Komt de metro naar Dordrecht binnen halve eeuw na weigering strippenkaart richting Rotterdam?
DORDRECHT - In 1971 stelde toenmalig PvdA-statenlid en architect Theo van Halewijn (1937-2006) het gemeentebestuur van Dordrecht voor om de strippenkaart in te voeren voor de treinverbinding naar Rotterdam.
De uitnodiging lag er van de andere overheden, want met de strippenkaart kon je ook gaan reizen per trein van Hoek van Holland tot Capelle.
Dordrecht weigerde, zo vertelde Van Halewijn later. De stad dacht wellicht nog net als een gemeentearchivaris voor de oorlog dat Rotterdam de grootste vijand van de stad Dordrecht.
Columnist Kees Thies wijst er nu op, dat files en flles de route Dordrecht - Rotterdam vaak versperren. Misschien is een metro een oplossing.
Wellicht is de kogel in 2021 door de kerk, alos het een halve eeuw geleden is dat Dordrecht de strippen kaart weigerde als openbaar vervoer bijdrage naar Rotterdam?
Kees schrijft op zijn plek in AD De Dordtenaar
-Het is soms niet één, maar juist een combinatie van artikelen in mijn krant die een column in mij oproept. Een handjevol berichten en achtergrondverhalen in de afgelopen weken kán ik gewoonweg niet los zien van elkaar. De overeenkomst heet... verkeer.
Zo las ik diverse verhalen over files in stad, regio en zelfs daarbuiten: het autoverkeer, vooral richting Rotterdam, zat de afgelopen weken namelijk meermalen achtereen muurvast.
De aanleiding van die ‘verkeersophopingen’ hoeft niet eens altijd ernstig te zijn. Goed, eerder deze week betrof het een kop-staart-botsing met dodelijke afloop, maar ook een ordinair gevalletje pech, een knellende brug, werkzaamheden aan de weg of simpelweg een haperend verkeerslicht kan ‘gansch het raderwerk’ in het zuidelijk deel van Zuid-Holland zomaar ineens volledig tot stilstand brengen.
Laat ik het zo zeggen: als één inwoner van, laten we zeggen Barendrecht of Nieuw-Lekkerland morgen vergeet te tanken, of dwars op de weg komt te staan omdat ie in zijn auto zat te appen, staan er die ochtend duizenden automobilisten (die kunnen bij wijze van spreken uit Dordt of Rotterdam komen) misschien wel urenlang muurvast. Het evenwicht in ons stukje Randstad is behoorlijk wankel, zeg maar.
En dan die andere berichten: die gaan over de trein... over seinstoringen, wisselstoringen, werkzaamheden of niet functionerende toegangspoortjes op stations. Gevolg: minder, of even helemáál geen NS- of Arrivatrein.
Ook hier geldt: relatief kleine aanleidingen hebben grote gevolgen. En dan lees ik gisteren over dat plan van de Rotterdamse metro om, over een extra lijntje naast het ‘oude’ spoor, twaalf metro’s (eigenlijk een lightrail) per uur van en naar Rotjeknor te laten rijden.
En nee, ik beweer niet dat dit de oplossing voor alle problemen is, maar zoals ik al in eerdere columns aangaf, alle beetjes helpen. Probleem is dat het allemaal zo lang moet duren.
Zo geeft de gemeente Rotterdam zichzelf tot 2040 de tijd om het allemaal voor elkaar te krijgen. Ik vind dat nogal ruim genomen aangezien we inmiddels alweer zo’n 25 jaar over uitbreiding van het Rotterdamse metronet praten.
Da’s bij elkaar een halve eeuw. Kan dat allemaal niet wat vlotter?
Tot zover Kees Thies.
