Boek over historie rechtbank van Dordrecht gepresenteerd
DORDRECHT - Het boek over tweehonderd jaar zelfstandige rechtbank in Dordrecht heeft iets weg van een bloemlezing of een historisch monumentje. Vanuit verschillende rollen kijken mensen terug op de rechtbank, die binnenkort onderdeel wordt van Rotterdam. Dordrecht houdt dan een zogeheten zittingszaal tot in elk geval ergens rond 2018 of misschien nog veel langer.
Het boek werd donderdagmiddag aangeboden aan burgemeester Arno Brok in de tuin van het Dordrechts Museum. Hij schrijft ook in het boek dat de rechtbank een rol speelde in het recht voor een gebied van een half miljoen mensen. Brok hoopt dat de kwaliteit behouden blijft, nu Dordrecht onderdeel wordt van Rotterdam.
,,Onze rechtbank moet blijven” is de titel op de voorpagina van het boek, waarvan duizend exemplaren zijn gedrukt. De foto op de voorkaft is van Robert Vos, die ook meer foto’s leverde aan het boek. Dat is geen toeval. De nationaal bekende fotograaf is zoon van de in 1987 overleden journalist Jan Vos.
Jan Vos was tientallen jaren de echte rechtbankverslaggever van dagblad de Dordtenaar. Hij kon beeldend schrijven over hoeveel voetstappen hij in de rechtbank had liggen. Dat de journalistiek een onderdeel is van de openbaarheid van de rechtspraak blijkt uit het boek, met ook een verhaal van Thijs Blom van RTV Rijnmond. Hij komt al dertig jaar aan het Steegoversloot. Blom geeft aan, dat hij vroeger veel makkelijker de rechtbank kon binnen lopen dan nu het geval is.
Het boek bevat vanzelfsprekend ook tekeningen van Jan Hensema, ook een landelijk erkende tekenaar van rechtzaken. Pieter Verhoeve, die volgende week woensdag als burgemeester van Oudewater begint, trad als hoofdredacteur op. Hij schrijft dat het herinneringsboek ook iets weg heeft van een zwanenzang. Hij werd wellicht ook voor de laatste keer, voorlopig, advocaat genoemd. Vanuit die rol geeft hij nog aan, dat nog verschillend wordt gedacht over de fusie met Rotterdam. ,,Dit laat onverlet dat haar zwanenzang zo fraai mogelijk dient te zijn.”
Het boek maakt in elk geval duidelijk, dat veel mensen met hun verhaal met de rechtbank verbonden zijn geweest, waarbij de koffiedame en de bode ook worden genoemd naast de advocaten, de rechter en de officieren van Justitie. Een tijdsbeeld geven ook de langst zittende advocaat, mr. P.G. (Piet) Gilhuis, die in 1972 werd beëindigd en de jongste in diensttijd, mr. M. (Marjolein) Witvliet.
Het boek voedt zeker de mensen, die een herinnering willen blijven koesteren aan eens de zelfstandige rechtbank van Dordrecht. De deken van de advocaten, mr. Thérese Steenberghe, erkent dat de veranderingen een gevoelige snaar raken. Dordrecht kent en binnenkort kende een rijke historie als zelfstandig arrondissement.
Foto: Thymen Stolk
