Journalist Thijs Blom: Afvalmaffia heeft Dordrecht besodemieterd rond stortplaats Derde Merwedehaven

30 oktober 2013
Journalist Thijs Blom: Afvalmaffia heeft Dordrecht besodemieterd rond stortplaats Derde Merwedehaven

DRECHTSTEDEN - Op persoonlijke titel heeft journalist Thijs Blom een commentaar geschreven over wat hij de afvalmaffia rond de Stortplaats de Derde Merwedehaven noemt.

Thijs Blom schrijft: "Tsja, wethouder Sleeking voelt zich besodemieterd door de afvalmaffia. En wie in Dordrecht eigenlijk niet? Als inwoner van de stad durf ik het woord maffia gerust in de mond te nemen. Als journalist niet, maar als columnist weer wèl. Want hoe noem je anders een verbond van mensen die stelselmatig de boel belazeren? De ene omdat-ie denkt dat er een groter belang mee gediend is, de ander om er goed aan te verdienen".

Ik heb het natuurlijk over de stortplaats Derde Merwedehaven. Op de dag dat-ie open ging, ging de truckendoos al open. Als verslaggever zat ik in het Dordtse Stadhuis toen bijna een kwart eeuw geleden werd afgesproken wèlke afvalstoffen er gestort mochten worden. De Provincie Zuid-Holland en de gemeente Dordrecht waren trots op elkaar; samen losten ze een enorm probleem op. Want zonder deze stortplaats zouden we in dit land verzuipen in ons eigen afval...

Dubbele pet
Piet Sleeking, toen nog raadslid voor Eco Dordt, verzette zich hevig. Vergeefs, want hij was toen nog niet aan de macht. De PvdA-wethouder en de PvdA-gedeputeerde schudden elkaar de hand en tekenden de overeenkomst. Daarin stond in kleine lettertjes, dat in geval van een calamiteit óók andere stoffen op de Derde Merwedehaven gestort mochten worden. Vanaf de opening reden de vrachtwagens af en aan. Boordevol troep, die Dordt daar juist niet wilde...

Provinciaal bestuurder Hans van der Vlist kon dat wel uitleggen: "Er is in ons land zo weinig stortcapaciteit, dat er sprake is van een permanente calamiteit". De dubbele pet van de provincie Zuid-Holland manifesteerde zich daarna nog maar al te vaak. Enerzijds de overheid, die zorgde dat we ons afval ergens kwijt kunnen en zelfs eigenaar van de Dordtse stortplaats. Anderzijds de overheid, die controleerde of daar geen stoffen gestort werden, die daar niet thuishoorden.

Stankgolf
Het zorgde voor de ene na de andere rel. Bijvoorbeeld over slachtafval, dat een stankgolf in Dordrecht en vooral Sliedrecht te weeg bracht. En vele malen over asbest, dat onder vage stortcodes illegaal op de Dordtse hoop belandde. De Provincie loste het probleem van de dubbele pet op, door de aandelen van de stortplaats te verkopen aan een NV, waarvan ze zelf 100% aandeelhouder was. Een papieren, dubieuze oplossing.

Dordrecht kefte, Sliedrecht blafte, maar niemand beet. Dordrecht koesterde de miljoenen, die in ruil voor de stort geboden werden. Sliedrecht durfde het niet op te nemen voor z'n inwoners tegen die machtige Provincie. Een fanatiek clubje actievoerders boekte soms een succesje, maar ontdekte dat de adem van de overheid oneindig en de provincie onoverwinnelijk is. Wat een opluchting dus, toen de Dordtse VVD in november 2009 informeerde wat het de stad zou kosten om die omstreden stortplaats te sluiten.

Naïef
Het kostenplaatje bleek acceptabel. Zeker toen Beter Voor Dordt bij de verkiezingen in 2010 de macht greep. Piet Sleeking zag het als een missie; die vervloekte stortplaats voor altijd op slot. En dat lukte 'm ook. Op 18 januari 2011 werd een overeenkomst getekend, waarin stond dat Dordrecht de resterende stortjaren afkocht en de exploitant van de stortplaats (inmiddels eigendom van Delta) de stortactiviteiten per 1 januari van dit jaar zou stoppen. Maar die overeenkomst blijkt achteraf verschillend te kunnen worden uitgelegd.

De stortbaasjes waren van mening, dat ze op kade en voorterrein van de gesloten stortplaats iets anders mochten gaan doen. Dordrecht vond dat best. Maar wat eigenlijk? Niemand in Dordrecht vroeg er naar en de onderhandelaars van de stortplaats zeiden er niks over. Geen enkele bestuurder of raadslid kwam op de gedachte dat een afvalbedrijf wel weer eens iets zou kunnen willen met.... afval. Hoe naïef kun je zijn?

Staartje
Wat de stortbaasjes betreft moest er op- en overslag van afval komen, zo liet Sleeking in april 2013 de gemeenteraad weten in een vertrouwelijke bijeenkomst. De Provincie Zuid-Holland, daar is-ie weer, verleende de keurige heren in oktober netjes vergunning en toen werd het dus in alle openbaarheid voor iedereen in Dordt duidelijk: we zijn weer besodemieterd. Zoals het begon, zo eindigt het. In stijl dus. Al krijgt het muisje nog wel een staartje.

Met het oog op de raadsverkiezingen, in maart volgend jaar, zullen de Dordtse politici hun uiterste best doen om duidelijk te maken, dat de laatste avonturen met de afvalmaffia toch vooral de schuld zijn van Sleeking, het boegbeeld van het machtige Beter Voor Dordt. Veel wind is ze echter al bij voorbaat uit de zeilen genomen. De onderzoeker concludeert nuchter dat iedereen zat te pitten. Het zal de met verkiezingen in aantocht opportunistische politici niet weerhouden om de schuld toch vooral naar een ander te schuiven.

Eind november mag ik in het Dordtse Stadhuis dat verheffende woordenspel weer verslaan als journalist. In de tussentijd ga ik eens uitzoeken wat de afvalmaffia in Dordrecht eigenlijk uitspookt op dit moment. Tussen 1 januari en 1 april zouden ze er niks met afval doen, om de heisa niet groter te maken dan-ie al was. Maar sindsdien hoor of zie ik er ook niks gebeuren. Ze hebben misschien wel schuldbewust afgezien van hun snode plannetjes. Of zit ik met die gedachte nu mezelf te belazeren?

Thijs Blom is de verslaggever Drechtsteden van RTV Rijnmond en volgt al jarenlang de Dordtse politiek. Hij schreef deze column op persoonlijke titel.

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.