Columnist Kees Thies:,,Beste Volkskrant blijf met je tengels van mijn rotstad Dordrecht af"

"Wat moet ik daar nu mee… zo’n zemelstuk over Dordrecht in de zaterdageditie van de Volkskrant? Auteur Martin Sommer, die de binnenstad voor de allereerste keer in zijn leven bezocht, schetst daarin een wel héél droevig beeld. Mijn eerste gedachte: kan ik hem op feitelijke onjuistheden betrappen? Jazeker wel, want Dordt telt geen 110.000 maar ruim 118.000 inwoners en deze stad wordt, zoals Sommer beweert, zeker niet massaal door haar inwoners verlaten.

 

Tijdens zijn wandeling op de Voorstraat schrijft Sommer ook nog eens ‘de enige toerist’ te zijn en ook dat lijkt me nogal onwaarschijnlijk, want ik zie de laatste tijd toch écht steeds meer dagjesmensen door de binnenstad wandelen. En verder? Ach, het is een opiniestuk en dus schotelt deze journalist ons een Dordt voor zoals hij dat ziet… een troosteloze, reddeloze stad, die maar niet mee kon en kan komen in die spreekwoordelijke ‘vaart der volkeren’.

 

Volgens mij zegt het artikel méér over de journalist in kwestie en zijn krant, dan over de reële staat van deze stad. Toegegeven, ík zal het vast óók wel gekleurd zien, want ik woon en ik werk hier en ik ben ook nog eens ‘verknocht áán’ en ‘vergroeid mét’ dit eiland. Maar dat betekent niet dat ik kritiekloos tegenover Dordt en haar ‘bestuurderen’ sta. Ook hier zijn (net als waar dan ook) door de jaren heen wel degelijk fouten gemaakt en soms zelfs wanprestaties geleverd, want besturen is en blijft immers mensenwerk.

 

Toch herken ik me helemaal niet in het door Sommer (thuis noemen ze hem vast ‘Somber’) geschetste leedbeeld, waarin met geen woord gerept wordt over al die positieve ontwikkelingen: geen woord dus over Villa Augustus (uniek), het Energiehuis (bruist nu al), Kunstmin, (wordt prachtig, wacht maar af), de Sportboulevard, The Movies, de terrassen op het Scheffersplein, de musea, FC Dordrecht (óók al in zo’n positieve ‘flow’), herstel van ‘moeilijke’ wijken en die leuke winkels, café’s en restaurants die we hier wél hebben. Beste Volkskrant, blijf met je rotpoten van mijn rotstad af. Azijnzeiken kunnen we hier zelf veel beter… wij doen het namelijk uit liefde voor onze stad".