Noodkreet van Paul Schrandt

15 maart 2013
Noodkreet van Paul Schrandt

DORDRECHT - Dordtenaar Paul Schrandt zit door pech, bureaucratie en wanbeleid diep in de problemen. Zozeer zelfs, dat hij noodgedwongen de media opzoekt met een noodkreet om hulp.

En zo zijn er wel meer Dordtenaren, waar we het bestaan vaak niet van afweten. Het armoedeprobleem krijgt op deze wijze een gezicht.

Hieronder vindt u zijn verhaal:

"Mijn verhaal (Paul Schrandt):
 
Nadat in mei 2011 mijn relatie strandde ging ik op zoek naar een andere woonruimte.
Op dat moment was het voor mij als ZZP-er (fotograaf) al erg moeilijk om een stabiel inkomen te vergaren. Het werd steeds moeilijker om eerdere aangegane financiele verplichtingen na te komen. Mijn toenmalige vriendin heeft meerdere malen moeten inspringen en een helpende hand geboden. Financieel was het niet haalbaar om een particuliere woning te huren; jarenlang punten opbouwen bij een Woningbouwvereniging was de andere optie. Maandenlang verbleef ik overal en nergens waaronder een aantal maanden in een camper.
Al mijn persoonlijke bezittingen werden her en der opgeslagen in kelders en schuren bij vrienden en liggen daar tot op de dag van vandaag.
De jongste zoon van, inmiddels bijna zes, bleef bij zijn moeder wonen, de oudste zoon, van inmiddels net achttien, ging naar een instelling voor begeleid wonen.

Omdat er als fotograaf geen droog brood meer te verdienen was, ik geen ander werk kon vinden en tevens geen recht had op een uitkering, is er een flinke schuld ontstaan bij voornamelijk de Zorgverzekeraar.
Pas nadat ik, zes maanden later, een kamer kon huren bij een vriend en dus een postadres had, kwam ik in aanmerking voor een bijstandsuitkering.
Inmiddels had ik een nieuwe schuld opgebouwd bij mijn telefoonprovider, aangezien ik al deze maanden volledig afhankelijk was geweest van mijn mobiele telefoon. In januari 2012 heb ik mij laten inschrijven bij mijn nieuwe vriendin, een bijstandsmoeder die ondanks haar eigen penibele situatie, mij al vele malen heeft geholpen.  Eindelijk had ik een plek om mijn kinderen te kunnen ontvangen. Ieder weekend was het genieten van een huis vol kinderen en een gezinssituatie. Financieel gezien was ik echter afhankelijk van wat er overbleef van de gemeenschappelijke uitkering waardoor de schulden nog hoger opliepen.
 
Drie van de vier weken zonder geld, afhankelijk van de Voedselbank, de eindjes aan elkaar knopen, vechten tegen de bierkaai.
Het is een jaar geworden van enorme spanningen, ruzies, overleven, ellende en volhouden. Incassobureaus die dagelijks blijven bellen en vragen wanneer er geld komt. Het eist zijn tol.
Mijn doel, een eigen woning en gedeelde zorg voor mijn kinderen was en is nog steeds niet haalbaar.
Pas op 15 januari 2013 kreeg ik de gelegenheid om een particuliere kamer te huren. Via de ‘normale’ weg is geen optie; je moet jaren ingeschreven staan bij een Woningbouwvereniging om punten op te bouwen.
Geen recht hebben op een Urgentieverklaring omdat ‘U toch een dak boven het hoofd hebt’. Bovendien zijn er aan beiden kosten verbonden en die kosten kan ik domweg niet betalen!
 
Daar zit ik nu. Op mijn kamertje van acht vierkante meter. Voor ‘slechts’ 415 euro per maand met een uitkering van 760 euro. Zou ik een huurhuis hebben dan betekent dit een hogere uitkering terwijl er tevens recht is op huurtoeslag. Dit scheelt financieel een hele hoop per maand.

Alles heb ik geprobeerd. Alle instanties. Maatschappelijk Werk, GGD, Buddyzorg, Gemeente, Sociale Dienst, Woningbouwvereniging, Sociaal Hospitaal, een psycholoog waarvan ik nog steeds de eigen bijdrage van 250 euro moet betalen.
Niets heeft het opgeleverd. Mijn dossiers zijn gesloten. Er kunnen geen uitzonderingen worden gemaakt. Regels zijn regels, Den Haag bepaalt.
Wel ben ik door MEE in mei 2012 in contact gebracht met Modus Vivendi, een bedrijf dat multiproblematiek zou gaan aanpakken. Sociale begeleiding, bewindvoering, schuldhulpverlening en bemiddeling.
Mijn complete administratie heb ik aan hun over gedaan. Nu, in maart 2013, blijkt het bedrijf een grote farce te zijn, MEE had hun ten onrechte aanbevolen... Het gevolg is dat ik bijna een jaar aan het lijntje ben gehouden en alleen maar dieper in de problemen ben gekomen!
 
Ik ben moegestreden, aan het eind van mijn Latijn. Lichamelijk een wrak. De tanden rotten uit mijn mond omdat zelfs de tandarts mij niet wil helpen vanwege mijn financiële situatie.
Mijn zoontje wordt 18 maart zes jaar en ik kan niet eens iets voor hem kopen.
Sinds 1 maart schrijft de Zorgverzekeraar, na een deal met ING, gewoon af waardoor roodstand ontstaat. Dit betekent dat de uitkering in een gat valt en ik over twee maanden geen huur meer kan betalen.
Dit betekent vervolgens dat ik dan op straat kom te staan, geen recht op uitkering meer heb en het drama compleet is.
 
Nu rest er nog maar één ding: Bewindvoering via een derde partij en dan in de schuldhulpverlening via de Sociale Dienst. Dit betekent dat ik de komende drie jaar moet gaan leven van 30 euro per week.
Dat betekent alles wat ik extra krijg (werk, loterij, een mazzeltje) direct kan inleveren. Dit betekent sowieso dat ik de komende drie jaar niet voor mijn kinderen kan zorgen. Dit betekent dat ik ook aan die kamer vast blijf zitten. Een woning inrichten is niet haalbaar. Tuurlijk, na drie jaar ben je wel van je schulden af maar ik weet dat ik de komende drie jaar niet ga trekken.
Deze situatie is allesbehalve ideaal, maar jarenlang je leven in handen van anderen leggen lijkt mij helemaal verschrikkelijk.
 
Dus doe ik nog een allerlaatste poging om mijn noodkreet voor te leggen aan de meest uiteenlopende partijen. Als laatste stuiptrekking bedenk ik de meest bizarre dingen. Publiciteit, een inzamelingsactie.
Niemand zal er moeite mee hebben om mij één euro te geven. Wanneer 10.000 mensen dat doen ben ik uit de problemen terwijl die 10.000 mensen het niet eens in hun portemonnee merken.
Zoeken naar een filantroop die bereid is om mij een particuliere lening te geven om de boel te saneren. Al mijn persoonlijke bezittingen, opgeslagen in een kelder, verkopen. Wat levert het op?
Of toch het onvermijdelijke? Noodgedwongen mijn camera’s en objectieven verkopen? Als onderpand geven? Het dramatische einde van een leven als fotograaf.
 
Ik brand negen dagen lang een Noveenkaars, gekregen van mijn bijna 80-jarige vader. Een gelovig mens. Misschien zijn de wonderen de wereld nog niet uit.
Zolang ik er nog ben zal ik strijden maar het houdt een keer op.
 
-          mei 2011, einde relatie
-          juli 2011, aangemeld bij Maatschappelijk Werk
-          oktober 2011, een kamertje en een bescheiden uitkering
-          januari 2012, ingetrokken bij vriendin, gemeenschappelijke uitkering
-          mei 2012, in zee gegaan met Modus Vivendi, 'gouden bergen' beloofd
-          september 2012, Maatschappelijk Werk sluit het dossier
-          oktober 2012, aangemeld bij een Bewindvoerder
-          januari 2013, eigen kamertje en Bewindvoerder trekt zich terug
-          februari 2013, Modus Vivendi blijkt farce
-          maart 2013, Zorgverzekeraar zorgt voor roodstand en Schuldhulpverlening is onvermijdelijk
-          mei 2013, waarschijnlijk dakloos"

Paul Schrandt

Naschrift redactie:

Paul Schrandt was tot in het verleden als fotograaf (ZPP'er) actief voor diverse media, waaronder Dordrecht.net. Ook stond hij altijd klaar voor anderen en daarom willen we hem graag helpen. Zoals u in zijn verhaal kunt lezen, doet Paul de oproep om 1 euro te doneren en hier willen we graag gehoor aan geven.

Uw euro kunt u overmaken op rekeningnummer 4538818 t.n.v. Paul Schrandt.
Ook kunt u helpen door dit bericht te delen via Facebook en/of Twitter.
We hopen en verwachten dat alle kleine beetjes helpen!

Hans Huisman (hoofdredacteur)

Update 15 maart:
Vanwege de achterstand bij de zorgverzekeraar moet Paul nu verplicht een verhoogde premie gaan betalen van maar liefst 160,12 per maand.

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.