Colleges stemmen in met uitgangspunten Wmo-beleid Drechtsteden
DRECHTSTEDEN - Mensen met een beperking moeten zo lang mogelijk zelfstandig in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven wonen. Om dit mogelijk te maken zoeken gemeenten, samen met zorg- en welzijnsinstellingen naar de juiste laagdrempelige ondersteuning, dichtbij huis. Dat is het uitgangspunt voor het nieuwe Wmo-beleid in de Drechtsteden. De zes colleges van burgemeester en wethouders stemden hiermee deze week in.
Vanaf 1 januari 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor het ondersteunen van kwetsbare inwoners. Denk hierbij aan ouderen en mensen met een lichamelijke of geestelijke beperking. Deze groepen krijgen nu nog ondersteuning vanuit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ).
Veel veranderen
De kosten van dit zorgstelsel zijn niet langer op te brengen. Om zorg te behouden voor mensen die het echt nodig hebben, moet veel veranderen. Met de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo 2015) draagt het Rijk taken over naar gemeenten. De zes gemeenten in de Drechtsteden bereiden zich hierop voor samen met zorgaanbieders, Wmo-adviesraden en cliëntvertegenwoordigers. Aan de nieuwe taken voor gemeenten heeft het Rijk ook een forse bezuiniging gekoppeld. De gemeenten ontvangen ongeveer een kwart minder dan het huidige rijksbudget.
Andere manier van werken
Een deel van deze bezuiniging willen de Drechtsteden opvangen door ondersteuning anders en dichterbij huis te organiseren. Ook is meer samenwerking tussen zorgaanbieders nodig. De Drechtsteden zetten zich in op het versterken van algemene voorzieningen op lokaal niveau.
Regionaal portefeuillehouder wethouder Harry Wagemakers: “De mens staat centraal in de nieuwe Wmo. Mensen die zorg of ondersteuning vragen krijgen daarover meer eigen verantwoordelijkheid. Zo mogelijk met behulp van hun directe omgeving. Als dat niet of onvoldoende lukt, zijn er algemeen toegankelijke voorzieningen beschikbaar. Denk bijvoorbeeld aan maaltijdvoorziening, wijkrestaurants, welzijnswerk, maar ook de hulp van een wijk- of buurtteam. We verwachten dat daardoor minder duurdere maatwerkoplossingen nodig zijn. Bovendien blijkt dat deze inwoners langer blijven meedoen aan de samenleving. Maatwerkoplossingen blijven mogelijk voor mensen die deze zorg echt nodig hebben.”
