Oud-stadsarchitect van Dordrecht, Wim van den Berg, overleden (bijgewerkt)
DORDRECHT - Hij was een Dordtenaar met duidelijke, eigen opvattingen. De Dordtse stadsarchitect Wim van den Berg die op 93-jarige leeftijd is overleden, stond voor zijn zaak. In 2006 werd nog een eresaluut aan hem gebracht door een (historisch) boek dat door de vereniging Oud Dordrecht werd uitgebracht.
Zijn overlijden werd door RTV Rijnmond op de volgende manier bekend gemaakt:
Architect Wim van den Berg is woensdag aan het eind van de middag overleden. Hij zal de geschiedenisboeken ingaan als de man die in de Tweede Wereldoorlog het bronzen standbeeld van Erasmus heeft gered uit handen van de Duitsers.
Het beroemde beeld staat op het Grotekerkplein voor de Rotterdamse Sint Laurenskerk en is het oudste bronzen standbeeld van Nederland. Het is gemaakt door Hendrik de Keyser en in 1622 geplaatst.
Tijdens zijn leven was Van den Berg terughoudend over zijn rol bij de reddingsoperatie van het bronzen beeld: “Mijn baas Van der Steur vreesde dat de Duitsers het zouden omsmelten. Daarom kreeg ik kort na het bombardement de opdracht om het beeld weg te halen en te begraven op de binnenplaats van Museum Boijmans van Beuningen. Met een groepje collega’s heb ik een kuil gegraven en het beeld afgedekt met betonplaten en zandzakken.” Zo doorstond het oudste bronzen standbeeld van Nederland de oorlog.
Stadsarchitect Dordrecht
Na de Tweede Wereldoorlog werkte Van den Berg 33 jaar als stadsarchitect van de gemeente Dordrecht. Onder zijn leiding werden onder meer het stadhuis, de Grote Kerk, het Hofcomplex en de Groothoofdspoort gerestaureerd. In 2006 verscheen het boek ‘Een leven lang restaureren’, dat in opdracht van de Vereniging Oud-Dordrecht geheel aan het werk van Van den Berg was gewijd.
Sinds zijn vrouw begin 2008 overleed, leefde hij een teruggetrokken bestaan. Van den Berg is 93 jaar geworden.
Ingezonden nabericht op 26-11-2010
In Memoriam Wim van den Berg 1917- 2010
De Poorter had een laatste interview ‘Een dwarsligger om op te bouwen’ met hem in augustus 2006. Hij was een groot man, niet alleen omdat hij alle grote monumenten van Dordrecht heeft gerestaureerd, maar ook vanwege zijn onkreukbaar en standvastig karakter. Uitermate precies en allesomvattend in zijn kennis en kunde. Volstrekt integer, enorm energiek, met niet aflatende werkkracht, nimmer gebroken door vernedering en tegenwerking. Onbuigzaam in zijn strijd voor het waardevolle dat behouden behoort te blijven.
Een standbeeld zou hij zelf nooit willen, maar in feite heeft hij met de restauraties van het Stadhuis, de Grotekerkstoren, het Hof, het Groothoofd en tientallen kleiner objecten voor zich een eeuwentrotserend monument opgericht. Dordrecht herdenkt hem in dankbaarheid
