Kees Klok: Brugwachtershuisje Leuvebrug Dordrecht is literair-historisch monument
DORDRECHT - Over twee jaar staat Dordrecht stil bij de honderdste geboortedag van dichter en ereburger C.Buddingh' . Hij is één van de vier zsonevade stad Dordrecht, die 1918 delen als geboortejaar. Kees (C.A.) Klok vestigt de aandacht op een literair-monument op de Leuvebrug haast in de schaduw van de toren van de Grote Kerk.
Kees Klok schrijft:
Naast de Leuvebrug staat een klein, literair-historisch monument. Het brugwachtershuisje. Al heel lang niet meer als zodanig in gebruik. Wie niet beter weet, loopt er al gauw achteloos aan voorbij zonder het informatiebordje te zien en zonder in de gaten te hebben dat het tegenwoordig in gebruik is als transformatorhuisje.
De twee brievenbussen ernaast vallen meer op. Niet alleen omdat brievenbussen zeldzaam beginnen te worden, maar ook door de lelijke kleur. Waarom niet gewoon stemmig rood, zoals in Engeland?
Zou er ooit een brugwachter hebben gewoond? Ik vraag het mij af, het lijkt er net iets te klein voor. Wel heeft er korte tijd een dichter in gewerkt: Kees Buddingh', aan het einde van de jaren vijftig. Met twee kleine kinderen thuis in de Bankastraat moest de dichter omzien naar een rustiger werkomgeving.
Het leegstaande brugwachtershuisje bood een, zeer tijdelijke, oplossing. In de onvolprezen Buddingh'-biografie van Wim Huijser (Dichter bij Dordt, Amsterdam 2015) staat te lezen hoe de dichter, bezig aan een belangrijke vertaling, er de winter doorkwam.
Met ijsvoeten en van kou verstijfde vingers, want hoe klein ook, het huisje bleek niet warm te stoken. Zijn verblijf heeft niet erg lang geduurd. Toen ik Buddingh' leerde kennen, had hij allang onderdak gevonden in Pictura. Evenmin tochtvrij en ook met stookproblemen, maar hij hield het er heel wat langer uit.
Over de kleumende woordkunstenaar publiceerde ik het gedicht Laag pitje, in het door buurvrouw Elvira Oomens fraai geïllustreerde boekje Kijk de brug staat open.
Daarin staat een wandelroute langs de vele Dordtse brugwachtershuisjes. Elk daarvan wordt bezongen door een dichter. Het is een uitgave van Bobby Kinghe en gratis verkrijgbaar bij het VVV, dat we, geen idee waarom, tegenwoordig 'Intree Dordrecht' moeten noemen. Die malle naam is vast het bedenksel van een beginnende stagiair bij een of ander reclamebureau.
Tot zover Kees Klok, die in het begin van zijn dichterschap door Buddingh' werd geinspireerd net zoals andere Dordtenaren zoals bv wijlen Gerrit de Wolf enHan van Gorkom, Het markante is ook dat zij met Buddingh' ook de liefde voor het schaken deelden. Daarom deed Buddingh' ook veertig jaar geleden mee aan /het zogeten teamschaken in de Statenzaal van het Hof waarover hij in zijn dagboek ook schreef.Dat verhaal staat ook in de Buddingh' wandelgids van biograaf Wim Huijser.
Het Buddingh'genootschap juicht ook de aandacht voor de ereburger toe op weg naar de herdenking 1918-2018. ,,Kees brengt ook niet zomaar dichter bij Dordt, zoals de treffende titel van de biografie", aldus een woordvoerder.
