Meer dan vijfhonderd mensen in Grote kerk Dordrecht bij uitvaartdienst van pastoor Klaas Jan Homan

22 januari 2015
Meer dan vijfhonderd mensen in Grote kerk Dordrecht bij uitvaartdienst  van pastoor Klaas Jan Homan

DORDRECHT – Meer dan vijfhonderd mensen waren vandaag bij de plechtige uitvaartdienst in de Grote kerk van Dordrecht voor de vorige week overleden pastoor Klaas Jan Homan (1944-2015). Hij diende in deze rol meer dan dertig jaar meerdere parochies van de Oud katholieke kerk, waaronder van 2002 tot 2010 Dordrecht. 

De monumentale Grote kerk bleek als Godshuis - zo vol geschiedenis en verhalen van mensen en geloof - de plek bij uitstek voor de dienst in de klassieke traditie van de oud katholieke kerk Nederland,.

Vanaf 1702 staat deze katholieke kerk los van het centrale gezag in Rome. Vijfduizend mensen zijn er volgens de laatste gegevens bij aangesloten en de kerk telt twee bisdommen in Nederland.

Voor de bijeenkomst waren honderden kerkgangers in de binnenstad van Dordrecht zichtbaar - op weg naar de kerk - met witte rozen bij zich. Deze werd in het Koor van de Grote Kerk naast de kist gelegd. Zo veranderde die plek langzaam in een witte zee van een natuurlijke laatste groet aan de pastoor.

Aartsbisschop

Pastoor Henk Schoon lhad de regie van de dienst in de kerk. Hij dient nu de parochie Gouda/Schoonhoven waarmee Klaas Jan Homan een bijzondere band heeft.

De aartsbisschop van Utrecht – Joris Vercammen – memoreerde in zijn overdenking als bisschop van de overleden pastoor dat Klaas Jan met veel inzet en veel enthousiasme zijn rol vervulde. Hij noemde hem een zij instromer, die eerst nog een loopbaan had gehad in het onderwijs bij het Christelijke Lyceum Gouda.

Hij benadrukte dat het de overleden priester ging om vriendschap met God en vriendschap met mensen om zo broeders en zusters van elkaar te kunnen zijn.   

,,Gebruikt uw tijd wel”, was de tekst uit de brief aan Efeze in de Bijbel van de apostel Paulus, die op allerlei manieren een plek kreeg in de liturgie van de eucharistie ter uitvaart van Klaas Jan Homan.  De pastoor was ook een man van verhalen vertellen van mensen onderweg op pelgrimstocht. 

Daarbij past het om terug te gaan naar een feit, als je iets niet begrijpt. Klaas Jan vertelde in eind 2014 tijdens de kerstdienst in Gouda ook het verhaal van de herder, die terug ging naar maria en het kind in de stal. De herder zei het verhaal niet te begrijpen en was daarom bij de op dat moment kwestbare kind. "

De bisschop vond dit een belangrijke gegeven, want mensen zouden vooral terug moeten keren naar zaken waardoor zij in het leven zijn verwond om die een plek te geven en door te kunnen leven. "  

De uitvaartplechtigheid was ook het moment om Klaas Jan herinneringen te geven.

Het leven is gaan tussen zonsopgang en zonsondergang, stond op de voorkant van de liturgie.

In de plechtigheid, die meer dan twee uur duurde, werd namens familie gesproken en er was een in het Duits voorgelezen dankbrief  van een bisschop uit Oostenrijk, waar Klaas jan ook zijn kerk had gediend. Hij was er ook camping pastoor. 

Als spreker vanuit de Dordtse gemeenschap stond de voorzitter van het Platform Raad van Kerken  Dordrecht, Hans Berrevoets, achter de microfoon.

Zijn tekst luidde:  

 

ONZE LIEVE VROUWE KERK

We zijn vandaag bijeen in de Grote kerk.

Voor Klaas Jan staat dit huis  voor veel  geschiedenis en geloof. Hij zou de tweede naam ook noemen: de Onze Lieve Vrouwe Kerk van Dordrecht.  In dit huis ging hij vaak voor tijdens de middagdiensten in het zomerseizoen.

 

We waren vorige week woensdag verrast door het schokkende bericht van het overlijden van ook onze Klaas Jan.  

Hij was vijf dagen eerder nog met Rina in ons midden tijdens een bijeenkomst van ons bestuur van het Platform Raad van Kerken.

Klaas Jan was betrokken bij onze Raad vanaf 2002. Hij mag met recht de nestor worden genoemd. 

Klaas Jan schrijft overigens vaker geschiedenis.  Bijna veertig jaar geleden op 1 mei 1976 werd hij tot diaken gewijd.  Alhoewel hij toen ook leraar was, werd zijn roeping steeds duidelijker de weg.  Zijn priesterwijding was wederom op een historische datum 31 oktober 1984: Hervormingsdag. 

 

Reformatie

We staan vandaag in dit huis in de stad van de reformatie  stil bij het overlijden van de meest hervormde pastoor van de stad, die zo een voorbeeld was voor de oecumene. Daarnaast was Klaas Jan in veel parochies – in Nederland en daarbuiten - trouw tot het laatst aan zijn roeping als pastoor.

 

Tijdens onze laatste ontmoeting vertelde hij nog op zondag 4 januari in de mis zijn voorgegaan. ,,Als ik achter het altaar sta, ziet niemand iets aan me”, zei hij eerder toen ik op ziekenbezoek was.   Hij was goed in het vertellen van verhalen over zijn werk als pastoor.

 Klaas Jan zei  eind 2014 nog te hopen Pasen 2015 te kunnen halen.  Op 9 januari hield hij er rekening mee,  dat we eerder afscheid van hem moesten nemen.   Klaas Jan sprak zo openhartig en nuchter over het ziekteproces dat hij de laatste jaren doormaakte.

Dat deed dat bij hem thuis soms in trainingspak.  Dat zit lekker, zei Klaas Jan met een lach, zoals we die hebben leren kennen van hem.

 

Tijdens het laatste samenzijn stonden  op tafel twee kaarsen.  Klaas Jan stak de eerste kaars aan met indringende woorden over het licht, dat ons voor gaat. We werden er stil van. We beseften niet dat het eeuwige licht voor hem al zo nabij was.

Zoals wellicht passend in het geloof van de familie Homan liggen een lach en een traan dicht bij elkaar.  Zijn vrouw Rina ontstak de tweede kaars met de woorden:  . ,,Ik heb als dochter van een brandweerman geleerd voorzichtig te moeten zijn met vuur.”  

Humor geeft wellicht vaker een stukje schaduw op een soms barre pelgrimstocht, zoals afscheid nemen en samen herinneringen delen ook is.

Klaas Jan werd in het verleden meermalen geïnterviewd door een journalist van dagblad de Dordtenaar.  Hij kon met humor vergissingen recht zetten.

 

Een vraag was: ,,Hoe is het om pastoor te zijn van de oud rooms katholieke kerk van Nederland” in Dordrecht.

,,Dat mocht Rome willen”, zei Klaas Jan direct.

 

Daarna volgde  het verhaal van mensen onderweg met  de oud katholieke kerk drie eeuwen eigen historie los van het centrale gezag van Rome. 

 ……………..Ik weet dat de journalist die vergissing niet meer zal maken.

 

Klaas Jan benadrukte  altijd de brugfunctie, die zijn kerk ook in deze stad  wil vervullen met vanaf 1843 als centraal Godshuis de mooie, monumentale kerk aan de Voorstraat 120. 

Zo zei hij bij zijn aanstelling in 2002 als Dordtse pastoor dat we ’na driehonderd jaar’ een andere taal moeten  spreken. ,,Ik ben voorstander van samenwerking met andere stromingen. We beschouwen ons als een brugkerk waar ook andere geloofsrichtingen elkaar kunnen ontmoeten.”   Samen herdenken en vieren, zoals op de avond van de vierde mei, was Klaas Jan op het lijf geschreven.

 

Hij deed in deze Grote kerk de Bijbellezing tijdens een interkerkelijke vesper aan de vooravond van inhuldiging van de Koning op 30 april 2013 in Amsterdam. 

Klaas Jan leidde ook enkele jaren geleden de afscheiddienst in de RK de Verrezen Christus Kerk van onze toenmalige voorzitter Marcel Roemers.

Het was voor velen en zeker voor Klaas Jan een bijzonder moment dat in 2002 drie eeuwen oud katholieke kerk kon worden herdacht en gevierd op een zondagavond in deze Grote Kerk. Het misgerei van voor 1572 uit deze kerk – dat veilig elders wordt bewaard - was even terug.

De eerder genoemde brugfunctie is ook een sleutelwoord in het werk van onze Raad.

 

 

 

Vorig jaar had Klaas Jan namens onze Raad een toespraak willen houden bij het afscheid van de dominee van de gereformeerde kerk vrijgemaakt.

Hij moest zich ziek melden.

Een ander van onze raad verving hem:

 

Hij sprak drie maal: 

als collega van de vertrekkende dominee,

namens de bevriende  christelijk gereformeerde kerk zuidhoven en

De dominee sprak de toespraak van de pastoor uit.

 

 ,,Gebruik uw tijd wel” zou Klaas Jan ons oecumenisch kunnen voorhouden.

We wensen zijn nabije dierbaren en ons allen veel goede herinneringen toe aan zijn aardse weg, waarop wij een stukje met hem mochten meelopen. 

We hopen dat de herinnering aan de kaars, die hij voor ons zo symbolisch ontstak  - met woorden van geloof, hoop en liefde -  de weg naar de toekomst blijvend mag  verlichten.

 

 

 

 

  

 

Gerelateerde straten:
Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.