'Traantje', dakloos, moet weg, maar... waarheen?
DORDRECHT/PAPENDRECHT - Wanneer ik zaterdag vanuit Papendrecht de Merwedebrug richting Dordrecht over fiets, meen ik, in de verte, 'in the middle of nowhere', een klein blauw tentje te ontwaren. "Zie ik dat goed, of vergis ik me???" Het klopt, ik zie zelfs iemand bij het tentje lopen. Een backpacker misschien, of iemand die gaat duiken in de Merwede? Ik ben benieuwd. Na de brug sla ik linksaf, rij tussen de gevangenis en de McDonalds richting het braakliggende terrein aan de Kerkeplaat.
Er staat een hek rond het terrein, maar ik vind al snel een 'alternatieve ingang'. Ik baan mij een weg door de brandnetels, kuilen en het metershoge onkruid. "Goed volk" roep ik, als ik na enkele honderden meters de tent op enkele meters ben genaderd. "Mag ik op -je terrein- komen?". Ik hoor iemand iets instemmends mompelen. Even later komt er een man uit de tent. Ik schat dat hij rond de 30 is, met tattoeages naast zijn rechteroog (tranen) en in zijn nek. Hij stelt zich voor als Ruud (bijnaam Traantje).
Hij vertelt dat hij al 13 jaar dakloos is. Hij is vriendelijk, praat onrustig en is radeloos: "Ik mag hier niet meer staan van de politie, ik moet weg, maandag moet álles weg zijn. Dat geldt ook voor de buren." Hij wijst naar een gebied onder de brug over de Merwede. Als ik daar later ga kijken blijkt er onder de brug een mini-vuilnisbelt te zijn, temidden waarvan iemand, met behulp van een paar stenen en een stuk zeil, zichzelf een soort van onderdak heeft verschaft. Ik waan mij in een sloppenwijk in Calcutta...
Ruud vertelt dat hij die morgen ook nog zijn grote liefde, na een jarenlange relatie, is kwijt geraakt. Hij denkt dat zijn ex-vriendin een ander heeft. "Komt allemaal door de stress, ze kon er niet meer tegen.", denkt hij. Hij heeft tegen haar gezegd dat hij hoopt dat ze heel gelukkig wordt. `We hebben niet meer samen gepraat, het is over. Stress, allemaal stress...!"
Ruud alias Traantje maakt(e) het nodige mee; hij heeft een schuld van € 70.000,-, werd gek van falende hulpverlening, vocht tegen drugsverslaving, zat gevangenisstraf uit en moet nog enkele uren taakstraf vervullen. Hij is nu nog vrij man, maar is de weg kwijt. Hij dacht 'in the middle of nowhere' rust te vinden, maar ook daar moet hij weg. Waarheen gaat hij in zijn stressvol bestaan? Waarheen gaan wij eigenlijk in onze stressvolle druk-druk-druk wereld? Waar is de uitlaatklep voor stress in onze maatschappij... onder de brug, in een tranendal, waar we met zijn allen over heen razen?
Ruud vertelt in onderstaande video een stukje van zijn verhaal... maar na een tijdje valt zijn stem ... in the middle of nowhere.. bijna... helemaal weg Toeval bestaat niet...
Tekst/video: Karel Thieme
