Eline van den Boogaard over Wim Kok: 'De staatsman en de werkelijkheid'
DORDRECHT - Eline van den Boogaard: 'Rond de eeuwwisseling mocht ik op de parterre van de Dordtse schouwburg Kunstmin als jongmens van de partij minister-president Wim Kok ontmoeten. Met zo’n twintig jongens en meisjes dineerden we met hem, dat wil zeggen, wij aten en stelden vragen en hij antwoordde met veel aandacht en kon aan het einde snel een paar happen naar binnen werken.
Voor deze ‘ontmoeting met jongeren’ ging hij op werkbezoek en erna betrad hij het podium van de goedgevulde grote zaal.
Daar stond een bank van een hippe meubelzaak die op het laatste moment in bruikleen was geleverd. Eerder leek het de gemeenteraadsfractie een leuk plan om Kok te ontvangen in een decor met meubels van de kringloopwinkel. Ze stuurden mij, de fractie-assistent, daarheen om een formica keukentafel met bijpassende stoelen op te snorren. De raadsleden hadden dikke pret bij de gedachte hun voorman in de rauwe werkelijkheid te laten landen. Het team van Kok bleek minder enthousiast. Gelukkig was het bij de kringloopwinkel niet erg gelukt en wist de vrouw van de fractievoorzitter op het laatste moment een passende zetel voor de billen van de minister president te regelen.
Mijn eigen gedenkwaardige moment kwam toen ik tijdens het diner aan Wim Kok met knikkende knieën vroeg of hij iets ging doen aan de overvolle klassen in de arme wijken. Een vriendin van me liep stage op een basisschool in de Tarwewijk in Charlois en had 35 leerlingen – de meeste mét problemen. De minister president zei: “Nee, dat hebben we al opgelost. Zulke grote klassen, daar hebben we beleid voor gemaakt, dat is iets van het verleden.”
Ik was perplex. Terwijl een ander een volgende vraag stelde voelde ik een onzichtbare barrière. Later zouden anderen het benoemen als ‘kaasstolp’ en ‘papieren werkelijkheid’, maar op dat moment begreep ik er niets van. Inmiddels begrijp ik goed dat één mens of één organisatie nooit de hele werkelijkheid kan overzien. En dat we vandaag de dag met de enorme toename aan informatie en mensen die hun best doen om de werkelijkheid openbaar te maken het goed hebben getroffen. Er is meer licht dan twintig jaar geleden. Wat hebben we trouwens veel verwacht van Wim Kok. En hij heeft ons veel gegeven. Hij was de laatste staatsman. En dat is maar goed ook."
(Eline was Statenlid voor de PvdA en voorzitter van de afdeling Dordrecht)
