Een leven vol auto’s en avontuur
DORDRECHT - Autorijden is haar lust en haar leven. Niet naar de supermarkt of om een paar nieuwe schoenen te gaan kopen, maar echt autorijden. Dat wil zeggen racen en rally’s rijden. Er moet wel wat opwinding in zitten! Noschka Peijpers doet het al zo lang ze zich kan herinneren. En ook al versmaadt ze een Porsche niet, haar grote liefde gaat toch uit naar een karretje uit 1958: haar Triumph TR 3A.
Daarmee rijdt ze ook de Rotary Rally, die Rotaryclub Zwijndrecht Waal en Devel dit jaar al weer voor de achtste keer organiseert. Het evenement heeft plaats op zaterdag 18 september 2010 en de rit wordt – na een start in Zwijndrecht – verreden in het gebied rond de Brabantse gemeenten Moerdijk en Drimmelen.
Noschka Peijpers is er dan ook weer bij, want als er ergens motoren ronken wil ze van de partij zijn. En dat had ze al van toen ze nog een meisje was. Altijd zat de geboren Amsterdamse te sleutelen aan brommers en toen ze 18 jaar was kocht ze meteen een eigen auto, bij elkaar verdiend door op het strand in Noord Holland te werken. En die drive is er nooit meer uitgegaan. Waar het vandaan komt? Ze heeft er geen echte verklaring voor. Ze vond auto’s mooi, fascinerend, aantrekkelijk. De MG’s, Corvettes, Bugatti’s in de woelige jaren 60 van de vorige eeuw.
En ze houdt van uitdagingen, van avonturen, van dingen ontdekken die ze nog niet kan en die ze toch interessant en spannend vindt. Racen op een circuit, ze doet het graag. Zandvoort, de Nürburgring, Francorchamps, ze heeft er allemaal gereden. Met haar toenmalige echtgenoot, waarmee ze ook veel rally’s reed, heeft ze vroeger 13 jaar ook aan wedstrijdzeilen gedaan, ze heeft een motorrijbewijs en mag graag op haar Honda VT 600 Shadow de wereld in trekken en zelfs nu ze inmiddels 60 is grijpt ze elke mogelijkheid om weer iets nieuws te ontdekken aan.
Zo is de onlangs begonnen met een cursus zilversmeden. En dan heeft ze ook nog een galerie annex winkel in Dordrecht waar ze haar eigen schilderijen en sculpturen ten toon stelt (en verkoopt) en waar ook veel Zweeds en Italiaans glaswerk (van designvazen tot sieraden) van een collega voor publiek toegankelijk zijn. Verder geeft ze les in schilderen en beeldhouwen aan kinderen en volwassenen die het moeilijk hebben in het leven en schroomt ook niet af en toe haar oude cateringwerk weer op te nemen (zoals bij het onlangs gehouden Sail 2010 evenement in Amsterdam).
Rust? Het is een woord dat niet in haar vocabulaire voortkomt. Als ze iets wil, dan gaat ze er ook helemaal voor en dan is ze ook bereid daar alles voor te doen. Een voorbeeld: het geld voor de Triumph TR 3A waarmee ze straks de Rotary Rally weer gaat rijden heeft ze bij elkaar gespaard door heel het bestand van de Gouden Gids op ponsband in te tikken.
En dat er af ten toe wel eens iets niet helemaal volgens de van tevoren geplande gang van zaken loopt, neemt ze op de koop toe. Zoals bijvoorbeeld toen ze tijdens een rally ergens in Frankrijk in een ravijn belandde omdat de auto niet meer te houden was nadat die op een bospad (waar olie gelekt was) was gaan glijden en via een boom meters naar beneden gleed. Ze bleef ongedeerd.
Zulke voor gewone menen misschien traumatiserende gebeurtenissen krijgen Noschka Peijpers niet klein. Stil gaan zitten is geen optie. Haar motto is: “Er is nog zoveel te doen, te leren en te ondervinden en daar wil ik bij zijn.” Leeftijd speelt daarbij geen rol, vindt ze, een mens moet proberen alles uit het leven te halen wat er in zit.
Rally’s rijden vindt ze nog altijd een sensatie. ‘Ik rij altijd met een open kap”, zegt ze. “Winter of zomer, het maakt me niet uit. Als je open rijdt zie je veel meer van je omgeving dan anders. En die omgeving is vaak adembenemend mooi. Je bent meteen in een heel andere wereld. Maar ook de sfeer tijdens een rally, met allemaal mensen die hetzelfde doel hebben, die allemaal plezier hebben in het rijden en met hun auto, ik kan er zo van genieten! Je moet wel heel alert zijn, goed uitkijken, vooral ook tijdens grote rally’s, zoals de Tulpenrally. En ook de spanning is natuurlijk een element, die geeft ook een heel apart gevoel.”
De Rotary Rally van vorig jaar leidde de deelnemers door de Alblasserwaard. Noschka Pepijers: “Het was een prachtige rit en de sfeer was geweldig”. Toch kreeg ze met pech te kampen. Op een bepaald moment gaf haar Triumph er de brui aan. Ze had al snel door wat er was gebeurd: de V-snaar was gebroken. En natuurlijk had ze geen reserve snaar bij zich.
Toen ze stond te proberen het euvel toch te verhelpen kwamen er een paar medewerkers van een palingrokerij langs. Of ze konden helpen? Graag, maar hoe? Ze gingen op zoek naar een snaar en na een tijdje kwamen de met een paar snaren terug waarvan er een redelijk, maar niet optimaal, paste. De auto kon wel weer aan de praat gekregen worden, maar onbevangen rijden zat er niet meer in. De twee helpers besloten haar naar de finish te begeleiden: een reed voor haar, een achter haar. Als er dan wat gebeurde konden ze haar nog eens helpen. En zo geschiedde. Zo bereikte ze ook het eindpunt.
Ze moet nog steeds lachten als ze aan het voorval terugdenkt. “Er kan altijd wel een pechje onderweg optreden”, zegt ze. “Je kunt je auto nog zo goed prepareren, er kan altijd iets mis gaan. Vorig jaar, op weg naar Le Mans, brak mijn startmotor af. Dan sta je toch behoorlijk te kijken.” Een kapotte V-snaar van haar Triumph zal haar echter niet meer nekken. Nu ligt er strandaard een goed passende extra snaar achter in de auto.
Voor meer informatie over de Rotary Rally: www.waalendevel.nl
