Recensie van 'Emilia Perez', gezien in filmtheater De Witt

19 oktober 2024 • 15:30 door Jacques Malschaert
Recensie van 'Emilia Perez', gezien in filmtheater De Witt

DORDRECHT - Laat ik het even op een rij zetten: de afgelopen weken ging een aantal films in première met bijzondere raakvlakken: ik beperk me tot de films die nog steeds in het theater te zien zijn:

‘Joker, folie à deux’, is een film met veel muziek. Of het nu een musicalfilm is of een film met veel muziek, dat laat ik even in het midden. Hoofdpersoon Arthur Fleck verblijft in een vreselijke gevangenis in afwachting op de uitspraak van zijn rechtszaak. Om zijn demonen en verleden te ontvluchten kroop hij in de huid van Joker en pleegde hij verschrikkelijke moorden. Hoofdvraag blijft of Fleck de gespletenheid speelt of gespleten is.
‘Crossing Istanbul’ is een roadmovie waarbij de hoofdpersonen in Istanbul op zoek gaan naar Ketla, een transgender. We komen terecht in een wervelend en tegelijk duister deel van de stad waar mensen van allerlei pluimage zich veilig wanen en oprecht proberen samen te leven.

De nieuwste film van de Franse sterregisseur Jacques Audiard, ‘Emilia Perez’, past in een aantal opzichten perfect in dit rijtje en gaat in veel opzichten een stapje verder.

Musicalfilm of film met muziek?
Als een echte opera kent het verhaal een aantal elkaar in de tijd volgende aktes. De Mexicaanse advocate Rita Moro Castro (Zoë Saldana) ondersteunt duistere drugscriminelen, wordt benaderd door kartelbaas Manitas (Karla Sofía Gascón) voor een bijzondere opdracht. Nu gebeurt het wel vaker dat iemand een nieuw anoniem leven wil, en rigoureus zijn criminele verleden wil ontvluchten. Manitas gaat wel erg ver: hij wil zich wissen door vrouw te worden, overigens een wens die hij altijd al heeft gehad. In de volgende akte zijn kinderen en echtgenoot Jessi (Selena Gomez) van Manitas, die inmiddels Emilia Perez is geworden, ondergebracht in Zwitserland en probeert Emilia haar nieuwe leven vorm te geven. Ze ontwikkelt zich tot spijtoptant en gaat vermiste slachtoffers van het Mexicaanse criminele circuit opsporen. Het wordt wel erg spannend als ze besluit om haar familie in huis te nemen. Voor mij het meest ontroerende moment is als haar zoontje een liedje papapa zingt.

Er wordt veel gezongen en gedanst in de film, vooral op momenten die ertoe doen en waar het even ongemakkelijk wordt. Zoals Samuel Beckett ooit zei: “Als je diep in de ellende zit, blijft er niets anders over dan te zingen.”



Op zoek
Het is aan de acteurs en de regisseur te danken dat de vorm van musicalfilm (of film met veel muziek en dans) naadloos past binnen de vaak gecompliceerde zoektocht naar een eigen identiteit. Emilia Perez zoekt naar haar nieuwe leven als vrouw en weldoener, Rita Castro worstelt met de vraag of ze voldoende zin geeft aan haar leven en Jessi probeert na de ‘dood’ van haar criminele echtgenoot met veel moeite de draad weer op te pakken. En dat allemaal binnen een decor van het gewelddadige Mexico.

Bij het filmfestival van Cannes wonnen de drie hoofdrolspelers gezamenlijk de prijs voor de beste vrouwelijke hoofdrolspeelster. Zoe Saldana kennen we vooral van haar bijzondere rollen in Avatar en Guardians of the Galaxy waar ze onherkenbare personages speelt. Haar vele talenten komen volledig tot hun recht. Selena Gomez is een Amerikaanse actrice zangeres en modeontwerpster. Voor mij had die prijs exclusief mogen gaan naar Karla Sofia Gascon, die een bijzondere en geloofwaardige prestatie levert door eerst in het leven van de meedogenloze drugsbaron Manitas te kruipen en vervolgens naadloos ‘over te stappen’ in Emilia Perez. Je kunt een principiële discussie voeren over de vraag of dit een dubbelrol betreft… De film zelf won overigens de juryprijs.
Ooit heeft Karla Sofia Gascon zelf ook een transitie doorgemaakt van man naar vrouw. De acteerprestatie blijft niettemin bijzonder. Uit interviews blijkt dat regisseur Jacques Audiard door Gascon uitgebreid is ondersteund om alle facetten van een dergelijk transitieproces te doorgronden.
Aanvankelijk had Gaudiard het idee om Karla Sofia Gascon uitsluitend de rol van Emilia te laten spelen. Het was Gascon zelf die Audiard ervan wist te overtuigen ook Manitas te ‘kunnen zijn’, ondersteund met foto’s en video’s. Het onderstreept nog maar eens hun bijzondere samenwerking dat de regisseur zich terecht heeft laten overtuigen.

Gezien in filmtheater De Witt:
‘Emilia Perez’ van regisseur Jacques Audiard
Met onder meer Zoe Saldaña, Karla Sofía Gascón, Selena Gomez
voor speeltijden, zie de website van De Witt

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.