Archief Dordrecht beheert herinneringen aan ambachtsheerlijkheid en gemeente anno 1816 Dubbeldam

De naam Dubbeldam is afgeleid van een riviertje dat door de Groote of Hollandsche Waard heeft gelopen. In 1282 wordt de locatie voor het eerst vermeld. In de loop van de 14e eeuw krijgt het dorpje met de omliggende boerderijen de status van ambachtsheerlijkheid.
Het oude dorp Dubbeldam is in 1421 met nog 17 andere dorpen door de Sint-Elisabethsvloed verzwolgen. De rechten op de ambachten blijven - zij het als een dode letter - in stand en wanneer in de 16e eeuw het gebied direct ten zuiden en oosten van de stad Dordrecht successievelijk weer wordt ingepolderd, krijgt Arend Corneliszoon, burgemeester van Dordrecht en heer van het eveneens verdronken gebied De Mijl, belangstelling voor de rechten over Dubbeldam, die hij in 1554 van het gewest Holland in erfpacht verkrijgt. Vanaf ongeveer 1560 beginnen hij en zijn opvolgers dit gebied systematisch in te polderen. Het is van groot belang voor Dubbeldam om de grenzen vast te stellen en daarvoor wordt een speciale commissie ingesteld. Landmeters trekken rond 1560 een ree (=grenslijn) tussen Dordrecht en Dubbeldam ter hoogte van ongeveer de huidige Reeweg-Oost. De vier polders waar het ambacht Dubbeldam uiteindelijk uit zal bestaan zijn: Oud-Dubbeldam, Noordpolder, Zuidpolder en de Alloysenpolder. De polder Wieldrecht wordt in 1659 een zelfstandig ambacht. De ambachtsheerlijkheid Dubbeldam krijgt vanaf 1572 ook een bestuur, bestaande uit een schout en drie schepenen, die tot aan de Franse tijd in 1795 door de ambachtsheer worden aangesteld.