Kees Klok laat het huidige Dordrecht zien aan Engelse vriendin: 'Beetje veranderd'
DORDRECHT - Kees Klok: Schrijver, dichter, vertaler van poezie en historicus. Writer, poet, translator of poetry and historian, laat het huidige Dordrecht zien aan Engelse vriendin die hier lang geleden voor het laatst geweest is. Hieronder vertelt hij over deze ontmoeting in zijn eigen woorden:
Kees Klok: "Ik was van plan om een nijdig stuk te schrijven over het besluit van de gemeenteraad van Dordrecht om ten zuiden van de Zeedijk een bedrijventerrein aan te leggen, maar mijn vriendin Susan uit Engeland kwam een paar dagen logeren. Ze verbleef voor het laatst in Dordrecht in 1969, bij ons thuis, achter de Remonstrantse kerk. We hadden elkaar voor het laatst gesproken in Engeland in 1986, dus er viel wat bij te praten, als het weer maar meewerkte. Natuurlijk dreigde er regen toen ik haar van Schiphol haalde, wat verwacht je na zoveel droge en warme dagen, maar ik wist het tijdig op een akkoordje te gooien met de Boven Ons Gestelden, zodat haar verblijf beperkt bleef tot een heel enkel buitje, dat we konden uitzitten in een van de Dordtse horecagelegenheden.
Er was in al die jaren hier en daar wel iets veranderd in Dordrecht. Susan bleek een scherp geheugen te hebben. Toen we naar het Scheffersplein liepen zei ze: 'Hier stond het altijd vol met auto's.' Visser werd nog gedreven door Kees van Dijk. Inmiddels is daar het tijdperk Mol-Van der Leeden ten einde gekomen en zwaait Dennis van Buuren in de mooi vernieuwde zaak de scepter. Het oude postkantoor moest nog gesloopt worden. Over het Bagijnhof zijn we niet gelopen, ik wilde haar het huidige aanzien besparen. Het is bij de laatste herinrichting niet onaardig geworden, maar de gebouwen van Hema en C&A blijven verschrikkelijk om aan te zien. Over het 'Entree Dordrecht' zwijg ik maar liever, voor mij is dat meer een achteruitgang dan een voordeur. Met gepaste trots kon ik haar vertellen dat dat andere gedrocht, het voormalige ANWB-gebouw, binnenkort wordt gesloopt, al vrees ik met grote vreze wat ervoor in de plaats komt, want sinds projectontwikkelaars als Van Pelt en Dudok de werkelijke macht in handen hebben in plaats van de gemeenteraad, is het aanzien van de stad er niet altijd op vooruit gegaan.
Susan herinnerde zich de winkel in de Hofstraat, waar in 1969 het Cultureel Warenhuis Bobby Kinghe was gevestigd, gedreven door Jan van de Geer en Gerrit de Wolf (1949-2010). Jan zou zij later ontmoeten op het terras van Visser, als vanzelfsprekend ons dagelijks adres voor de namiddagborrel. Van de Hofstraat herinnerde zij zich de school, een beetje achteraf, hij zou nu gedeeltelijk in de kloostertuin staan. Nu staat er een aaneengesloten rij historische gevels. Een geslaagd gegoochel met de tijd sinds de restauratie en nieuwbouw van de straat in de late jaren zeventig. Dat Bobby Kinghe daardoor zijn leuke winkel kwijtraakte heb ik haar maar niet verteld. Er is veel betreurenswaardigs gebeurd in de stad en daar staat een aantal mooie restauraties en lofwaardige projecten tegenover. Ik ben er nog steeds niet uit naar welke kant de balans omslaat. Op haar laatste avond in Dordt bezochten we een concert in DOOR. Ze was laaiend enthousiast over die boeiende, culturele broedplaats. Dat ook daarboven de gemeentelijke valbijl hangt, heb ik maar niet verteld."
Foto en tekst: Kees Klok
