Ik kap ermee!

02 september 2022 • 11:30 door Ferry Visser
Ik kap ermee!

Ik ga het niet meer doen! Vanaf deze nieuwe maand heb ik me iets voorgenomen. Ik blijf wel columns en stukjes schrijven, maar ik ga me niet meer ergeren aan mijn ‘soortgenoten’. Ik bedoel daarmee een speciaal type fietser. Maar ik pak ook een tweetal andere (verboden) elektrische weggebruikers mee. 

In 1973 schreef Boudewijn de Groot het nummer ‘Jimmy’. Een geweldig nummer over een eenzame fietser die kromgebogen op zijn fietsstuur zat en de wind trotseerde en zijn eigen weg baande.
Bijna 50 jaar later bestaat die fietser nog steeds en over de wind hebben we tegenwoordig ook niets te klagen (of juist wel).

Maar sinds juli 2019 is er wel iets veranderd voor de fietser (en overige verkeersdeelnemers). Ze mogen nog steeds kromgebogen fietsen, maar hebben ook te horen gekregen dat ze niet met een mobieltje in de hand mogen fietsen. Boete 95 euro.
Deze fietsregel is bedacht voor de veiligheid, maar zoals zo vaak wordt zoiets bedacht zonder na te denken hoe men dit kan handhaven.
Al drie jaar erger ik me rot, want het is belachelijk dat er steeds meer (vooral eenzame jonge kromgebogen fietsers) wèl met de mobiel rijdend op de fiets zitten. 
Drie jaar lang hielp ik de bewuste ‘foute fietsers’ en begroette ik deze ‘bevolkingsgroep’ niet met “Goedemorgen’, maar met het magische getal ‘vijfennegentig’. Dat hielp natuurlijk niet, maar ik waarschuwde wel en ik was mijn frustratie kwijt. De leukste begroeting was met een Marokkaanse jongen die voor het verkeerslicht stond te bellen. Ik wist dat de politie in zijn rijrichting stond te controleren. Na mijn traditionele begroeting voegde ik eraan toe dat niet ver verder de politie een 'belcontrole' hield. Zijn antwoord: "Bedankt meneer"  en weg ging zijn mobiel.
Om de tijd te doden tijdens de fietstochtjes van Stadspolders naar de Dordtse binnenstad tel ik altijd hoe rijk ik had kunnen worden als ik de boetes had mogen innen. Ik scoor minimaal 1200 euro per enkele reis.

E-step

‘Step voor step’ merk ik ook dat er steeds meer - nog steeds verboden -  onverzekerde e-steps rondrijden. Vaak bereden door twee personen op één step en rijden met gemak een elektrische fiets voorbij. De wat oudere ‘e-stepper’ herken je vaak aan het ‘Kijk mij eens!’-gezicht.
Ik geef toe, het ziet er best gaaf uit, maar het mag gewoon niet en net als met de ‘mobielende’ fietser, wordt er een wetsregel genegeerd.

Zo'n e-step zou misschien met een mandje voorop best handig zijn in een distributiecentrum. Iemand bestelt een Aardappelschilmesje en tegelijk ook maar een Verbanddoos. Je rijdt met de step naar depot A en meteen door naar depot V en daarna naar de verpak en verzendafdeling. Ideetje?

E-mini-quad
Afgelopen week was ik niet de enige die in winkelcentrum ‘de Bieshof ‘ bijna omver werd gereden door een elektrische mini-quad. De rijder was een ventje van een jaar of tien. Het moet niet gekker worden!

Conclusie:
Na drie jaar waarschuwen kap ik er mee. Ik heb de strijd verloren. Ze bekijken het maar en ik hoop dat de mensen, die de wetten bedenken, ooit een regel vinden die wel te handhaven is. Bijvoorbeeld dat bij een aanrijding tussen een gehoorzame weggebruiker en een mobielgebruiker, de mobielgebruiker altijd de schuldige is (was het maar zo simpel). De schuldvraag is tegenwoordig veel makkelijker. Er zijn immers voldoende zendmasten en camera’s die via de servers precies weten wanneer je de mobiel hebt gebruikt.
Misschien is het ook een idee om niet meer te handhaven en in het geval van een ongeluk ben je als overtreder altijd de Sjaak, met als ‘bonus’ dat de verzekering(en) - ook de zorgverzekering - niet meer gaan vergoeden. Een geval van 'Eigen schuld, dikke bult!'
Voordeel 1: de handhavers krijgen een kantoorbaan om de politie te assisteren bij het uitzoeken van het dataverkeer rond een ongeval/overtreding . Bovendien krijgen ze ook niet meer te maken met allerlei verwensingen of bedreigingen.
Voordeel 2: De overtreders gaan eieren voor zijn/haar geld kiezen.

Maar goed, ik ben mijn ei in ieder geval kwijt. Nu afwachten wie hem - het liefst voor volgend jaar Pasen  - gaat zoeken en er iets mee gaat doen.

Gerelateerde wijken:

Over de columnist

Ferry Visser

Ferry Visser was werkzaam op twee Dordtse basisscholen (Merwedeschool op de Staart en obs De Griffioen in Stadspolders).
Na zijn vervroegd pensioen in 2012 kon hij zich geheel storten op zijn hobby’s (Griekenland, muziek, fotografie, pennen/bieretiketten verzamelen en vrijwilligerswerk).

Na verloop van tijd kwam er een hobby bij en werd ‘het schrijven’ zijn grootste passie. Geen boeken, maar vooral reacties op artikelen uit het AD met als hoogtepunt een bezoek van AD columnist Özcan Akyol.
Tot eind 2019 schreef hij voor het weekblad ‘De Stem van Dordt’ over Dordtse activiteiten en nu kunt u zijn stukjes ook hier op Dordrecht.net lezen......

Meer van Ferry lezen? Dat kan via: Wie schrijft, die blijft!

Tien jaar vrijwillig schrijfplezier
27 sep
Tien jaar vrijwillig schrijfplezier
Komkommertijd
31 aug
Komkommertijd
Vakantiegevoel
21 aug
Vakantiegevoel
KOPtelefoonZORGEN
25 jul
KOPtelefoonZORGEN
05 jul
Een koud kunstje
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.