Goed voornemen voor goede doelen
DORDRECHT - Ik weet niet of christelijke instellingen ook aan goede voornemens doen, maar zo ja, dan weet ik er een: stoppen met het verpakken van uitgaande post in plastic zakjes.
Het hele jaar door krijg ik post van diverse organisaties, meestal van christelijke huize en veelal ‘goede doelen’. Die laatste sturen steevast een acceptgirokaart mee.
Van sommige krijg ik twee keer per jaar post, van andere twaalf of meer. Maar bijna allemaal sturen ze in de tweede of derde week van december een exemplaar van hun periodiek, met daarbij een goede wens voor het nieuwe jaar én de onvermijdelijke acceptgirokaart. Helemaal niet erg: als ik dat niet wil, had ik ze nooit mijn naam en adres moeten geven en/of wat aan hen moeten overmaken.
milieuvriendelijk plastic
Maar kennelijk vinden al die organisaties het nodig om het geheel dan in plastic te verpakken. En zo kan het gebeuren dat ik medio december op een dag een stuk of zeven plastic zakken van de mat raap.
Op sommige van die zakken staat nadrukkelijk vermeld dat het heel erg milieuvriendelijk plastic is, klimaatneutraal en zo.
Nu heb ik weinig verstand van verschillende soorten plastic, maar volgens mij hoeft dat ook niet om te snappen dat er geen milieuvriendelijker verpakking is dan géén verpakking.
meenieten
En dat kán gewoon. De enkele keer dat mijn omroepblad me zonder ‘meeverpakt‘ reclamedrukwerk wordt toegezonden, staan mijn naam en adres op de achterzijde geprint en wordt het onverpakte blad net zo keurig bezorgd als al die andere weken, als het blad en de folders in plastic worden afgeleverd.
Dus adverteerders kunnen ook wat doen. Als we nu eens afspreken dat zij hun boodschap gewoon in het blad laten opnemen, desnoods laten meenieten met het blad waarin ze willen adverteren.
En als de organisaties datzelfde dan met hun brieven – inclusief acceptgirokaart – doen, hebben we met elkaar in het nieuwe jaar een flinke berg plastic afval bespaard.
