Zomerconcert met duo Hamid Reza Behzadian en Ies Muller in Trinitatiskapel
DORDRECHT - Afgelopen zaterdagavond 24 augustus mochten we in de Trinitatiskapel getuige zijn van een bijzondere muziekavond met twee topmuzikanten: Hamid Reza Behzadian (gitarist, mondharmonicaspeler, zanger, wat eigenlijk niet) en Ies Muller (fluitist, bespeler van verschillende soorten houtendwarsfluiten).
Het duo wist ogenschijnlijk totaal verschillende muziektradities op een unieke wijze bij elkaar te brengen. Hun muziek vertederde en ontroerde, bracht je naar onherbergzame oorden ergens in het noorden van het oude perzië, maar ook naar Ierse en Bretonse vissersplaatsen waar je mee deinde op de muzikale golven van de oceaan. Op een ander moment bracht hun muziek me weer in sferen die me deden denken aan Ry Cooder.
Hamid Reza Behzadian komt uit Iran waar hij ook zijn eerste stappen zette op weg naar een leven als professioneel muzikant. Hij bespeelde allerlei gitaren, om uit te komen op onder meer de resonansgitaar en de Indiase Slide gitaar die hij zaterdag beide bespeelde. Zijn veelzijdigheid als muzikant bewees hij definitief met een prachtig stuk op de mondharmonica.
In 2011 vertrok hij naar Nederland. Daar vervolgde hij zijn muzikale ontwikkeling die hem uiteindelijk bracht tot de veelzijdige muzikant die hij nu is, met invloeden uit zijn eigen Iran, maar ook India en de blues uit de Verenigde Staten. Hij ontwikkelde een eigen geluid die we misschien wel kunnen samenvatten als Perzische Blues. We hebben hem diverse keren mogen bewonderen in het perfect bij hem passende muziekprogramma Vrije Geluiden.
Ies Muller mogen we wel een van de beste Nederlandse folkfluitisten noemen. Hij leerde al vroeg de Bretonse en Ierse volksmuziek kennen, dat het fundament vormt van zijn muzikale eigenheid. In de loop van de tijd ontwikkelden zich andere invloeden waaronder jazz en wereldmuziek.
De reis
Het duo startte hun recital met een oorspronkelijk Jiddisch nummer, Itzikel. De melodie wordt veel gespeeld in de Bluegrass-traditie, met de viool in de hoofdrol. Direct bij de eerste tonen werd me duidelijk dat dit een speciale avond ging worden.
Dat muziek bindt blijkt maar weer dat het tweede nummer naadloos aansloot bij de eerste Jiddische klanken, een oud Perzisch liedje over een vogel, opgesloten in een kooi, verwijzend naar hoe het mensen kan vergaan.
Het beleven van muziek is grenzeloos. Alsof we in een film van James Bond waren beland trokken we verder, nu naar Bretagne. Ies Muller speelde onder meer Marche Traou Samson, geschreven door Yvon Riou. En dat is dan geen mars zoals wij die kennen, met soldaten die in stevige pas hun route afwerken, maar een liefdevolle en toch krachtige wandeling door een sfeervol vissersdorp waar de liefde ook uiteindelijk bepaalt hoe het leven zich voltrekt.
We keerden in onze reis weer terug naar Perzië, naar Esfahan. Esfahan is een grote stad in Iran, hoofdstad van de gelijknamige regio. Isfahan is ook een klassiek Perzisch nummer, uitgevoerd in allerlei variaties. Zaterdag werd het gespeeld met een Indiase slide gitaar en houten dwarsfluit. Prachtige oosterse muziek.
Er is niet veel nodig om op reis te gaan, om over bergen te trekken en wat weemoedig door vissersdorpen te wandelen, denken aan wat er allemaal mis is gegaan in je leven, maar waar je ook mooie herinneringen kunt oproepen. In de Trinitatiskapel, de muziek op je laten inwerken, en het overkomt je allemaal.
Zoals gezegd, een bijzondere avond.
Gezien in de Trinitatiskapel op zaterdag 24 augustus:
Hamid Reza Behzadian & Ies Muller
