Gezien in Filmtheater De Witt: een ingetogen film over een groot onderwerp
DORDRECHT - De trouwe volger van mijn recensies weet dat ik vooral een lezer ben. Mijn middelbareschooltijd bracht ik overwegend door in de bibliotheek aan het Achterom. Uiteindelijk kreeg ik daar ook mijn eerste zaterdagbaantje. Nou ja, ik had eerder al een ander baantje gehad: misdienaar in het nonnenklooster aan de Voorstraat en in de Bonifatiuskerk aan de Wijnstraat, overigens ook met veel plezier.
Nog steeds ben ik een verwoed lezer en ook verzamelaar. Op dit moment heb ik mijn bladwijzer in ‘De Miserabelen’ zitten, een nieuwe kloeke vertaling van Victor Hugo’s klassieker. Een kathedraal binnen de romanliteratuur. Meer dan 150 jaar oud en actueler dan ooit. De roman vormt de basis voor een serie verfilmingen die deze periode te zien zijn in ons filmtheater.
Nu kan ik genieten van kathedralen, of het nu een echte kerk, een boek is van meer dan 1000 bladzijden of een grootse opera van Verdi of Wagner. Toch kan ik soms meer verdwalen in een klein intiem kapelletje, waar je op een hoekbankje even tot jezelf kunt komen, zonder een ‘grootsheid’ om je heen. Zo geniet ik altijd van de Trinitatiskapel als daar weer een activiteit is georganiseerd
Claire Keegan
De boeken van Claire Keegan zijn zulke ‘leeskapelletjes’. In korte tijd zijn nu twee van deze juweeltjes verfilmd. Haar roman ‘Foster’ gaat over een meisje van weinig woorden die voor een onbepaalde tijd naar pleegouders wordt gestuurd, waar ze de liefde en affectie ontdekt die ze zo mist bij haar echte ouders. Het boek is verfilmd onder de titel ‘The Quiet Girl’, afgelopen zomer nog te zien in de tuin achter het filmtheater De Witt.
Een ander klein meesterwerk van de Ierse schrijfster is ‘Small Things like These’, nu ook verfilmd onder dezelfde titel door de Belgische regisseur Tim Mielants. Claire Keegan baseerde haar novelle op de geschiedenis van de Magdalene-wasserijen; instellingen die werden gerund en gefinancierd door de Katholieke Kerk, in samenwerking met de Ierse staat. Tienduizenden vaak zwangere meisjes werden er tot halverwege de jaren negentig gevangen gehouden en gedwongen tot arbeid, duizenden zuigelingen kwamen er om het leven. Pas in 2013 betuigde de Ierse regering spijt en werd er gestart met herstelbetalingen die tot op de dag van vandaag nog niet zijn afgerond….
Cillian Murphy
Het is december, midden jaren 80, een paar dagen voor kerst in een Ierse stadje aan de rivier de Barrow. Een barre tijd van ontslagrondes, schulden en dichtgetimmerde etalages. Van huizen zo koud als bunkers. Bill Furlong, hout- en kolenhandelaar, is vastbesloten om zich gedeisd te houden en niemand tegen de haren in te strijken, zodat zijn vijf dochters niets tekortkomen en met succes de enige goede meisjesschool in de stad, kunnen doorlopen. Bill is een goede man, zwijgzaam, worstelt met zijn verdriet, veroorzaakt door een weerbarstige jeugd. Zijn vader heeft hij nooit gekend, hij woonde met zijn moeder bij een welgestelde familie waar hij in materieel opzicht het niet eens zo slecht had. Één van zijn herinneringen is dat hij zijn moeder de spuug van zijn jas ziet boenen, spuug van zijn klasgenoten. Als zijn moeder op 30-jarige leeftijd overlijdt blijft hij daar wonen.
Bill bezorgt onder meer bij het plaatselijke klooster, waar de nonnen in het kader van heropvoeding jonge vrouwen uitbuiten. Daar vindt hij bij het afleveren van een vracht een grof geknipt meisje in het bevroren kolenhok van het klooster. De innerlijke worsteling van Bill krijgt een gezicht. Moet hij handelen en daarmee de toekomst van zijn gezin op het spel zetten? Immers de macht van de kerk is grenzeloos en wegkijken is de norm.
De strijd die Bill met zichzelf voert krijgt in de film een gezicht dankzij de weergaloze Cillian Murphy, bekend van zijn Oscarwinnende rol in de film ‘Oppenheimer’ en uit de serie 'Peaky Blinders', waar hij Tim Mielants heeft leren kennen. Zonder veel woorden weet hij de strijd en het verdriet van Bill Furlong vorm te geven.
Zoals zo vaak geldt ook in deze bijzondere film van Tim Mielants dat ‘minder’ meer teweeg kan brengen dan ‘meer’.
Voor mij mag Cillian Murphy bij het volgende Oscarfeestje opnieuw naar voren worden geroepen.
Gezien in filmtheater De Witt: ‘Small things like there’
Van regisseur Tim Mielants
Hoofdrollen: Cillian Murphy, Eileen Walsh en Emily Watson
De vertaalde romans van Claire Keegan ‘Pleegkind’ en ‘Dit soort kleinigheden’ zijn verkrijgbaar in de betere Dordtse boekhandels.
