Zomerconcert met veel salonmuziek in de Trinitatiskapel met Isabelle Kruithof en Ken Nakasako
DORDRECHT - Afgelopen zaterdag verzamelden we ons in de Trinitatis Kapel voor een boeiend muzikaal programma, met op het podium de violiste Isabelle Kruithof en pianist Ken Nakasako.
Het lukt de organisatie van de Zomerconcerten altijd weer om uit allerlei uithoeken van de wereld muzikaal talent uit te nodigen. Ook de verhalen van de musici van afgelopen zaterdag zijn weer bijzonder.
De Luxemburgse Isabelle Kruithof begon met viool spelen toen ze vier jaar was. Ze won diverse prijzen en studeert op dit moment aan de Hochschule fur Musik und Theater van Munchen. Ken Nakasako, geboren in Kobe, Japan, studeerde aanvankelijk aan een fameus conservatorium in Japan (Toho Gakuen). Hij verhuisde naar Duitsland om zich verder te ontwikkelen in Berlijn. De twee talentvolle muzikanten hebben elkaar in Duitsland leren kennen op de Hanns- Eisler University of Music, waar Ken Nakasako op dit moment werkzaam is.
Messiaen
Het duo koos voor met een stuk van Olivier Messiaen voor een bijzondere start van hun recital: ‘Themes et Variations’. Het stuk is geschreven als een huwelijkscadeautje voor zijn eerste vrouw, violist Claire Delbos, waar hij in 1932 mee trouwde. Een half jaar na de bruiloft volgde de eerste uitvoering.
Olivier Messiaen kennen we wellicht vooral van zijn ‘Quator pour la fin du temps’. Het zijn de meer toegankelijke stukken van Messiaen.
Zelf zou ik ervoor gekozen hebben Messiaen wat meer in een verder verloop van het recital te programmeren. Prachtige, ook spannende muziek. Maar ook muziek waarbij het lastig is om vanuit het niets die spanning op te bouwen. Naar mijn gevoel heeft deze muziek een aanloopje nodig om volledig tot zijn recht te laten komen.
Salonmuziek
Het duo vervolgde met een echte Mozart: de vioolsonate nr. 18 KV 301. De sonate was in 1778 door Mozart geschreven. Mozart schreef deze sonate in Mannheim Duitsland. Het was een van de Palatine sonates, vernoemd naar Gravin Palatine van Sulzbach. Heerlijke zomeravondmuziek, perfect passend in de entourage van een kamermuziekplek als onze Trinitatiskapel.
Overal zijn er preciezen en rekkelijken, ook onder de liefhebbers van klassieke muziek. Sommige vrienden van me hechten aan het oorspronkelijke door de componist gecreëerde stuk, en twijfelen vrijwel principieel aan elke bewerking voor een andere bezetting. Zelf hou ik ook niet zo van gerommel met composities, zonder dat de componist daarbij betrokken is geweest. ‘Introduction et Rondo Capriccioso’ was oorspronkelijk geschreven voor viool en orkest, maar kreeg later een bewerking voor viool en piano. Vaak hoor je dat een piano uitstekend in staat is een heel orkest te vervangen en de muziek dan ook weer een extra dimensie kan geven. Dat geldt ook voor dit stuk. We luisterden naar echte Franse muziek. Om een vergelijking te maken met de Duitse muziek, ik las ergens het volgende: “Duitsers willen graag ergens naartoe, de Fransen zijn er al – en genieten ervan”. Aan deze uitspraak moest ik denken bij het horen van Saint Saens. Alsof we in een salon van één van die mooie Parijse straten terecht waren gekomen. Geen worstelen met demonen waar de Duitsers zo groot mee zijn geworden, of grootse theatrale gebaren van de Italianen. Sierlijk is mijn sleutelbegrip voor de Franse klassieke muziek tot aan de laat-Romantiek.
Het laatste deel van het recital was bewaard voor Pjotr Iljitsj Tchaikowsky’s Souvenir d’un lieu cher (Herinnering aan een dierbare plek), geschreven in 1878. Exact 100 jaar nadat Mozart zijn Palatine sonate schreef. Het eerste deel was oorspronkelijk bedoeld als het langzame deel van zijn vioolconcert. Uiteindelijk koos hij voor een ander deel. Souvenir is het enige stuk dat Tchaikowsky heeft geschreven voor de combinatie viool en piano. Het is ook bewerkt voor viool en strijkers. Op zaterdag speelden Isabel en Han het derde en laatste deel ‘Mélodie’. Was Saint Saens op en top Franse salonmuziek, Mélodies is weer een prachtig overbekend voorbeeld van Tchaikowsky. Zo’n melancholieke melodieuze sfeer kan alleen deze Russische grootmeester creëren.
Het duo eindigde met een overbekend stuk waarvan ik dacht, deze muziek mag niet op een verzamel-CD voor salonmuziek ontbreken: Liebesleid van Fritz Kreisler. Thuisgekomen zocht ik toch even in mijn CD-kast een CD op van salonorkest Trocadero, en ja hoor, het stond er op!! Over deze CD zal ik bij gelegenheid nog eens een mooi verhaal schrijven.
Zaterdagavond in de Trinitatiskapel:
Duo Isabelle Kruithof (viool) en Ken Nakasako, spelen Messiaen, Mozart, Sains-Saens en Tchaikowsky
Voor informatie over de komende zomerconcerten, zie www.zomerconcertendordrecht.nl.
