Fotograaf Kees Dijkman: “Mijn belangstelling gaat vooral uit naar mensen in hun omgeving.”
DORDRECHT - “In deze tijd van media-overkill en oppervlakkigheid wil ik vooral foto’s maken die rust uitstralen en verdiepen”, vertelt Kees Dijkman. Hij heeft de afgelopen maand bij het culturele ontmoetingscentrum DOOR geëxposeerd. Hier heeft hij een atelier en een gedeelde fotostudio. Morgen ruimt Kees de expositie op. Maar mocht je het gemist hebben, dan niet getreurd. Bij dit artikel staan een twintigtal nieuwe foto’s, die niet op de expositie te zien waren.
De Dordtse fotograaf is al sinds zijn middelbare schooltijd bezig met fotografie. Hij volgde in zijn woonplaats Voorschoten, waar hij toen woonde, een hobbycursus bij het creatief centrum. “De docent leerde ons vooral kijken en niet te veel aan fototechniek of fotowetten te denken”, weet Kees nog. “Daarna heb ik tijdens mijn studie Landschapsarchitectuur in Wageningen en voor mijn werk in Rotterdam veel gefotografeerd. Mijn foto’s en dia’s kenmerkten zich door duidelijke lijnen en vlakken. Een heldere compositie vind ik nog steeds belangrijk. Tijdens een expositie van fotoclubs merkte een NRC recensent op dat ik meer moest gaan doen met mijn fotografie. Dat leidde er uiteindelijk toe dat ik in 2007 naar de Fotovakschool ben gegaan om de opleiding Toegepaste fotografie en Beeldcommunicatie te volgen. Die heb ik in 2012 afgerond.
Ontwikkeling
“Ik heb altijd mensen gefotografeerd, die in hun omgeving werden afgebeeld”, vertelt Kees over zijn ontwikkeling als fotograaf. ‘Tijdens mijn studie Landschapsarchitectuur maakte ik veel landschapsfoto’s, maar ook van steden, dorpen en straten. De landschappen waren vooral de door mensen gemaakte landschappen. Dat is nog steeds zo. Mijn opleiding aan de fotovalschool was natuurlijk veel breder. Daar ontdekte ik dat ik modefotografie en fotobewerking ook erg leuk vond. Door goed naar schilderkunst te kijken heb ik veel geleerd over compositie, kleur en onderwerpen. Zolang ik een eigen concept kan bedenken vind ik het leuk. Maar uiteindelijk gaat mijn belangstelling vooral uit naar mensen in hun omgeving.
Een foto moet je van een afstand al pakken en uitnodigen om dichterbij te kijken. Foto’s die documenteren en een verhaal vertellen hebben mijn voorkeur. Ik ben een bewonderaar van documentaire fotografie. Met name de Düsseldorfer Fotoschule. Daar begint in de jaren zestig eigenlijk de documentaire fotografie en digitale fotografie en verbeelding. Veel mensen denken dat fotografie de werkelijkheid weergeeft, maar door de manier van opnames maken en fotobewerking kun je ook je fantasie vormgeven in een foto. Dat is wat fotografie ook kunst maakt. Zelf vind ik het een uitdaging om in mijn fotografie de werkelijkheid trouw te blijven, maar ook een beleving van schoonheid te bereiken. En dat op zo’n manier dat mensen zeggen: “Hé zo kun je het ook bekijken!””
Fotografiepraktijk Photocase
Inmiddels is Kees de fotografiepraktijk Photocase begonnen en is minder gaan werken. “Ik werk nu drie dagen in de week bij de Omgevingsdienst Zuid-Holland Zuid. Daar houd ik mij bezig met databeheer, kwaliteitszorg en ik zit in de ondernemingsraad. De andere dagen in de week wil ik mij zoveel mogelijk met fotografie bezighouden.”
Stichting De Hoop
In fotografie brengt Kees regelmatig op mooie plekken en situaties. Zo heeft hij afgelopen zaterdag in Woudrichem foto’s gemaakt voor Stichting De Hoop, van vrouwen die wandelen voor een goed doel. “Het geeft weer hoe mensen met passie bezig zijn te genieten in het stadje Woudrichem en het omringende land van Heusden en Altena. Ik bereid zo’n reportage altijd voor, door mij in te leven in het doel dat de opdrachtgever voor ogen heeft en in de omgeving waar de activiteit zich af speelt. Dan bepaal ik ook welke plekken belangrijk zijn om te gaan fotograferen en welke apparatuur ik nodig heb.”
Workshops
“In mijn atelier en studio geef ik workshops aan kleine groepen mensen die hun camera beter willen leren kennen en die meer willen bereiken op het gebied van creatief fotograferen. Dat vind ik leuk om te doen, omdat het enthousiasme van mensen ook mij weer energie geeft om nieuwe dingen te ontdekken. Overigens volg ik zelf Masterclasses om mijn fotografie op een zo hoog mogelijk peil te kunnen beoefenen.
Ik wil voor groepjes mensen ook korte workshops en events organiseren in de stad en op het eiland. Daardoor kunnen de mensen op een leuke manier de stad, het eiland en elkaar leren kennen.
Voor één van de masterclasses ben ik bezig mijn kennis van de historie en het heden van Dordrecht en het eiland te vergroten. Ik ben op zoek naar het thuisgevoel: Op welke plekken ga je je thuis voelen als je van het eiland af bent geweest en terug naar huis gaat? Is dat bij de Moerdijkbrug? Het station, de wijk waar je woont, het tuinhek, de voordeur, of pas als je op de bank zit of misschien zelfs als je weer in je eigen bed kunt slapen. Zijn het de mensen om je heen die je doen beseffen dat je weer thuis bent, of je eigen spulletjes? Ik zou het allemaal willen fotograferen en in die foto’s tegelijkertijd het thuisgevoel vastleggen.”
Thuisgevoel
Voor het project van het thuisgevoel zou Kees graag in contact komen met mensen die hem willen helpen. Dat kan door hun verhalen te vertellen, maar ook door hun eigen foto’s te laten zien. Je kunt hem bellen op 06 10070280, ook voor informatie over de workshops.
Tekst: Ton Vermeulen
