Filmrecensie over 'Crossing Istanbul', gezien in filmtheater De Witt
DORDRECHT - De nieuwste film van de Zweeds / Georgische regisseur Levan Akin, Crossing Istanbul gaat over tolerantie. Laat ik even in de huid blijven van mezelf. Blanke man van gevorderde leeftijd, maatschappelijk redelijk geslaagd, hetero. Zo op het oog geen echte bijzonderheden. Dit hoeft niet te betekenen dat iemand die niet in deze mal past een vreemde moet zijn waar ik me tegen af moet zetten. Misschien wel juist niet. De drie hoofdpersonen in de film, passen geen van allen in zo’n doorsnee doosje. En eigenlijk, dat geldt ook voor mezelf, uiteindelijk mogen we onszelf allemaal unieke individuen noemen, met niemand te vergelijken, op zoek naar erkenning, liefde en gezelschap. En laat ik maar direct de boodschap van de film verklappen: gun een ander dat uniek zijn, dat anders zijn en gun eenieder die zoektocht.
De vorige film van Akin, And Then We Danced, speelt zich af in Tblisi, Georgië en gaat over een verboden homosexuele liefde tussen twee dansers. Het riep veel weerstand op in onder meer Georgië zelf. Maar ook lof, zelfs in landen als Georgië en Turkije.
Dit inspireerde Akin tot het verhaal achter zijn nieuwe film die zich vrijwel volledig afspeelt in de wervelende en hechte queer-gemeenschap van Istanbul. Istanbul is een wereldstad om in onder te duiken.
Crossing Istanbul begint in een dorp in Georgië aan de Zwarte Zee. Lia, een norse, gepensioneerde geschiedenislerares, gespeeld door de Georgische actrice Mzia Arabuli, ontmoet Achi, een jongen die maar geen bestemming vindt voor zijn leven. Ook Lia heeft niet veel meer om voor te leven en van te genieten, heeft nog één doel: haar verdwenen transgender nichtje Tekla in Istanbul zoeken. Achi hoopt in Istanbul zijn leven op de rit te krijgen. Samen besluiten ze af te reizen. Hiermee ontwikkelt zich een bijzonder roadmovie waarbij het voortdurend kibbelende tweetal elkaar gedurende de reis en het verblijf in Istanbul uiteindelijk weet te vinden. De zoektocht van Lia naar het nichtje en van Achi levert niet veel op, ondanks de steun die ze krijgen van Evrim, transgender vrouw, advocaat die opkomt voor de arme sloebers in deze wereld. Evrim voelt zich thuis in de wat morsige, duistere maar ook bruisende stad, ondanks de intolerantie die wordt getoond. Op een politiebureau wordt ze niet erkend als advocaat, op straat spreken mensen haar aan als sekswerker.
De vierde hoofdpersonage is, Istanbul. We leren de overvolle stad kennen vanuit verschillende perspectieven, de duistere, donkere kanten, maar ook de feestende stad, waar mensen kunnen onderduiken om te zijn wie ze willen zijn. Een stad waar mensen er ook voor elkaar zijn. Waar zelfs iemand als de nukkige Lia ontdooit en vriendschap sluit met haar reisgenoot en zichzelf.
Speelt Crossing Istanbul zich overwegend af in donkere stegen en morsige kamers, de film ademt een positieve atmosfeer, waar mensen uniek en ‘anders’ mogen zijn.
Of Lia en Achi slagen in hun zoektocht naar nichtje en een nieuw bestaan? Het antwoord op die vraag kun je krijgen in filmtheater De Witt.
Gezien in Filmtheater De Witt:
Crossing Istanbul, regie: Levan Akin
Hoofdrollen: Mzia Arabuli, Lucas Kankava, Deniz Dumanli
Voor speeltijden, kijk op de website van De Witt.
