Filmrecensie van 'Anora', gezien in filmtheater De Witt

DORDRECHT - Sekswerker en stripper Ani, volledige naam Anora, draait met blote billen en borsten voor een zo op het oog verwend knulletje die met een begerige en gulzige blik haar fraaie rondingen keurt. Zo werken we tijdens de openingsscene een rijtje af van een met haar kont draaiende sekswerker boven een hijgerige klant. Er worden dollarbriefjes aan weinig verhullende slipjes gehangen en duo’s verdwijnen naar ‘VIP-rooms’. Anora, een glansrol van de debuterende Mikey Madison, leert er Ivan (Mark Eydelshteyn) kennen, de zoon van een Russische oligarch. Nou ja kennen, veel meer dan gamen, feesten en penetreren doet Ivan niet. Hij geeft in een dag meer dan een modaal jaarsalaris uit aan feesten, zuipen en snuiven. Toch ontstaat er iets tussen de twee. Ivan eigent zich Ani voor een fiks bedrag gedurende een week toe. Ze trekken met vrienden naar Las Vegas en in een opwelling besluiten ze er te trouwen. En dat vinden de Russische paps en mams niet leuk. Wat er volgt: het huwelijk moet worden ontbonden en er worden wat bullebakken opgedragen om dat te regelen. Dit leidt tot slapstickachtige taferelen. Het woord fucking wordt in een uur meer gebruikt dan Eddie Murphy deed in zijn filmserie ‘Beverly Hills Cop’.

Het favoriete sprookje van Ani is Assepoester. Ze zou zelf ook graag een Assepoester willen zijn. De werkelijkheid blijkt wat weerbarstiger in elkaar te zitten…
Zo op het oog kijken we naar een wat eendimensionale komische Hollywoodfilm waar verder niet zo veel ruimte is voor een goed gesprek. Maar dat is nu ook juist de kracht van de film. Een ondraaglijke leegheid van het bestaan wordt genadeloos bloot gelegd. En het zijn niet alleen de sekswerkers die een paal in klimmen, waarvan de leegte van het bestaan wordt onthuld, meer nog van de wereld eromheen. Met name de ontroerende slotscène biedt hoop, dat het Ani alsnog lukt om zich aan die leegheid te onttrekken.
De film Anora, van regisseur Sean Baker, won dit jaar de Gouden Palm van het filmfestival en wordt genoemd als potentiële Oscarwinnaar. Nu heb ik me best vermaakt maar een Gouden Palm en een Oscar winnen lijken me toch te veel eer. Daarvoor zitten er te veel karikaturale, eendimensionale trekjes in de meeste personages en lopen sommige momenten te wijd uit.
Gezien in Filmtheater De Witt: ‘Anora’
Regie: Sean Baker
Voor speeltijden zie de website van De Witt