Terugblik op het programma ‘Maarten zingt van alles’ met Maarten Heijmans en Kamerata Zuid, gezien in Kunstmin
DORDRECHT - We kennen Maarten Heijmans vooral van zijn rol als Ramses in de gelijknamige televisie-serie waarin hij een jonge Ramses Shaffy speelde. Terecht werd hij ervoor bekroond met prijzen als een Gouden Kalf en een Emmy Award.
Dit jaar staat hij met het strijkorkest Kamerata Zuid op de planken. Een aantal weken geleden konden we in Dordrecht al genieten van een vergelijkbare kombinatie: Ruben Hein en het Matangi Quartet. Dit programma vormt opnieuw het bewijs hoe goed het werkt als je een klassiek geschoold muziekgezelschap koppelt met een talentvolle zanger.
Dit keer wordt geput uit het rijke repertoire van het al bestaande Nederlandse luisterlied, met enkele Engelse uitschieters. Liedjes van Maarten van Roozendaal, Theo Nijland en Peter van Rooijen komen langs. Terwijl Ramses natuurlijk ook niet mag ontbreken.
De orkestraties komen uit de koker van de jonge talentvolle componist Enrico Ferri waar Kamerata Zuid al vaker mee heeft samengewerkt.
Kamerata Zuid
Kamerata Zuid is een professioneel strijkorkest, opgericht in 2015, dat ‘speelt’ met klassieke muziek. Ze spelen samen met verschillende artiesten als rocker Jet Rebel, Ellen ten Damme en dit jaar met Maarten Heijmans. Ze zoeken dan naar een verbinding tussen klassieke en andere vormen van muziek. Daarnaast organiseert dit Brabantse orkest maatschappelijke projecten, waarbij ze jong en oud betrekken.
Kamerata begon de avond met het stuk ‘Jupiter’, van Gustav Holst. ‘On the nature of daylight’ van componist Max Richter vormde het andere ‘solomoment’ van het strijkorkest. Voor mij reden om in de toekomst een volledig Kamerata Zuid-programma te bezoeken!
Liedjesprogramma
'Maarten zingt van alles' bestaat uit een mix van kleine liefdesliedjes, theatrale uitspattingen en enkele Engelse nummers. Maarten Heijmans zingt en acteert eigenlijk tegelijk. Essentie van een lied is toch dat je een verhaal ‘zingt’. Bij Maarten Heijmans is dat niet anders. Hij nam mij en de rest van de helaas niet volle zaal mee in prachtige liefdesliedjes van Theo van Nijland en Maarten van Roosendaal. En ik raakte hem even kwijt met een bijzonder lied als ‘Trouw zijn’, ook van Maarten van Roosendaal. Daarin verloor hij voor mij de essentie van het lied door zijn geren en gekronkel over het podium. Na deze uitspatting volgde een prachtig, intiem moment met een ontroerend mooi lied van Theo van Nijland,‘Een soort van achterovervallen’. Prachtig gezongen, bijzondere tekst en begeleid door een strijkorkest die letterlijk de juiste snaar wist te raken.
Shaffy
Ramses mocht natuurlijk niet ontbreken. Hij zong ons toe vanuit een wolk. Maarten Heijmans zelf nam‘ Zing, vecht, bidt’ voor zijn rekening en zong een onbekend nummer ‘Je mag me niet ontkennen’. Nooit uitgevoerd, gevonden op een cassettebandje ergens in een stoffige la van de toenmalige pianist van Shaffy.
Het hoeft niet allemaal lief en zacht te zijn. Maar toch, voor mij waren de kleine liedjes, van vooral Theo van Nijland, de hoogtepunten van een boeiende avond.
Een soort van achterovervallen
Je zei dat er aan het einde van
Een soort van tunnel
Wit licht zou zijn
Waarin ik heel geleidelijk en pijnloos
Door engelen omgeven
Mijn leven zou verruilen
Voor een beter, voor een eeuwig leven
Je zei dat er misschien ook wel geen tunnel was
Maar dat de ziel haar stoffelijk omhulsel
een soort van zou verlaten
En dan in een, hoe zeg je dat
Luchtledig
Omdat dat je had gelezen
Dat de ziel niet echt verloren gaat
Maar vroeg of laat
In een ander wezen
Mijn lief
Niemand wil zonder elkaar
Ook wij niet
We bedenken van alles
maar het is allemaal niet waar
Er is geen licht,
Ik heb nog geen engel gezien
Tot op heden ben ik volgens mij gewoon
Als ieder ander, doodgegaan
Opgehouden te bestaan
Je zei dat het misschien ook wel
Een soort van
Achterovervallen was
En dan een tuimelen
En dan in het heelal, als een geheel,
als een schakel in de keten
Van een stelsel van sterren en planeten
Ach, je wist het niet
Je kon toch ook niet weten
Dat het een soort van anders is
Dan wij hadden bedacht
Dat het nou net precies dat is
Het overen het uit en het voorgoed verdwijnen
De dood, de dood, waar we zo bang voor zijn
Mijn lief
We wilden niet zonder elkaar
Ook wij niet
We bedachten van alles
Maar het is allemaal niet waar
Er is geen licht
Ik heb nog geen engel gezien
Tot op heden
Ben ik volgens mij gewoon
Als ieder ander doodgegaan
Opgehouden te bestaan
Zo is het, en het is maar beter ook
Had ik dan eeuwig moeten leven I
k ben gewoon een sterveling
Ik wil alleen nog wel even
Dicht bij jou, in jouw herinnering
Nog even
Dat ik nog even in je hoofd rondzing
Ik wil alleen nog even, nog even
Nog even, nog even...
Gehoord en gezien in Kunstmin op 9 november 2024: ‘Maarten zingt van alles’
Met Maarten Heijmans en Kamerata Zuid
Voor de overige Speeldata en -plaatsen, zie de website van Kamerata Zuid
