Columnist Kees Thies: 'Troelstraweg in Dordrecht zit in negatieve spiraal'
DORDRECHT - In de wijk Crabbehof, naast de Oudendijk, loopt de Troelstraweg. Columnist Kees Thies vindt dat deze straat in een negatieve spiraal zit. Volgens zijn er meer mensen komen wonen meer weinig band met de straat en buurt. Dordrecht heeft eerder straten gehad, die een bepaalde negatieve naam kregen . Kees Thies grijpt daarop terug:
Hangjongeren, geluidsoverlast, straathandeltjes in drugs of gestolen waar en vooral veel rommel. Niet voor niets wordt de Troelstraweg in Crabbehof door omwonenden tegenwoordig cynisch aangeduid als ‘de Colijnstraat twee-punt-nul.’
Een paar écht betrokken bewoners zijn het nu zó zat dat ze overwegen een buurtcomité op te richten met als doel een verdere teloorgang van hun leefomgeving te voorkomen. Ik voel met deze goedwillende mensen mee, want ik zie de negatieve spiraal waarin deze straat zich bevindt al jaren achtereen met lede ogen aan.
Geloof me, het is niet eens zo héél lang geleden dat de Troelstraweg er nog trots bij lag. In de jaren tachtig en negentig kwam ik er regelmatig op visite bij een inmiddels overleden oom van me en ik herinner me deze straat, met ruim bemeten portiekflatjes die deels uitkijken over de Zuidendijk, nog als groen, opgeruimd en gezellig. Veel woningen waren omgebouwd tot ware paleisjes (‘Schoenen uit!’) en de straat zag er uit om door een ringetje te halen.
Toegegeven, de Troelstraweg is geen ‘sjieke’ straat, nooit geweest ook, maar wie hier woonde hoefde zich helemaal nergens voor te schamen… buren kenden elkaar en waren trots op ‘hun’ buurtje totdat, zo’n beetje halverwege de jaren negentig, de klad er in kwam. Die aanvankelijk nog nauwelijks waarneembare teloorgang (zoiets gaat altijd stapsgewijs) kwam de afgelopen zes á zeven jaar ineens in een soort stroomversnelling: de straat, die toch al ernstig ‘uit balans’ geraakt was, omdat een oudere generatie bewoners, na een werkzaam leven, richting verzorgingshuis of seniorenwoning vertrok, vulde zich gestaag met bewoners zonder al te veel affiniteit met de buurt.
Die nieuwkomers, aangetrokken door de relatief lage huurprijzen (of verwezen door woningcorporaties), namen de straat stapsgewijs in bezit, maar voelden nooit enige verantwoordelijkheid voor hun omgeving.
Dit omdat ze hun verblijf als iets tijdelijks, ‘op weg naar beter,’ beschouwen. Zo transformeerde dit stukje Crabbehof tot een non-buurt, waar men elkaar niet meer kent of wíl kennen. De Troelstraweg is een anonieme straat geworden, waar angst en desinteresse vandaag de dag de boventoon voeren. Tijd voor een drastische aanpak.
(elke ochtend Kees bij ontbijt: Lees AD De Dordtenaar)
