijden ook in de ring. Cees vond het prachtig om zo'n schaker als sportman in 1979 te kunnen begeleiden.
Op de website www.tomsschaakboeken.nl staat een verhaal over Cees van Eijck en Max Euwe.
,,Als je een man laat ophalen, die tot alle windstreken bekend is, neem je natuurlijk geen risico. De locale horecabaas Cees van Eijck (toen bekend van het teamschaken in de Stadsherberg) beschikte over een status auto. Hij was graag bereid om op te treden als persoonlijk chauffeur van Euwe en had ook graag naar Amsterdam willen doorrijden, maar voor Euwe was de trein en daarna openbaar vervoer ook meer dan prima. Als een minister werd Euwe overdag in augustus 1979 voor gereden bij sporthal Sterrenburg om het festijn Ratje Doe met zijn aanwezigheid op te vrolijken. De achterbank was bezaaid met stukken, die allemaal kwamen uit een loodgieterstas. Euwe bereidde zich voor tijdens de rit op een congres van de wereldschaakbond (FIDE).
Cees van Eijck bracht hem naar het Wantijpaviljoen, waar hij op geheel eigen kosten een tafel nam op het buitenterras. De stukken (geen schaakstukken dus!) kwamen uit de tas en verder behoefde hij geen gezelschap. De afspraak om rond 18 uur te worden opgehaald voor de verplichting in de avonduren in Dordt was hem voldoende.
Om half zeven werd Euwe in een stevige stoel aangetroffen naast Jan de Heer van de Bombardon, waar toen schaken heel populair was. Jan had al de eerste schaakcomputers toen met als namen Berta de Heer en Phocus Kingma. De laatste was zomaar een bekende locale muzikant.
Euwe gaf naast Jan commentaar bij een schaakpartij ergens uit Venetië 1948. Euwe vond het heel boeiend, die computer ontwikkeling en als hoogleraar had hij die ontwikkelingen ook voorspeld.
Euwe begon om zeven uur met een lezing. De sportwethouder van Dordt, Jan Zaaijer, was er ook. ,,Als Euwe in Dordt uit spreken gaat, dan behoort het gemeentebestuur er gewoon te zijn", zo zei hij. Dat was een historisch juiste opmerking. In 1936 trok Euwe ook door het land en werd overal als een vorst ontvangen. In Americain in Dordt zat zo ongeveer het gehele gemeentebestuur naar de wereldkampioen te luisteren over hoe hij de match had ervaren en verwerkt.
Na een uur was het afgelopen. Van Eijck was bereid met de statusauto naar Amsterdam te rijden. Euwe hoorde dat aan, dacht uit beleefdheid na en zijn antwoord was veelzeggend: ,,Als u mij bij het station brengt, is het genoeg geweest."
De wereldkampioen van 1935 bedankte Cees van Eijck hartelijk, voordat hij op perron 1 met de trein meeging.
