Jan Janssen geeft Dordtenaren weer graag tips
DORDRECHT - Jan Janssen, inmiddels Dordtenaar in hart en nieren, bespreekt de mogelijkheden en gebeurtenissen in de stad Dordrecht. Hij is vol lof over het Lions Kerstgala met Henk Donkevoort als belangrijke promotor. Jan Janssen geeft ook tips.
Zijn bericht vandaag:
De Dordtse agenda.
- 8-1, Nieuwjaarsbijeenkomst Vereniging Oud Dordrecht, vanaf 20.00 in de Compagnie;
- 12-1-2014, Rob Scholte in De Compagnie, eerst een interview in Dordrechts Museum, 13.00 uur, www.galeriedecompagnie.com/303/;
- 24-1-2014, Canto Ostinato in Kunstmin/Energiehuis, liggend!
- 8/15/22 april, 14.00-16.00. 3 keer Passie en Pasen, Musica Docet, cursusruimte Remonstrantse kerk.
Zie www.musicadocet.nl en voor een totaaloverzicht wat er te doen is: www.centrumdordrecht.nl/uitagenda/.
Lions Kerstgala.
Het Energiehuis was tot de nok gevuld met gala geklede Dordtenaren. Henk Donkervoort en zijn mede organisatoren kunnen ook dit gala als een succes aan hun reeks toevoegen. 20.000,- euro fundraising voor goede Dordtse doelen is natuurlijk ook geweldig. Het pre-diner bij Khotinsky completeerde de sfeer. Uiteraard zijn wij, mijn gala-lady Ida en ik, op de foto gegaan onder een lichtende kerstwens van Kunstmin. Alles klopte. Een kleine smet was de afmelding van Ilse de Lange. Pas kwart voor zes. Soepel werd dit opgelost, voor de bezoeker onzichtbaar. Het was alleen te zien aan de haardos van Henk, iets wilder dan normaal. Geen mens die er om maalde. Volgend jaar ga ik weer!
Verder heb ik niks met serviceclubs. Geballoteerde, besloten eetgezelschappen die, geloof ik, iets willen doen voor een betere samenleving. Ik doe ze ongetwijfeld onrecht maar ik zie er niet zo veel van. Als Dordtenaren het leuk vinden zo'n speldje te dragen gun ik ze dat graag. Ik heb het nooit het genoegen gehad te kunnen weigeren. Daarvoor beteken ik te weinig. Kift???
Een speldje heb ik, van Rotary, ooit op Marktplaats gekocht.
Mahler, 2/3 jaar na 2010/2011.
De Mahler-hype was natuurlijk in 2010 (150 jaar daarvoor geboren) en 2011 (100 jaar daarvoor overleden).
Na zoveel Mahler uitvoeringen in twee jaar was de uitvoering van de 6de toch weer een genot. In de Doelen.
Op het perron naar huis trof ik een bekende Dordtenaar met haar zoon. Zij hadden vermaak gezocht en gevonden in het Casino. Succesvol, begreep ik.
Alma Mahler, de vrouw van, was (ook) een waanzinnig interessante vrouw. Met vele spraakmakende relaties, ook tijdens haar huwelijken met Mahler, Gropius en Frans Werfel. Kokoschka was er een van, Klimt en Zemlinski ook.
Alma was gast aan huis bij het Concertgebouworkest, dat, toen al, een Mahler traditie opbouwde. Hun eerste Mahler festival was 1920. Gastheren in Amsterdam waren de dirigent Mengelberg en de componist Diepenbrock. In het Telegrafenambt in Wenen werd/wordt het leven van Alma gepresenteerd in een theater/musical-voorstelling. A la Appel voorstellingen in Scheveningen. Weergaloos, zowel het gebouw, als het leven van Alma als de voorstelling daarover.
Alma retoucheerde haar memoires regelmatig. Met zoveel bedgenoten die te vriend gehouden moesten worden en een lang leven (1879-1964) was dat geen overbodige luxe. Getalenteerde vrouwen hadden het moeilijk in die tijd en die maatschappij, van en voor mannen. Als je talent en energie niet in een maatschappelijke carrière kwijt kon, moest die ergens anders heen. Oliver Hilmes schreef een goede biografie. De subtitel, 'Demasqué van een mythe' (2004, Nederlandse vertaling 2007). De werkelijkheid maar ook comfortabele mannenpraat.
©, Dordtse ambachtelijkheid.
Kunst en cultuur leidt al snel tot onbegrip en kwade koppen. Over esthetiek, schoonheid, waarde laat zich niet snel een conversatie-bandbreedte construeren. Behalve natuurlijk onder geloofsgenoten. Maar dat verbindt niet, dat is ons tegen al die anderen.
Ambachtelijkheid kan deze barrière slechten. Het afgelopen jaar kwam ik het in Dordt op een aantal manieren tegen. Op de eerste plaats, hier ben ik schatplichtig aan, in een gesprek met Ineke Midddag, tegenwoordig van de inrichting van 't Hof en bewaker van het Hof-concept. Ook in een gesprek met Peter Kuenzli, directeur Stadsontwikkeling en cultuurliefhebber. Het bezoek aan het atelier van Ton Kraaijeveld. 'De handgezaagde ziel' van Cornel Bierens, een voordracht in de Dordtyart. De Pictura-lezing van Arno Kramer. 'Meesterwerken-meesterzetten van Frank Reijnders. Kunstbeschouwingen van Rudy Fuchs, Hans den Hartog Jager, Bernard Dewulf, 'Zo werken wij' van Sacha Bronwasser, 'Waarom ik kunst maak', een bundeling van 14 interviews uit Kunstbeeld. En natuurlijk de atelier en kunstbezoeken met www.anneberk.nl, de laatste in KAdE, hedendaagse Japanse kunst.
Drie vragen blijven door mijn hoofd spelen:
- Kun je zoiets als kwaliteit op een vruchtbare manier bespreekbaar maken?
- Hoe werkt het dat, wat ooit verguisd werd, nu top kwaliteit is?
- Wat verguizen we nu dat over 50/100/150/200 en verder blijkt topkwaliteit te zijn?
Natuurlijk construeer ik ook een kans voor mijn stad, Dordrecht.
Is hier, voor Dordt, een verbindend en aansprekend thema van te maken? Wij hebben veel rond ambachtelijkheid in huis! Vioolbouwers, klokkenmakers, kunstenaars, galeries. Dordtse lezingen kan een voertuig zijn. Atelierbezoek in de stad ook, Dordtse producties, 'the making of'. Een media-cafe. Vanuit deze vertrekpunten is een verbinding naar opleidingen en onderwijs zo gelegd.
Mooi idee om in het kerstreces eens verder over na te denken en hanteerbaar te maken. Er is belangstelling voor in Dordt. Weet ik. En breder dan Dordt en kunst, getuige Urban Crafters.
Het copyrightteken is een aanduiding dat, zeker in deze barre tijden, niet met andermans ideeën aan de haal gegaan moet worden. Dit gebeurt al te veel. Zowel ondernemers als collega's zijn daarin creatief. Ik ben voor inhoud, openheid, energie en elkaar iets gunnen. Goed voor het debat en de stad.
Kerst in Zuid Afrika.
Het is zomervakantie in Dordrecht Zuid Afrika. De kerstman zweet zich het apezuur onder de nepbaard en kerstman-kleren. Een keer heb ik er Kerst meegemaakt, met Erica. Het is voor ons, van het noordelijk halfrond, erg vervreemdend om op deze dagen aan het strand te liggen, te zwemmen in de oceaan, te eten op een terras onder de blauwe hemel. Elke Oost-kaper die het zich kan veroorloven is met deze dagen te vinden aan de stranden van East London, Sint Lucia of the wild coast. Je stikt bijna in de braailucht, de autoriteiten pogen al jaren met man en macht dronken rijden en de vele dodelijke ongelukken als gevolg hiervan in de perken te houden.
Toch is Zuid Afrika een gelovig land. Het kent zo'n 1000 geloofgenootschappen, elk dorp heeft, bij wijze van spreken, zijn eigen variant op een van de hoofdstromen van geloof. Nog steeds in drie varianten: blank, zwart en kleurling.
Gedurende een verblijf waar Kerst inviel waren we gast op de bruiloft van Zandizili en Fiki, in zijn geboortedorp Tombo, East Cape. Wij waren guest of honor en enige blanken. Het mooie aan zo'n feest is dat er niet alleen genodigden zijn maar het hele dorp gast is. Iedereen komt, feliciteert, eet, danst en zingt.
Het was een soort pre-Kerst met alle uitingen die daarbij horen.
Mirjam van der Zaag vertelde dat voor het kerstdiner van Resto van Harte 60 mensen zich aangemeld hebben,1ste Kerstdag, zij zijn dan open, super. Het Leger des Heils biedt een ontbijt aan dat ook druk bezocht wordt. Het is een stukje Zuid Afrikaanse warmte in ons koude Kerst.
