Matangi en Ruben Hein met PS in Energiehuis

18 oktober 2024 • 12:00 door Jacques Malschaert
Matangi en Ruben Hein met PS in Energiehuis

DORDRECHT - 

Lieve Ties,

Nog gefeliciteerd met je tweede verjaardag vorige week. Het was erg leuk om erbij te zijn. Bijna was er iets tussen gekomen. Mijn motor hield er een maandje geleden even mee op, maar gelukkig is dat helemaal goed gekomen. We gaan nog heel wat verjaardagen van jou en jouw opa vieren, met veel cadeautjes en taartjes. Afgelopen weekend kreeg je een paar mooie speelgoedinstrumenten van me, speciaal gemaakt voor kinderen van jouw leeftijd. Je papa en mama zullen me nog vaak verwensen dat ik je dit heb gegeven, als je er na een uur nog steeds de huiskamer mee vult en niet van plan bent om er snel mee te stoppen. Je bent nu misschien nog iets te jong om naar een concert te gaan of een cd te krijgen, maar zodra je oud genoeg bent weet ik wel welke cadeaus ik je ga geven... Zo ben ik gisteren naar een concert geweest van het Matangi-Kwartet en Ruben Hein. Een liedjesprogramma, geïnspireerd op brieven. Liefdesbrieven, afscheidsbrieven, boze brieven, brieven uit de oorlog. Die brieven hebben ze gevonden in het boek P.S. van Jet Steinz, waar honderden Nederlandse brieven zijn verzameld. Vandaar dat ik jou nu deze brief schrijf, vast de eerste en waarschijnlijk de laatste die je in je leven gaat krijgen. Om je te vertellen hoe ik heb genoten van het optreden van gisteravond. Jouw papa en mama houden net als ik heel erg van muziek. Zij zingen zelf en jouw papa zorgt dan voor de begeleiding op de piano. Ik luister liever en schrijf er dan over…



Als ik jou bezig zie met je mondharmonica en de rammeldingen in je muziekdoos dan denk ik dat jij ook heel mooi gaat zingen of andere muziek gaat maken. Laatst las ik wel tien prachtige romans van een Franse schrijver Romain Rolland over een Duitse componist Jean-Christophe. Hij begint zijn laatste boek alsof het een liefdesbrief is aan de muziek: “Jij bent de innerlijke zee. Jij bent de diepe ziel. In jouw heldere ogen wordt het trieste gezicht van het leven niet weerspiegeld. Ver van jou vervliegen, als een wolkenvlucht, de hartstochtelijke, koele, koortsige dagen, die door onrust worden opgejaagd, die niets ooit vasthoudt. Alleen jij gaat niet voorbij, Jij staat buiten de wereld. Jij bent een wereld op zich.” Ooit, als je er aan toe bent, geef ik je mijn favoriete cd’s en mijn favoriete boeken. De Cd van het Matangi-kwartet en Ruben HeinP.S., zit daar dan zeker bij. En ook de Cd van Elvis Costello en het Brodsky-Quartet, ‘The Juliët Letters’, een ander fundament waar ze dit project op hebben gebouwd. Die is al weer van ruim dertig jaar geleden maar ook wonderlijk mooi. De combinatie van strijkkwartet en de stem van Ruben Hein (en Elvis Costello), het past zo uitzonderlijk goed bij elkaar. De teksten van de songs gaan over mooie en nare dingen. Toen ik, lang geleden, nog een beetje een rocker was, kenden we in Nederland een echte popster, Herman Brood. Hij had een zwaar leven en dat leven liep niet goed af. Zijn afscheidsbrief legt de basis van een van die prachtige songs. Ik maak even een foto van die afscheidsbrief. Ik snap dat dit niet echt iets is waar je als jongetje van twee mee geconfronteerd wil worden. Misschien dat je mama en papa wel een paar jaar wachten en je deze brief geven als je groot genoeg bent om te snappen waar het allemaal over gaat. Het afscheidsbriefje van Herman Brood kan je heel verdrietig maken, maar ook weer opvrolijken. Het is niet zo lang:“Drown in my own tears. Xandra & alle skatjes, Deze snelheid in plaats van op branden dat laat ik aan de crematie over. Mijn laatste wens: Rous door zoals ik deed met Grieg, B.I.G. Lou en treur niet! Maak er een feest van. Ik zie jullie nog wel eens. Ik ga nu bungy zonder elastiek. Genade – pappa”.



Een andere Nederlandse kunstenaar die niet goed raad wist met zijn leven was Vincent van Gogh, die nog een paar maanden in Dordrecht heeft gewoond en gewerkt. Hij schreef honderden brieven aan zijn lieve broer Theo. De laatste dagen van zijn leven woonde Vincent van Gogh in een klein dorpje in Frankrijk, Auvers-sur-Oise. En ook hierover hebben Matangi en Ruben Hein een heel mooi lied gemaakt, ‘Brother to Brother’. De Cd begint ermee.


Lieve Ties, er valt nog zo veel te vertellen over de muziek die ik heb gehoord, en de voorstelling die ik heb gezien, maar ik laat het hierbij. Ooit zul je er zelf naar luisteren en ik weet zeker dat je het dan met me eens zult zijn: Ruben Hein en Matangi hebben elkaar gevonden in een bijzonder project. Het heeft geleid tot een gedenkwaardig concert en een prachtige CD.

Dikke knuffel van opa Jacques.

Gezien en gehoord in het Energiehuis:

‘P.S.’, een liedjesprogramma van Ruben Hein en Matangi
gebaseerd op de gelijknamige CD, online verkrijgbaar op www.matangi.nl/ps en  bij Dordrecht Klassiek (Voorstraat 435 Dordrecht)

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.