Nationale Synode van kerken streeft op 17 november 2018 in Dordrecht naar eenheid onder kerken
DORDRECHT - In theologische kringen wordt al gesproken, geschreven en gedebatteerd over 400 jaar Dordtse Synode in Dordrecht.
Op 10 november 2018 is de opening van deze herdenking in Dordrecht. Landelijke kerken organiseren in Dordrecht en in de Grote Kerk weer een nationale Synode op 17 november 2018. Eenheid onder christenen en een nieuw nationaal verbond zal het hoofdthema zijn.
Wat valt van het verleden nog te leren, is een vraag die vandaag Steef de Bruin opwerpt in het Reformatorisch Dagblad (RD) waarvan hij de hoofdredacteur is.
Voor het RD is nieuws, achtergronden en opinie over de komende herdenking van de Synode een grote (historische) zaak die groot wordt gebracht.
De herdenking kan voor de krant ook lessen opleveren want de kerkhistorische herdenking zal in 2018, Deo volente, veel aandacht krijgen.
Vier eeuwen geleden vond de Nationale Synode van Dordrecht plaats. Daarbij ging het ook om een diepgravend meningsverschil over de uitverkiezing, de verlossing van zondaren en de volharding van de gelovigen, zo omschrijft hij het kerkelijke belang.
Een centraal thema bij de Dordtse synode was de vraag of de mens zelf voor God kan kiezen of niet. Is bekering een daad die van de mens uitgaat of is het louter Gods genade? En als dat laatste het geval is, waarom heeft God de bekering dan zo nadrukkelijk als eis geformuleerd? Die vragen zijn nog even actueel als in 1618. Niet alleen in pinkstergemeenten maar ook binnen de kerken die zich achter de Drie Formulieren van Enigheid scharen.
De Bruin: Het zou winst zijn als christenen in 2018 zich eens goed verdiepten in die historische vergadering en leerden van die geschiedenis. De verslagen ervan zijn tot in detail bewaard gebleven. Het is uniek dat er in het herdenkingsjaar weer zo’n nationale synode komt en dat er een gezamenlijke herdenking is door een groot aantal reformatorische kerken. Dan komen die acta en die oude belijdenisgeschriften goed van pas. Niet om bezoekers weg te sturen, wel om ze er kennis mee te laten maken en tot de inzichten te brengen die daarin zo mooi en Bijbels verwoord zijn. Alleen dat kan leiden tot gefundeerde katholieke eenheid en voorkomt dat de breuklijnen uit het verleden opnieuw oppervlakkig worden dichtgesmeerd.
