Onno de Bruyne: 'Galerie Hofsteeg is een podium voor mensen die in Dordrecht niet zo bekend zijn'
DORDRECHT - Galerie Kleur is onlangs overgenomen door Onno de Bruyne en Patrice van der Heiden en omgedoopt tot Galerie Hofsteeg. Het is gevestigd aan de Steegoversloot 41. Inmiddels zit het eerste kunstrondje Dordt waar ze aan hebben deelgenomen, erop. “Mijn verf is nog niet boven water. Ik ben nog aan het zoeken tussen de verhuisdozen”, vertelt Onno. Hij kijkt vluchtig naar de hoek achterin de galerie, waar de verhuisspullen staan, maar onderneemt geen nieuwe zoekpoging. “Ik ben blij met de ruimte, die ik mag gebruiken om te schilderen. Op het moment dat ik schilder kunnen mensen binnenkomen.”
“Het is eigenlijk op mijn pad gekomen door de vorige galeriehouder, Herman Koekoek. “Wij stoppen ermee, is het iets voor jou?”, vroeg hij. Ik doe het samen met Patrice van der Heiden. Hij houdt ook van kunst en is in de gelegenheid om het één en ander zakelijk te ondersteunen. Het is leuk om andere kunst een podium te bieden. Wij willen een podium bieden voor mensen die in Dordrecht niet zo bekend zijn. Voor de lopende expositie heeft de World Art Games Netherlands kunstenaars aanbevolen. Ze hebben werken van kunst toegestuurd en wij hebben daar een selectie uit gemaakt. Het hoofdthema is Caraïbisch, maar er zit ook een Kroatische en Rotterdamse kunstenaar bij.”
Boek
Onno is geen onbekende in de kunstwereld. Hij is betrokken bij Kunsthoofd en schildert zelf, meestal grote abstracte werken met veel kleur. Op de tafel ligt een boek met zijn werk met de titel Verdwaald in verwondering. Onno kreeg het tot zijn grote verbazing van zijn twee zonen Kristian en Joram en zijn vrouw Ellen, toen hij zestig werd. “De titel heeft mijn zoon gevonden in een notitieboekje, waar ik het opgeschreven had.” De foto die de kaft siert doet direct denken aan werk van Willem de Koning. Ook staan er gedichten en beelden in en een aantal minder abstracte werken van bijvoorbeeld Zeeland.
“Ik heb een drang om te schilderen. Zonder voorbedachte rade en zonder schetsen, ik ga gelijk aan de slag. Ik ben geïnspireerd door Willem de Koning en Pollock., die hebben denk ik wel invloed op mijn werk. Vaak schilder ik over oude doeken heen. Het vorige schilderij heeft dan een functie in het nieuwe schilderij, zoals de structuur ervan. Je valt, struikelt en uiteindelijk wordt het wat.
Het onderweg zijn vind ik het belangrijkst, belangrijker dan het resultaat. De reis vind ik ook altijd leuker dan de plaats van bestemming. Ik heb het gevoel dat ik moet graven. Ik haal wel eens met iets scherps wat weg, dan komen de kleuren weer naar boven. Als schilder ben ik in ontwikkeling. Ik wil steeds iets nieuws, dat ontstaat op een gegeven moment. Je moet oppassen dat je een doek niet helemaal dichtschilder, het is de kunst op het goede moment te stoppen. Ik denk dat ik pas de laatste jaren wat meer in thema’s werk. Ik ben met kleurvlakken, beweging en energie bezig. Dat is mijn ding.”
Kunsthoofd
De voorloper van Kunsthoofd is Place d’ Ary. Dat was een manifestatie op het Scheffersplein met muziek en kunstenaars aan het werk. Toen dit ophield vonden de deelnemers Onno en Teus Zantman het zo jammer dat ze zich afvroegen of ze het niet op konden pakken. Het resultaat is Kunsthoofd, met dezelfde opzet maar dan bij het Groothoofd. “We hebben overlegt met Place d’Ary, die vonden het goed als we ermee verder gingen. Toen zijn we naar de gemeente gestapt en hebben de kunstenaars benaderd, die wilden ook aan de slag. We hebben nu 19 kunstenaars die meedoen.
Het is leuk om elkaar te ontmoeten en bezig te zijn. Voor de horeca is het ook leuk dat er wat te doen is. Ze geven gratis maaltijden voor de deelnemers. We regelen de kramen voor Kunsthoofd, geven de kunstenaars een plek, op sommige plekken mag je niet staan vanwege de brandveiligheid. We maken roosters en regelen muziek voor een laag bedrag. Dat doet met name Teus, die is muzikant. De gedachte is nu om het alleen op zondag te organiseren en langer door te gaan in het seizoen. De zondag werd goed bezocht, maar de zaterdag niet. Dit moeten we nog overleggen.
Door Ton Ve
