,,Pijn van verlies valt niet te helen, maar liefdevolle herinneringen kan niemand van me stelen"

20 juli 2014

DORDRECHT - Columnist Kees Thies beschrijft in het AD De Dordtenaar de zaken in Dordrecht met het verdriet van de ramp in Oekraine nabij.

Elke dag op zijn vaste plek in de krant met ditmaal een bijzondere afronding, die blijft natrillen:

Can't thinkOp het moment dat ik deze column schrijf (vrijdagmiddag) barst het jaarlijkse muziekspektakel Big Rivers los in Dordt en ik verheug me altijd erg op die vrijdagavonden waarop ik van podium naar podium struin om van de allerlekkerste bandjes te genieten en, belangrijker nog, om op al die plekken, vrienden en bekenden te ontmoeten. Ook weet ik dat veel stad- en streekgenoten, die op dit moment hun laatste snikhete kilometertjes rond Nijmegen afleggen, nu erg uitkijken naar die altijd weer hartverwarmende ontvangst aan de Via Gladiola. De kinderen zijn vrij, Blafmans verheugt zich, meer dan ooit, op een duik in het Wantij, ik heb tijd om de Tour te volgen en dan ligt er ook nog een vakantie op Terschelling in het verschiet. Juli is, zeg maar altijd een aangename maand bij de familie Thies. Maar tóch is het anders vandaag, want we leven in de wetenschap dat minstens 173 landgenoten donderdagmiddag bij die vliegramp het leven lieten en een simpel rekensommetje leert dus dat vele duizenden mensen in dit land nu in diepe rouw verkeren. Ongetwijfeld is de redactie van deze krant momenteel hard bezig om uit te zoeken of zich onder de slachtoffers ook nog mensen uit onze regio bevinden en dat is geen leuk werk, maar wel hun werk, want ú wilt dat ook weten.
Op mijn werkkamer zit ik na te denken over een onderwerp voor mijn dagelijkse column en voor het eerst heb ik daar écht moeite mee. Elk meninkje dat ik wil ophoesten, zo’n beetje alles wat door mijn hoofd speelt, verwerp ik omdat al die ‘dingetjes,’ in het licht van deze ramp, onbelangrijk, ja zélfs onbenullig aanvoelen. Tóch ga ik vanavond de stad in en ongetwijfeld komen er momenten dat ik even niet aan verdriet denk. Tijdens een vorige vakantie las ik op een grafsteen, ergens in Engeland, een tekst die ik destijds opschreef en vertaalde omdat ik hem zo hoopvol vond. Ik wil daar graag mijn column mee afsluiten: ‘De pijn van verlies valt niet te helen, maar liefdevolle herinneringen kan niemand van me stelen.’

Afbeelding: Copyright Allyssa Miller, http://www.creativecommons.org 

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.