Landelijke nominatie voor predikant uit Dordrecht Jan Belder met boek: Ziek van de kerk?
DORDRECHT - De Dordtse predikant Jan Belder, die namens de Hervormde kerk Dordrecht vooral de gemeente in de Augustijnenkerk diende, is genomineerd voor de publieksprijs christelijk boek 2010. Op basis van de verkoopcijfers van zijn boek stond hij al in de top zes van de christelijke boekhandels in Nederland.
Tot en met 12 maart kan gestemd worden voor de Publieksprijs. Op www.leesenluister.nl staat meer informatie.
Ds. Jan Belder schreef een zeer persoonlijk boek: 416 pagina's onder de titel ”Ziek van de kerk?”. Hij heeft het in 2008 aangeboden aan het moderamen van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) en de Hersteld Hervormde Kerk (HHK). Toen in 2004 de PKN een feit werd, ging een deel van de Hervormde kerk verder als HHK.
Meer informatie:
Het boek is een „neerslag van een stukje persoonlijke tragiek, lijden aan de kerk, en van genadig herstel dat begin 2008 inzette. Het boek laat zien wat conflicten met mensen doen, wat een kerkscheuring teweegbrengt en het doet tevens een dringend appel op geloofsgenoten om broederlijke en zusterlijke liefde te beoefenen en te bewaren," aldus uitgever Groen in een toelichting.
Ds. Belder (1955) werd in 1987 bevestigd tot hervormd predikant in Loon op Zand. In 1993 volgde Katwijk aan Zee en in 1997 Nieuw-Lekkerland. In 2002 werd Dordrecht en vooral de Augustijnenkerk zijn gemeente. Hij maakte voluit de discussies mee naar de formele oprichting van de (landelijke) PKN in 2004.
Toen Belder eind 2003 in het landelijke blad van de Gereformeerde Bond, de Waarheidsvriend, kort schreef waarom ondanks verzet tegen de fusie hij binnen de PKN zou blijven, was de kritiek niet van de lucht. ,,Ik heb eerlijk mijn mening weergegeven. Maar aan welk huzarenstuk heb ik me overgeleverd." Hij schrijft het als zijn roeping en plicht te zien in de Protestantse kerk te blijven, waarin de hervormde door fusie is opgegaan. Tegenstanders gaan daarna ver in hun grieven, zo noteert Belder in zijn boek. ,,Wie kaatst kan de bal verwachten.
Er zijn instemmende, maar ook afkeurende reacties op mijn korte verantwoording in de Waarheidsvriend. O, hoe grievend en pijnigend onheus zijn sommige van die laatste. Ik weet nu dat zich publiekelijk mengen in zo'n controversieel onderwerp als wel of niet blijven in de gefuseerde kerk, gelijkstaat aan zijn hand steken in een wespennest. Enkele collega's reageren alsof ze hardhandig op een speldenkussen zijn neergedrukt."
Een broeder waarmee hij eens goede vriendschapbanden had, belt voor de kerst 2003. Volgens Belder gaat hij als een vlammenwerper te keer, want intussen is hem duidelijk geworden dat zijn stuk geen olie op de golven bleek te zijn, maar olie op het vuur. In Dordrecht belandde de predikant enkele jaren daarna in een diepe depressie en kreeg hij een burn-out. Als hij voor persoonlijke vormen van meeleven vanuit zijn oude gemeente Katwijk in het kerkblad aldaar wil bedanken, gaat dat niet meer. Zijn gemeente van toen is overgegaan naar de HHK. ,,Ik ben perplex vanwege de botte weigering. Misschien verbijstert de reden mij nog het meest. Plaatsing van je bedankje zou alleen maar tot onrust en onbegrip in de gemeente leiden, " zo verneem hij vanuit Katwijk van de woordvoerder van de oude kerkenraad. . ,,Je behoort tot een andere kerk", is de toevoeging die bij Belder blijft hangen. Hij noteert verder: ,,Het zal wel. En wat kan het mij nog schelen tot welke kerk in hoor. Ik heb m'n buik zachtjesaan vol van alles wat kerk heet.".
Zo ontstaat ,,Ziek van de kerk?" In het najaar 2006 werd Belder definitief afgekeurd, sinds 1 januari 2007 is hij emeritus predikant. Op aanraden van zijn huisarts zette de predikant het op papier. Met name de „broedertwist en de erop volgende scheuring” in 2004 waren de druppel die de emmer bij ds. Belder deden overlopen, waarbij hij ontbindende krachten signaleert, die hem hebben gekraakt en hem ziek maakten. Daarnaast laat Belder open en persoonlijk weten, dat erfelijke factoren, opvoedingspatronen en omgevingsfactoren ook mee bepalend waren voor zijn depressie. Als emeritus predikant lukt het Belder om enkele keren per maand te preken binnen de Protestantse Kerk Nederland (PKN). Een enkele keer gaat hij, bijna vijf jaar na de fusie van 2004, voor in een hersteld hervormde gemeente. Hij vindt dat fijn en gelijktijdig blijft Belder het jammer vinden dat mensen zich uit elkaar hebben laten drijven door een verschil in uitleg van de kerkorde.
Ds. J. Belder: Ziek van de kerk? Een persoonlijk verhaal over burn-out en depressie (Uitgeverij Groen).
