Ton Delemarre zet zich in voor blijvende plek voor historische wandtapijten van Van Aardenne
DORDRECHT – Ton Delemarre (86), eens de cultuur-ambtenaar van de gemeente Dordrecht, zoekt een openbare plek om historische gobelins (wandtapijten) blijvend te kunnen exposeren. Vanaf 2013 zijn de tapijten opgeslagen in het Stadsdepot, zo vertelt hij.
Daarvoor waren de wandtapijten uit de collectie Van Aardenne – de oom van oud-minister Gijs van Aardenne (1930-1995) - te zien in de Statenzaal van het Hof.
Voor de verbouwing en (her) inrichting van het Hof tot museum Hof van Nederland moesten de gobelins wijken.
De tapijten verbeelden niet de historie van de stad, zoals die tot uitdrukking komt in het Hof. De eerste vrije statenvergadering (19 juli 1572) en de Dordtse Synode 1618-1619 staan er juist centraal.
Delemarre, die van 1968 tot 1980 de secretaris van de Culturele Raad was, komt graag in aanraking met mensen, die een goede plek voor de Van Aardenne tapijten weten.
Hij kent het verhaal als geen ander, want in 1987 schreef Ton ook het voorstel voor de gemeenteraad Dordrecht om de tapijten aan te kopen. Dat besloot werd unaniem genomen, dus Delemarre.
Achtergrond:
De wandtapijten
Gijsbert Willem van Aardenne (1894-1983), directeur van de Koninklijke Fabrieken Penn & Bauduin, was een fervent verzamelaar van historische gobelins. Zes wandtapijten uit zijn enorme collectie hingen vroeger in de Statenzaal van het Hof. Hij heeft tevens tapijten geschonken aan musea in het land.
Dordrecht wilde de wandtapijten in 1987 graag verwerven. De reden schreef Delemarre toen op de volgende wijze op tot raadsbesluit:
Omdat de zaal zonder de gobelins in allure zal achteruitgaan, stelt de directeur van het Dordrechts Museum voor om tot aankoop over te gaan. De ‘Stichting werkplaats tot herstel van antiek textiel’ in Haarlem concludeert na onderzoek dat restauratie van vijf wandtapijten dringend noodzakelijk is.
wandtapijt
De restauratie van het zesde wandtapijt is museaal niet verantwoord. Na langdurige correspondentie is er met de erfgenamen een overeenkomst bereikt. De erven willen de tapijten tegen de getaxeerde waarde verkopen, onder voorwaarde dat bezoekers aan de Statenzaal de erfstukken kunnen blijven bewonderen.
De gemeente Dordrecht neemt dan tevens de verplichting tot restauratie op zich.
Tijdens de gemeenteraadsvergadering van december 1987 stemt de Raad zonder discussie in met de aankoop van de wandtapijten die de gemeente al een aantal jaren in bruikleen heeft.
De tapijten stammen uit de 16e- en 17e eeuw en zijn o.a. afkomstig uit Frankrijk, Brussel en de zuidelijke Nederlanden. De koop werd gesloten voor ƒ 75.000 gulden.
Verwijdering.
Sinds 2013 zijn de historische wandtapijten verwijderd uit de Statenzaal. Zij hebben geen plek gekregen bij de herinrichting van het Hof, dat eind 2014 als een modern historisch museum is heropend. Voor zover ons bekend bestaan er op dit moment geen concrete plannen voor de tapijten en blijven ze daarom opgeslagen in het Stadsdepot.
(Ton Delemarre wijst erop dat ook de vereniging Oud Dordrecht zich al het lot heeft aangetrokken van de tapijten. Ook het historisch centrum Augustijnenhof publiceerde er al over. Ton heeft tevens in het binnenstads blad De Poorter aandacht gevraagd voor de collectie Van Aardenne)
