Ik ben een plakker! (met gratis tips)
Eigenlijk moet een column niet over jezelf gaan. En toch doe ik het deze keer. En nee, ik ben geen kroegtijger die als laatste het licht uit mag doen. Het gaat echt ergens anders over!
Ze noemen me ook wel spottend ‘Jan Ducttape’. Het is dus niet echt verwonderlijk dat ik het bordje, dat bovenaan de column prijkt, een aantal jaar geleden voor mijn verjaardag kreeg. Ik schaam me overigens niet, want ik bespaar best geld uit en misschien wel nog meer tijd! Mijn vrouw wordt er wel eens gek van, maar ze kan er ook wel om lachen.
Omdat ik niet de moeilijkste ben, deel ik graag mijn bevindingen.
Tegenwoordig heb je ducttape (en look-a-likes) in diverse kleuren. De meest gebruikte kleuren zijn voor mij zilvergrijs, zwart en bling-bling-zilver. Dat het spul ook reparatieplakband heet, is niet voor niets.
Ik gebruik de tape ook om minder de buitenboel te hoeven te schilderen. Het was me namelijk opgevallen dat er eigenlijk alleen maar verf nodig was onderaan het kozijn. (De plek waar je stopt met zemen.) De rest van het hout was altijd nog prima. Dus volgde er een experiment waar ik nu al jaren plezier van heb. Ik voorzag de onderste glaslat van ducttape.
Tip: ‘Neem de kleur zwart’.
Onze stacaravan in Zeeland heeft een veranda met een gelast voorportaal. Natuurlijk werd het ijzer in de menie en in de verf gezet, maar de zoute zeelucht tast zowel de verf als het ijzer aan.
Dat ik een enorme hekel aan ‘verven’ heb weet u inmiddels, maar dat komt ook omdat ik het gewoon niet kan. Nog voor ik een kwast indoop, zit ik al onder de verf. Ik heb namelijk al moeite om zonder morsen het blik te openen.
De gelaste palen zijn vierkant en om één paal rondom ‘geduct’ te krijgen had ik drie stroken van twee meter nodig. Geen punt, want er zit genoeg op zo'n rol. De achterwand van het voorportaal was geverfd, maar de spijkers waarmee de watervaste platen waren bevestigd gingen na een aantal jaar roesten en bovendien ging de verf ook nog eens bladderen. We hadden nog wat steigerhoutbehang over en omdat ik liever behang dan verf (dit is geen vacature!!!) beplakte ik voor fun en eigenbelang de platen. Omdat elk voordeel ook een nadeel heeft, kwam ik er achter dat ik iets te weinig steigerhoutbehang had en ook dat loste ik eenvoudig op (zie foto). Een stuk ducttape doet echt wonderen!
Tip: Kies de kleur ducttape die jij het best bij de omgeving vindt passen.
De tekst gaat onder de foto verder.
Een paar weken geleden redde de ducttape ook mijn vakantiegevoel. De harde noordenwind werd eindelijk minder en de temperatuur steeg halsoverkop naar tropische waarden. We hebben een aardig plastic zwembad van 3 m doorsnede en 75 cm hoog. De opblaasrand gaat mee omhoog als het water in het bad stijgt. Na betaling - 5 euro een kuub - slang erin en andere klusjes doen. Na een paar uur ging ik eens kijken hoe hoog het water stond en constateerde ik dat er halverwege het bassin een piepklein venijnig straaltje naar buiten spoot.
Gelukkig heb ik tegenwoordig ook iets met lekkage (lees evt. hier) dus ik ging meteen op standje ‘actie’. De combinatie van ducttape met water is geen optie. Dakbedekkingpasta moest mijn redding worden.
* Leermoment: Ik ‘zeepte’ eerst mijn handen in met pure afwasmiddel en liet het spul intrekken.
Met een plamuurmes drukte ik de zwarte plakkerige zooi op de juiste plek en met mijn vingers maakte ik er een mooie ‘wondverbinding’ van. Ook dit ging niet lukken, want de pasta was voor een droog ’dak’. Het werd een kneedbare zwarte kauwgumbal die ik wel plat kon duwen, maar het water kwam via de zijkanten toch weer tevoorschijn. Door een fietsbandenplakker er bovenop te plakken en hard te drukken hoopte ik dat de pasta het lekje zou vullen. Helaas, de hoop dat ik met meer pasta ook meer resultaat zou krijgen, vervloog al snel. Er ontsnapte wel iets minder water.
Omdat water altijd naar de laagste punt stroomt, bedacht ik de volgende truc (jullie mogen lachen). Ik plakte ducttape stroken op de droge plekken rond het lek en over de pasta op de potdekselmanier. Uiteraard ontstond er onder de tape een reactie (een grote puist van water met dakbedekkingpasta), maar ……. er kwam - in eerste instantie - geen water meer uit het bad naar buiten. Enfin, het lek was nu boven water . (dacht ik)
Na een paar minuten ging het weer fout. Ik moest iets anders verzinnen. Ducttape aan de binnenkant in het water hield zowaar heel even, daarna dreef het naar boven. Ik had nog dubbelzijdig plakband voor vloerbedekking. Ook geen succes.
Het bad leeg laten lopen was ook geen optie. Ten eerste duurt dat best lang. Ten tweede duurt drogen ook lang en ten derde:’ Zonde van het dure water!’
*Tip: Dankzij de truc met het afwasmiddel - doe ik tegenwoordig ook bij alle vieze karweitjes (ook als ik toch iets moet schilderen) - had ik onder de kraan heel snel weer brandschone handen.
EUREKA!
Hoe ik op het dwaze idee kwam weet ik nog steeds niet, maar het was er ineens. In het kader van ‘Nooit geschoten …..’ haalde ik drie stukjes kauwgum. Ik kauwde net zolang totdat ik het spul kon uitrekken zonder harde stukjes. Daarna drukte in de kauwgum onder water op de plek waar volgens mij het lek zat. Waarachtig, de kauwgum bleef zitten en ik kon de kauwgum onder water ook nog uitrekken!
Het was ook leuk meegenomen dat er ook geen water meer uit de dikke weke ‘wrat’ aan de buitenkant kwam. De volgende morgen constateerde ik dat het lek was gedicht dus echt ‘boven water was’. (en nog steeds).
Tip: ‘Zorg dat je kauwgum in huis hebt!’ (Desnoods in het medicijnkastje)
Bonus tip:
Lekke band? Geen plaksel of plakkers voorhanden?
………………. (Niet meer raden. ;)
Meer van Ferry lezen? Klik hier
