Slavernij verleden van Dordrecht nog niet op landelijke VU website Mapping slavery

19 november 2017
Slavernij verleden van Dordrecht nog niet op landelijke VU website Mapping slavery

DORDRECHT - Het slavernij verleden van de stad Dordrecht is nog niet tastbaar, maar dat lijkt een kwestie van tijd te zijn.

Mapping Slavery is een onderzoeksproject van de Vrije Universiteit van Amsterdam.

De eerste steden worden al belicht, maar volgens de onderzoekers ishet aantal vindplaatsen van de slavernij geschiedenis in heel Nederland enorm. Dagblad Trouw publiceerde dit weekeinde al plattegronden van Utrecht, Groningen en Middelburg. Volgens de informatie op de website is meer in ontwikkeling.

Dordrecht heeft als eiland zeker met Curacao bijzondere banden zeker door de familiebanden tussen de Antilliaanse gemeenschap in Dordrecht en op het eiland in de West. 

In toelichtingen op internet wordt wel gesproken over koopwaar, de west, maar is bijvoorbeeld het West-Indisch huis in Dordrecht tot nu toe niet meer dan een plek waar een suikerraffinaderij te vinden was.

Dordrecht als oudste stad van Holland en als eerste stad in het zogeheten Zuiderkwartier van Holland was ook een stad van handel.

(recente informatie op internet tot nu toe)

Het huis aan de Wijnstraat is gebouwd op de plek waar in de zeventiende eeuw drie huizen stonden, waaronder huis De Cull. Gemeente Dordrecht kocht
De Cull in 1623 voor het opslaan van koopwaar voor de in 1621 opgerichte West-Indische Compagnie (WIC). Het kreeg de naam West-Indisch Huis.

In 1686 vestigde zich er een suikerraffinaderij, die in 1698 werd verplaatst naar de achterliggende panden aan de Kuipershaven. In 1951 kwam er na een grondige
verbouwing een drukkerij in het pand.

De tuin werd verbouwd tot een hal, waarin de drukpersen stonden. Het West-Indisch Huis en het suikerpakhuis

De Compagnie (Kuipershaven 21) vormen hierdoor één geheel. Het pand heeft een kroonlijst met voluutvormige consoles, een Mercuriuskop en hoornen
van overvloed in het bovenlicht van de deuren. In het Fries bevindt zich een suikerbrood (in blauwe papierwikkel).

Bij de restauratie zijn diverse interieurdelen en bouwfragmenten hersteld: de zes dubbele buitendeuren aan de achterzijde, de schouw in de grootste woonkamer, het interieur van de eetkamer en beschilderde plafonds en betimmering in diverse kamers. Geheel intact zijn de zolderverdieping, de port-brisé deuren van de ‘kamer en suite’, schouw en proviandkasten in de keuken, de vestibule en het trappenhuis.

Sinds 1992 is er een galerie met hedendaagse kunst gevestigd.

Open Monumentendagen 2017:

Bekijk de vier stijlkamers, het monumentale trappenhuis, de historische keuken en het suikerpakhuis.
Type Industrieel erfgoed
Subtype Magazijn
Status Rijksmonument
Oorspronkelijke functie Pakhuis en woonhuis
Huidige functie Galerie en kantoren
Bouwperiode 1735

Gerelateerde straten:
Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.