Evangelist Teun van der Weijden uit Dordrecht overleden
DORDRECHT - Evangelist Teun van der Weijden (67) stond voor de kracht van het Woord en daar voerde hij overal actie voor. Hij is zondag op 67-jarige leeftijd te Dordrecht overleden.
De evangelist vond dat juist in deze tijd christelijk Nederand zich moest laten horen. Hij schreef met regelmaat open brieven en opiniërende artikelen over het belang van een opwekking in christelijk Nederland. Het Reformatorisch Dagblad (RD) meldt dat Van der Weijden als eerste met het idee voor een nationale synode die inmiddels twee keer is gehouden in Dordrecht. Hij kon ook de journaals met protesten halen, bijvoorbeeld als tijdens een optreden Madonna zich bezondigde aan een optrreden met een kruis.
In 2012 maakte hij nog een landelijke debat los na zijn waarschuwing voor een watersnood, die hem in een droom had bereikt.
Ondanks zijn stelling name woonde Teun in Dordrecht ook oecumenische bijeenkomsten bij, zoals het jaarlijkse prinsjesdag ontbijt op het Leerpark.
Zaterdag is de begrafenis van Teun van der Weijden.
(Bericht in NRC/H over actie Teun van der Weijden: in 2006)
Terwijl gisteravond buiten de Amsterdam Arena werd gedemonstreerd, zong Madonna ‘Live To Tell’ aan het kruis, met op haar hoofd een doornenkroon.
Amsterdam, 4 Sept. Al uren voordat het concert van Madonna gisteren in de Amsterdam ArenA begon, deelde de 58-jarige Teun van der Weijden uit Dordrecht op de ArenA Boulevard folders uit aan de concertbezoekers met de tekst: ‘Madonna, Jesus loves you’. De meeste voorbijgangers nemen zijn folders niet aan, vertelt hij met een droevig gezicht. „Ik heb maar weinig gesprekken gevoerd. De meeste mensen reageren afwijzend of grijnzen bespottelijk.” Hij zucht. „Nederland is het pad van God kwijtgeraakt.”
Van der Weijden is gewend om te folderen in moeilijke omstandigheden. Met de christelijke stichting Get Saved (‘Ik ben evangelist en ik bestuur de bus’) gaat hij regelmatig langs bij houseparty’s. Hij is hier omdat hij die ene veelbesproken en bekritiseerde scène waarin Madonna aan een kruis hangt met een doornenkroon op haar hoofd ‘absoluut godslasterlijk’ vindt.
(IM van de landelijke stichting Heart Cry van evangelist Arjan Baan uit Sliedrecht):
Afgelopen zondagavond is - voor velen toch wel onverwacht - overleden evangelist Teun van der Weijden. Teun was de laatste maanden erg moe en er bleek zich in zijn lichaam een bacterie te verschuilen; verschillende lichaamsdelen functioneerden hierdoor niet of nauwelijks meer. Uiteindelijk is hij door al deze complicaties gestorven en Thuisgehaald.
Teun was een bevlogen en bewogen broeder. Overal kwam je hem tegen. Op de Mars voor het Leven, bij bidstonden en conferenties, in kerkdiensten, enz. De kerkelijke verdeeldheid ging hem ontzagwekkend aan het hart. Telkens weer riep hij Gods Gemeente op tot "eenheid' en "verootmoediging". Hij beschouwde de "kerkelijke verdeeldheid" en "onderlinge liefdeloosheid" als de grootste obstakels voor herleving. Broeder Teun had veel vrienden, onder bevindelijk gereformeerde en evangelische predikanten, onder reformatorischen en evangelischen. Sommige christenen begrepen hem niet en konden hem moeilijk in een hokje plaatsen. "Teun is te activistisch", zeiden ze. Ik heb dat wel gewaardeerd in deze oudere broeder. Van mij mogen er wel eens meer oudere christenen opstaan en Gods Woord proclameren en de 'heilige huisjes' onder kritiek stellen.
Het afgelopen jaar (18 mei 2015) had Teun nog zo'n "spontane actie". Hij had tientallen 'geestelijke leiders' gebeld en benaderd. De discussie (en artikels) in het RD over de doop en het ontstaan van de zgn. refo-baptisten waren voor hem de aanleiding om dit te organiseren. Hij kreeg het uiteindelijk voor elkaar om circa twintig kerkelijke leiders, dominees en professoren bij elkaar te brengen rondom de thematiek van de doop. Twintig leiders, met verschillende visies op de (water)doop.
Teun verlangde ernaar dat deze broeders (die zo verschillend dachten over de doop) in de eerste plaats naar elkaar zouden luisteren, vervolgens elkaar zouden begrijpen, maar dan vooral elkaar - in liefde - zouden verdragen. Hij wilde een vredestichter zijn tussen deze twee groepen. Hij wilde bruggen bouwen in refo-gelisch Nederland. Na deze 'actie' heeft Teun nog wel gepreekt, maar in het openbaar was dit toch wel één van zijn laatste "activiteiten". Deze laatste 'actie' karakteriseerde broeder Teun. Dat was typisch die bewogen evangelist: broeders in Christus - met verschillende meningen - in gesprek brengen met elkaar! Het Lichaam van Christus mag niet verdeeld zijn (Joh. 17:21).
Één ding heb ik nog niet genoemd: Teun had ook een grote liefde voor Israël. Vanuit overtuiging hield hij zelf ook de sabbat, zonder deze ooit aan anderen op te leggen. Dat sierde Teun. Hij waardeerde tevens de zondag, dan ging hij preken in 'vrije groepen' in het land. Hij was duidelijk in zijn opvattingen, hij proclameerde deze elke keer weer. Soms irriteerde mensen dat.... Toch verwachtte hij het van God. Vele bidstonden heeft hij bijgewoond. Hiervoor heeft hij duizenden kilometers door ons land afgelegd.
Soms was Teun ook wel eens moedeloos, vooral vanwege al het gekibbel en geketter tussen christenen onderling. Maar na een bidstond of gezamenlijke 'dag van verootmoediging' was hij vaak weer opgewekt, dan had hij weer hoop. Dan zei hij: "Arjan, dit is de weg waarin God wil werken...samen op de knieën, samen bidden, samen ons verootmoedigen". Teun had ondanks de moedeloosheid nochtans hoop, want God is de God van de hoop. Hij verbond deze hoop op opwekking wel altijd met Gods verbondsvolk Israël. Hij zei dan: "Arjan, ik weet dat jullie uitzien naar opwekking, maar er komt geen opwekking zonder Israël". En met deze gevleugelde uitspraak wil ik dit IN MEMORIAM afsluiten. Laten we de waarschuwingen voor "onderlinge liefdeloosheid" allemaal ter harte nemen. Laten we met elkaar blijven bidden om een door God gewerkte opwekking en herleving in Europa, in Israël, ja wereldwijd! En dat in de weg van verootmoediging, schuld belijden en bekering.
Namens Stichting Heart Cry,
evangelist Arjan Baan
