Mijn naald blijft hangen
Ik zit daar niet echt mee, want ik beluister de ooit zo grote bands en artiesten met regelmaat en gelukkig merk ik dat ´wij jongere ouderen´ nog steeds een grote duit in het jaarlijkse 'Top 2000-zakje' bijdragen.
Ik vraag me alleen wel eens af waarom ik totaal niets heb meegekregen van de Nederlandstalige muziek en de huidige generatie pop-rap e.t.c. artiesten. Blijkbaar hebben de jongeren dit wel.
Ik gun iedereen zijn eigen muziekstroming en het is goed dat onze Nederlandse taal nog steeds doorgegeven wordt door diverse - voor mij - onbekende artiesten, maar nogmaals: 'Ik heb er niets mee.’
Zo af en toe schaam ik me als er een top 40 lijstje in de krant staat en moet concluderen dat ik vrijwel geen artiest ken. Dit heeft natuurlijk een reden.
Mijn generatie hing aan vaste bands. Die bands scoorden de ene hit na de ander en de verzamelalbums waren niet aan te slepen. De tijden zijn veranderd, de verzamelalbums heten nu 'playlist' .
Muziek bleef (en blijft) mijn passie. Toen ik mijn MULO-diploma behaalde, kreeg ik de zo gewenste Spaanse gitaar als cadeau. Er kwam een dwarsfluit bij omdat Barry Hay van Golden Earring ook zo'n ding aan zijn mond zette (Back Home). Ineens was daar de 12-snarige gitaar. Wow, wat klonk dat ruimtelijk! De kinderen in mijn klas konden er geen genoeg van krijgen. "Nog eentje meester!" Als het aan de kinderen had gelegen dan hadden ze een reken-en taalmethode moeten bedenken die louter uit akkoorden bestond. Succes verzekerd!
Tien jaar geleden kocht ik zelfs een elektrische gitaar en mocht ik als vrijwilliger meespelen tijdens de jamsessies met de personeelsledenband van het Albert Schweitzer ziekenhuis. Ik keek er echt naar uit. Op dit moment staan en hangen mijn instrumenten helaas werkeloos te wachten op een nieuw uitdaging om e.v.t. mee te spelen met de 'Golden Oldies'.
Herinnert u deze nog!
Vroeger maakte ik er een sport van om na een instrumentaal intro binnen een paar seconde de naam van het nummer en de groep te raden. Anno 2023 hoef je mij dit niet te vragen als het over de muziek van nu gaat. Muziekliefhebbers met kinderen zullen minder moeite hebben met de nieuwste muzikale stromingen en bands, want ze worden meegesleurd door hun kroost. Ik blijf - net als de naald - echt ‘hangen’ in het verleden.
Dordrecht, muziekstad
Mijn eigen stad doet het best goed als het om muziekevenementen gaat. We kennen al een paar jaar het betaalde ‘WantijLive’ met de dag erop het gratis ‘Wantijpop’. ‘Big Rivers’ volgt dan meestal in juli en we sluiten in juli/augustus af met ‘Parkies’. Gedurende het hele jaar zijn er nog veel meer muzikale bijeenkomsten.
Het afgelopen weekend was min of meer de aftrap van het ' muziekfestivalseizoen' in het Wantijpark. Tijdens ‘WantijLive ’ speelden niet de minste artiesten (Anouk, Danny Vera). Rolf Sanchez en Dion Cooper zeiden mij niets. Een dag later stonden op 'Wantijpop' o.a.: Antoon, Waylon, Froukje, Jaap Reesema, The Vices, Personal Trainer, Peperzout en Prins S. en De Geit. Ik schiet hopelijk geen bok als ik eerlijk zeg dat de meeste bands - behalve Waylon en Antoon - me niets zeiden.
Jarenlang ging ik naar dit gratis festival. Vooral het regio-podium vond ik leuk omdat daar ook regelmatig oud-leerlingen speelden. Het plezier was wederzijds.
Ja, ik schreef 'ging', want .... 'weer die naald!' Gelukkig wordt mijn plekje tegenwoordig ingenomen door nieuwe generaties.
BIG RIVERS
In sluit af met mijn lievelingsweekend. Wie Big Rivers zegt, denkt meteen aan de grote organisatoren Bas de Zwart, zijn ‘maatje’ Liselotte Gatzen en natuurlijk de vele vrijwilligers.
Maar zonder geld, is er toch echt geen Big Rivers! Daarom is de organisatie vooral blij met grote en kleine sponsoren. Het is geweldig dat de gemeente Dordrecht enorm bijspringt. Behalve de begrote subsidie 'lapt' de gemeente er dit jaar ook nog een slordige 88.000 euro bij om de Dordtenaren een geweldig weekend te bezorgen maar ook om de organisatie te helpen met de steeds hogere kosten.
Op 7 t/m 9 juli kan iedereen genieten van allerlei soorten muziekstromingen en natuurlijk van de vele coverbands die de organisatie voor jong en oud hebben kunnen contracteren. Vooral met dit laatste is ‘oud’ ieder jaar heel blij, want bij de meesten blijft de naald - in het verleden - hangen.
Dat ‘The Times They Are A-Changin’, het nummer dat Bob Dylan in 1964 uitbracht, weten zij allemaal. Dit oer-nummer werd door vele artiesten gecoverd en staat - net als Big Rivers 2023 - als een huis. Maar als er iets snel verandert dan is het wel muziek! Helaas kan niet iedereen de snelheid meer bijbenen en staan dadelijk de meeste jongere ouderen bij de coverbands van hun idolen. In ieder geval ga ik binnenkort weer heerlijk puzzelen om mijn 'must-have-seen-lijstje' samen te stellen.
BONUS (Big Rivers nabericht)
Enige tijd geleden stond er in de krant dat de organisatie van Big Rivers erin was geslaagd om de Rotterdamse studentenband ‘Hermes House Band’ binnen te halen. Mijn eerste reactie was: “Nooit van gehoord!” maar dook wel meteen in Wikipedia: 'Het repertoire van de band werd gevonden bij de classics uit de jaren 70 en 80. In 1994 had de band zelfs een nummer 1-hit met hun cover van 'I Will Survive' van Gloria Gaynor uit 1978. De muzikanten mogen alleen meespelen in de jaren dat ze studeren'.
Het leverde zo’n enorme lijst met muzikanten op dat ik met iets 'geks' wilde eindigen. *(dacht ik ;)
Hieronder staan de namen van de huidige muzikanten met eronder de oud-studenten uit de band. Echt grappig!
(Of u het grappig vindt dat weet ik niet. Ik zal in ieder geval niemand overhoren. ;) )
Hermes House Band: 2023
Jack Wijs - zang
Aukje Beerepoot - zang
Annefleur Gorissen - zang
Lucas Crooijmans - drums
Gilles de Jong - basgitaar
Emile Eijndhoven - gitaar
Jet Stibbe - toetsen
Annelot Rasenberg -trompet
Douwe Faber - alt-saxofoon
Pelle Soontiëns - tenor-saxofoon
Hermes House Band International:
Sally Flissinger – zang
Jop Wijlacker - zang
Gerben Klein Willing - trompet
Robin "Mc" Maas - zang
Bas "Vegas" Nuiver - basgitaar
Dirk Beets - trompet
Sjoerd de Freeze - toetsinstrument
Alexander Bergmann - drums
Pieter "Dieter Uboot" Ubbels - saxofoon
Tropical Danny - gitaar
Sebastiaan van Zuylen
Hans van Dijk - gitaar
Niels Geerts - saxofoon
Oud-leden:
Ronald Tetteroo - drums
Pieter van der Plas - basgitaar
Douwe van der werf - toetsen
Ilco Schuringa - zang
Jan Hoogendoorn - gitaar
Frank Govaert - basgitaar
Harm Jongedijk - drums
Karin de Regt - zang †
Monica Hilgersom - zang
Frederiek Roest - saxofoon
Michelle de Rijke - zang
Jeroen Zuurmond - saxofoon
Sandra Veeren - zang
Stef schröder - saxofoon
Marcel Kannekens - basgitaar
Michiel Muller saxofoon
Micky Adriaansens – zang
Marc Duncker - zang
Sanne Marie Smit-Mesters - zang
Monique Vermeer-Enneking - zang
Yorrit Hylkema - trompet
Rutger Evers - trompet
Frank Ballieux - trompet
Leon Dijkstra - gitaar
Olaf Croon - zang
Olav Smits - zang
Jop Wijlacker - zang
Philip van der Ent - drums
Robin Maas - zang
Mark Snijders - toetsen
Judith Ansems - zang
Eugene Lont - basgitaar
Harald van der Wardt - saxofoon
Bram Boertjes - trombone
Laurens van Walraven - trompet
Ronald Carpentier - drums
Jort Goderie - saxofoon
Stefan Warntjes - gitaar
Wendy Hofman - zang
Eric Hazebroek - gitaar
Hapert-Jan van Ommeren - toetsen
Hidde van Hoeven - saxofoon
Rogier van Nieuwenhuizen - toetsen
Mark Deutekom - drums
Bart-Jan Kerckhoff - basgitaar
Erik Fuchs- zang
Marlies Verschure - zang
Peggy Mulder - zang
Willem van Maasdijk - trompet
Marnix Lippmann - basgitaar & contrabas & cowbell
Guido Cramer - trombone
Joost Vollering - tenor-saxofoon
Jasper Zwartendijk - drums
Paul de Nooy - zang
Annemien van den Bosch - zang
Olaf Thomas - trompet
Ingrid Koster - zang
Mark Stockx - basgitaar
Agnes Goslings - zang
Linda McLennan - zang
Jilling Bergmann - gitaar
Pieter Schulting - toetsen
Eelco Benink - toetsen / gitaar
Miriam Hafkemeijer - zang
Sara Meerman - zang
Wieger ten Have - saxofoon
Erik-Jan Peerbolte - gitaar
Sander Huininga - basgitaar
Yvette Taapken- zang
Kris Vleugels - saxofoon
Barba Turlette - zang
Jaap Reesema - zang
Gerben Bruinsma - basgitaar
Jespe Beukema - drums
Barbara Melis - zang
Mannus d'Ancona - zang
Willem Dijckmeester - toetsen
Dick Schotman - drums
Sjoerd Lycklama - toetsen
Marek Kruszel - zang
Eline Leijten - zang
Mats Backhausen - alt-saxofoon
Olivier de Jong - tenor-saxofoon
Florine van den Biggelaar - saxofoon
Michael Blankert - saxofoon
Vincent Wegener - trombone
Laurens Westerhuis - gitaar
Peke van Beek - saxofoon
Huibert van Os - trompet
Wouter van Bel - trompet
Alexander Bergmann - drums
Jorien Vink - zang
Sophie Meijer - zang
Eelco de Bruin - gitaar
Jaap van Baal - toetsen
Youri Rijkhoff - basgitaar
Michiel Hennink - tenor-saxofoon
Hardy Li - trompet
Roos Tiedemann - zang
Anouschka Eleveld - zang
Tim van der Hoeven - drums
Jasper Janssen - zang
Thomas de Clercq - gitaar
Saintwa Ye - trompet
Monique Schrooders-Horlings - saxofoon
Willem Weehuizen - trompet
Koen Smits - toetsen
Teun Vermunt - drums
Martijn van Meerten - bas
Hans van Dijk - gitaar
Tom-Bosse Bout - toetsen
Stijn Honders - zang
Ariane de Beaufort - zang
Annejet Belle - zang
Stephanie ten Doesschate - alt-saxofoon
Max Groenen - trompet
Niels Geerts - alt-saxofoon
Tomas Liesting - tenor-saxofoon
Casper Feitz - basgitaar
Wietske Bergsma - zang
Laurens van Oost - trompet
Sebastiaan de Waard - drums
Bron: Wikipedia
N.B. Jammer, er staan geen jaartallen bij!
*
ALLEEN VOOR GEÏNTERESSEERDEN:
Titel
Normaal gesproken geeft de titel van een column de rode draad weer. Maar deze keer is er mogelijk toch een uitleg nodig voor de jongere generaties.
In de jaren 60 had ik als geluidsdrager een grammofoon. Bands schreven zoveel liedjes dat er ook een langspeelplaat (LP) verscheen met vaak zeven nummers aan iedere kant. Op zo'n langspeelplaat stonden bekende nummers, die al een hit waren geweest, maar ook 'Mwah-nummers' die je graag oversloeg. De naald werd dus regelmatig van het vinyl gehaald en de kunst was, om de naald bij het goede nummer er weer op te zetten. Ik was geen kunstenaar en daarom kwamen er steeds meer krassen op de plaat en die zorgden dan voor een irritante 'tik' in de muziek. Werd een kras te diep dan bleef de naald hangen en kon je fluiten naar de muziek of je zette de naald steeds een stukje verder in het bewuste nummer.
Later werd deze manier van 'musiceren' een hit van 'Meneer de Groot', de site-kick van Andre van Duin in 'De Dik voormekaar show'.
Toen de Compact Disc werd ontwikkeld zorgde de laser ervoor dat je zonder bijgeluiden door een CD kon 'navigeren'.
Toch grappig dat de LP sinds een paar jaar in ere werd hersteld en de grammofoon tegenwoordig een nostalgisch plaatsje inneemt in menig huiskamer.
Sorry voor de lengte van deze column. Dat heb je nu eenmaal als de naald in het verleden blijft hangen! ;) Schrijven over muziek is zo leuk! Je maakt mensen blij en bovendien weet ik bijna zeker dat velen nu ook weer terugdenken aan ........ 'toen'.
