Wen er maar aan (deel 1)
De titel van deze column is tegenwoordig een veel gebruikt zinnetje. Na bijna twee jaar columns schrijven ben ik er vooral achter gekomen dat ik een hekel aan dit zinnetje heb. Zoiets heeft nader uitleg nodig en daarom zette ik het op een rijtje, maar eenmaal op dreef, kwam ik tot de conclusie dat de column gesplitst moest worden. Het is namelijk nogal wat! Daarom vandaag ‘deel 1’.
*’Tandenborstels’ in de oren
Ik schreef al eerder over de ‘tandenborstels’. Door die dingen gaat er in het verkeer steeds meer mis. De fabrikanten gaan momenteel voor nog meer ‘ruisonderdrukking’ (alle omgevingsgeluiden worden weg gefilterd en de drager ervan voelt zich ‘alleen in zijn eigen wereld’).
Deze ‘oortjes’ zijn nog lang niet ‘uit’, maar u heeft vast en zeker de nieuwe trend gezien! Sommige verkeersdeelnemers lopen of fietsen tegenwoordig ook met een heuse koptelefoon - vermoedelijk als oorwarmer - op en dat betekent, 'nog minder verkeersveiligheid!'
Maar ....... 'Elk nadeel hep zijn voordeel': ‘Ik moet er vreselijk om lachen! Zacht uitgedrukt: 'Zo’n vreemd gezicht!’
Conclusie: ‘Ik kan er maar niet aan wennen.’
* Gratis OV-kaart ouderen stopt
Sinds november 2008 genieten de Dordtenaren vanaf hun 65e jaar van ‘gratis reizen’ met het Dordtse Openbaar Vervoer. Bij invoering kostte dit jaarlijks abonnement 11 euro, het afgelopen jaar diende er 14 euro voor neergeteld te worden. Per 10 december stopt deze regeling en wordt vervangen door een andere.
Deze ‘korting’ geldt na die datum alleen voor de inwoners die lagere inkomsten hebben dan 140 procent van het wettelijk sociaal minimum. Onder die groep vallen ook de ouderen die moeten rondkomen van een AOW-uitkering.
Zelf maak ik ook al jaren gebruik van deze ‘gratis’ regeling, maar weet dat het achteraf weggegooid geld was, want tot nu toe maakte ik er slechts één keer gebruik van. Dat komt erop neer dat ik voor één ritje zo’n 70 euro in de gemeentepot stopte. Duur ritje hoor!
Waarom deed ik het dan al die jaren? “Tja, je weet maar nooit!”
Van veel hele ouderen weet ik dat zij ieder jaar zo’n abonnement willen, maar in praktijk blijkt dat op een gegeven moment de benen niet echt meer mee willen werken en met zo’n rollator in de bus is het één en al ellende.
Daar staat tegenover dat er ook ouderen zijn die iedere dag graag ‘een stadje pikken’ om even aan te haken bij hun oud-collega’s of vrienden die inmiddels ook de ‘gratis OV-leeftijd’ hebben bereikt.
Enfin, de kogel is inmiddels door de kerk en daarmee is de beslissing genomen. ‘Einde oefening’.
Het idee van columnist Kees Thies om b.v. de ouderen vanaf een bepaalde leeftijd (pensioenleeftijd?) dan maar voor bijvoorbeeld 50 cent te laten reizen vind ik geweldig, want voor de ± 14 euro die ik er nu jaarlijks inpompte, zou ik 28 keer gebruik kunnen maken van de e.v.t. nieuwe 'Thies-regeling’.
Conclusie: ‘de oudere Dordtenaren kregen een soort van verworven recht en dat moeten ze nu inleveren. Zoiets went NOOIT!’
* Trottoir open-dicht-open-dicht
Eind juli schreef ik over de opvallende kleur geel in o.a. de meeste Dubbeldamse straten. Na dik drie maanden zijn de borden nog niet weg, want in sommige straten is men inmiddels begonnen aan de derde opening van het trottoir.
Reden: ‘de verschillende aannemers werken lekker langs elkaar heen.’
Zal het niet eens tijd worden als er maar één persoon of instantie, dergelijke projecten coördineert! Dat men de (on)kosten van ‘het kuiltje graven voor een ander’ met elkaar deelt en dat de verschillende aannemers de aanbestedingen direct na elkaar afwerken. (Of zijn die niet voor één gat te vangen?)
Conclusie: ’Niemand went hier aan!’
(wordt binnenkort vervolgd)
-S.jpg)
