Kees Thies: ,,Omroep in Dordrecht heeft toekomst als wordt gekozen voor meer lokale eigenheid
DORDRECHT - De gemeente Dordrecht heeft belangstellenden gewezen op de mogelijkheid om een zendmachtiging aan te vragen in Hilversum voor de periode 2018 - 2022. Momenteel is de machtiging in handen van RTV Dordrecht. Deze omroep krijgt de inkomsten en uitgaven maar niet in evenwicht. Daarom is de gemeente gevraagd om een bezuiniging niet door te voeren. Wethouder Piet Sleeking heeft laten weten dat verzoek naast zich neer te leggen, maar de fracties in de gemeenteraad zitten over de toekomst van de omroep nog niet op één lijn.
Op de gemeentepagina's in Dordt centraal werd gisteren gewezen op de procedure om in aanmerking te kunnen komen voor een vergunning vanaf 2018. In het verleden waren er soms meerdere partijen, die dat wel zagen zitten.
Columnist Kees Thies geeft alvast zich visie op de toekomst van de lokale omroep op zijn vaste plek in Ad De Dordtenaar. Hij doet dat in twee afleveringen. Kees bepleit een Limburgs model om een omroep toekomst te geven. Daarvoor is wel lokale eigenheid nodig, aldus Thies.
RTV Dordrecht 1
Dit wordt een moeilijke column. Waarom? Omdat ik ‘in de spagaat’ moet en da’s niet mijn favoriete houding. Mijn onderwerp van vandaag zit zélf ook in een spagaat, dus aan inlevingsvermogen zal het me niet ontbreken. Mijn spagaat zit hem in het feit dat ik vind dat deze stad, gestaag opstomend richting de 120.000 inwoners, over een eigen lokale omroep dient te beschikken.
Ik geloof dat er op dit eiland (én daaromheen) een potentieel publiek bestaat voor een omroep, met een ‘eigen’ Dordts (en Drechtstedelijk) karakter, met lokaal en regionaal nieuws dus en met ‘eigen’ smoelen en stemmen. Dat hoeft voor mij echter niet per se de huidige club te zijn. Al het gemeentelijk ‘gepamper’ ten spijt is het namelijk nog altijd financieel en organisatorisch een zooitje bij de omroep, hetgeen afgelopen dinsdag tijdens een commissievergadering weer eens duidelijk werd.
De tv-tak wil de tante Hannie-jaren (‘Dag lieve kijkertjes’) maar niet ontstijgen en de radio zit, met uitzondering van een paar gepresenteerde programma’s, zelfs op een totáál verkeerd spoor. Waar een lokale radiozender het vooral moet hebben van ietwat oudere luisteraars die behoefte hebben aan ‘eilandse eigenheid’ richt men zich (misschien niet eens bewust) op een jong publiek dat helemaal geen behoefte heeft aan een lokale ‘kloon’ van 538 of Radio 3.
Drechtstad FM is nu, qua muziekprogrammering (en schreeuwerige stationcalls), weinig anders dan een zwak carbonaftreksel van die zenders, terwijl een mix van Radio 1 en 2, gecombineerd met een tikkie plaatselijke nostalgia hier veel beter op z’n plek zou zijn… op z’n Rijnmonds, zeg maar. Diskjockey worden bij een popzender is in de ogen van veel RTVD-radio-vrijwilligers hét ideaal, maar wannabee-dj’s heeft de club nou juist nét niet nodig. Bij Drechtstad FM wordt radio gemaakt zoals de makers dat zélf lollig vinden, maar dat is radio die volledig aan de doelgroep voorbij gaat. En dat is dan ook de spagaat waarin de lokale omroep zich bevindt: hobbyisten maken er te veel de dienst uit, maar gezien het flinterdunne budget, kun je ze ook weer niet missen.
Morgen: mijn visie op de toekomst van RTV Dordrecht.
RTV Dordrecht (2)
In mijn column van gisteren gaf ik (niet los van enige pijn in het hart) aan waarom ik denk dat onze lokale omroep al sinds jaar en dag op een verkeerd spoor zit… een dood spoor zelfs. Financieel is het een zooitje, de recente besturen en hoofdredacteuren/directeuren hebben het onderhoud van de apparatuur wederom laten versloffen, er zijn nauwelijks inkomsten gerealiseerd, communicatie op de werkvloer is er niet of nauwelijks, de beloofde samenwerking met DaVinci is nooit van de grond gekomen en programmatisch loopt, vooral de radio, het contact met de potentiële luisteraar volledig mis.
Onder het motto ‘nieuwe ronde, nieuwe kansen’ lijkt het me op dit moment dan ook geen ramp als het hele zaakje (want dat dreigt toch al jaren) volledig ineenstort zodat er uit de as van ruim 25 jaar lokale omroepellende wellicht weer een frisse RTV-feniks kan herrijzen. Die eventuele nieuwe licentiehouders zouden er goed aan doen om eens in kleine Limburgse gemeentes te gaan rondkijken. Daar maakt men prima ‘radio met een plaatje’ en dat is veel minder lullig dan die woorden doen vermoeden.
Die omroepen hebben namelijk, in tegenstelling tot RTV Dordrecht, wél een publiek, simpelweg omdat ze ‘lokale eigenheid’ uitstralen en die ook daadwerkelijk (met gasten en telefoongesprekken) ‘invullen.’
Radio met een plaatje betekent dat je vooral radio maakt (niet alleen op de radiofrequentie maar juist en vooral óp de tv-zender) die gevuld is met lokale en regionale informatie en verstrooiing en met op de doelgroep afgestemde muziek. Dit gepresenteerd door persoonlijkheden die graag geziene huisgasten van de kijkers/luisteraars zijn.
Onderin het beeld loopt ook voortdurend een scrolltekst met nieuws en agenda’s mee en op gezette tijden wordt de radio met een plaatje ingewisseld voor échte beeldreportages… keurig aangekondigd door het radio-presentatieduo van dienst. In het Dordtse model zouden de meer geslaagde programma’s, zoals als Eilandleven en Dordtse kamers, de altijd uitmuntend verzorgde ‘evenementen-reportages’ van Fokko van der Straaten, alsmede de verslaglegging van eventuele rampen, ongelukken en incidenten dan ook gewoon te zien blijven. Die werkwijze is stukken goedkoper en heeft op veel plekken (ja ook in het buitenland) zijn waarde al lang bewezen.
