Kronkelaar bespreekt de ver van de burger regionale samenwerking in Drechtsteden
DRECHTSTREEK - Is de regionale samenwerking al echte samenwerking uit liefde of niet? Het is in elk geval ondemocratisch en nauwelijks zichtbaar.
Columnist Kronkelaar houdt in Dordt Centraal de gemeentes Dordrecht, Zwijndrecht, Hendrik Ido Ambacht, Papendrecht, Alblasserdam, Sliedrecht en Hardinxveld-Giessendam een spiegel voor. Kronkelaar is door zijn journalistieke achtergrond een echte waarnemer, die zijn mening niet onder stoelen of banken steekt....maar dan als columnist...
Kronkelaar in Dordt centraal:
Wat is het toch fijn om samen de Drechtsteden te zijn. Op straat en in de supermarkt hoor ik het elke dag; de inwoners van deze streek zijn zó blij met die unieke samenwerking tussen de zes – binnenkort zeven – gemeentes in deze regio.
Ze raken er gewoon niet over uitgepraat. Hoe slim we samen dingen doen en zo miljoenen euro’s besparen of, beter nog, vrijmaken om (extra) te investeren in andere belangrijke zaken. Wij Drechtstedelingen zijn een lichtend voorbeeld!
Voordat u zich gaat afvragen in welke straat en supermarkt ik kom; inderdaad, geintje! Ik hoor buiten het bestuurlijke bobo-circuit nooit iemand over de Drechtraad, het Drechtsteden-bestuur of die veelgeprezen samenwerking, die in héél bestuurlijk Nederland ècht als iets heel bijzonders gezien wordt. Wie zich er in verdiept, ontdekt echter een gedrocht.
Ondemocratisch, ver van de burger verwijderd, nauwelijks zichtbaar. Maar…ze regelen er toch belangrijke dingen.
Op het gebied van zorg, werk en inkomen en het aanbieden van diensten die in vrijwel elke gemeente hetzelfde zijn, wordt goed samengewerkt. En zodoende miljoenen euro’s bespaard. Dat moet gezegd worden. Maar de samenwerking is niet van harte. Er is geen liefde. Niet met het hart en zodra een lokaal belang in het geding komt ook niet met het hoofd. Terwijl samenwerken juist geen grenzen moet kennen, want dan komt er niks meer van terecht.
De trieste soap van het zwembad De Devel in Zwijndrecht is een mooi voorbeeld. Jaren geleden bepleitte ik het hier al: Hendrik-Ido-Ambacht en Zwijndrecht moesten beide investeren in hun oude bad. Een prachtig moment om samenwerking echt gestalte te geven. Als elke gemeente alle (dure) voorzieningen zelf wil blijven aanbieden jaagt het de eigen inwoners alleen maar op alsmaar hogere kosten. In Zwijndrecht wordt de rekening nu al zichtbaar.
De gemeenteraad heeft zichzelf daar in de maling genomen. Ze zouden het oude bad in stand houden met een beetje pappen en nathouden en tegelijk sparen voor een nieuw bad. Komt niks van terecht. De nieuwe gemeenteraad mag er volgend jaar mee aan de slag. Bij de buren hoeven ze niet meer aan te komen. Die zien samenwerking trouwens ook alleen maar zitten als ze er zelf wijzer van worden. Geen haar beter. En ook daar komt vroeg of laat een rekening voor.
In plaats van het periodiek herhalen van zinloze discussies over een Drechtstad of het verzinnen van nieuwe slogans als ‘samen stad aan het water’ zouden de geachte volksvertegenwoordigers misschien eens ècht kunnen gaan werken aan samenwerking. Dan bewaar ik de eerste alinea van dit stukje goed.
(Elke week kronkelaar: lees Dordt Centraal)
